ชื่อเรื่องย่อหลัก

    ในระหว่างที่ท่านอัครเสนาบดีหายตัวไป พระราชารีบมีคำสั่งให้แต่งตั้งองค์ชายซอวอนเป็นองค์รัชทายาททันที แม้นจะมีขุนนางที่ไม่เห็นด้วยอยู่ก็ตาม ทางด้านวอนดึกตัดสินใจที่จะเดินทางจากหมู่บ้านซงจูกับฮงชิม

  เจยุนสงสัยว่าแท้จริงแล้ววอนดึกคือใครกันแน่ เขาพยายามตามสืบ เขาไปที่บ้านฮงชิมเพื่อเจอวอนดึก แต่ทว่าวอนดึกกลับกลับพยายามปิดบัง และไม่ยอมเล่าอะไรให้เขาฟังแม้กระทั่งไม่ยอมเขียนอักษรจีนด้วยซ้ำและยังบอกว่าเขาอ่านหนังสือไม่ออกอีกด้วย นั่นยิ่งทำให้เขาสงสัยขึ้นไปอีก

  ท่านพัคแจ้งข่าวกับเจยุนว่าท่านอัครเสนาบดีหายตัวไป และพระราชาก็จะแต่งตั้งองค์ชายซอวอนเป็นองค์รัชทายาท วอนดึกชมว่าฮงชิมสวย ฮงชิมจึงอยากทำสัญญาว่าห้ามมิให้วอนดึกคืนความจำ และอยากให้เขาอยู่กับนาง รักนางแบบนี้ต่อไป วอนดึกจึงเข้าไปจุมพิตและบอกว่านั่นคือคำสัญญา..

  อัครเสนาบดีส่งสารลับให้เหล่าขุนนางที่อยู่ข้างเขา และเรียกทุกคนมารวบตัวเพื่อบอกแผนการว่าให้ทุกคนทำตามที่ฝ่าบาททรงมีรับสั่ง ให้แต่งตั้งองค์ชายซอวอนเป็นองค์รัชทายาท แต่ความตั้งใจของเขานั้นยังคงเป็นเช่นเดิมคือการเฝ้ารอให้หลานชายได้ครองบัลลังค์ และบอกให้เตรียมนักฆ่าและเดินทางไปหมู่บ้านซงจู

  ฮงชิม วอนดึก และท่านพ่อต่างก็รอคอยพี่ชายของฮงชิมแต่ทว่า เขาก็ยังไม่มาเสียที และเพราะเป็นวันหยุดดาโนที่ตลาดจึงทั้งคณะละคร การแข่งมวยปล้ำ ให้ได้สนุกกัน วอนดึกกับฮงชิมจึงไปเที่ยวงานนี้ ฮงชิมสารภาพความรู้สึกที่มีกับวอนดึกและจุมพิตที่แก้มวอนดึกเบาๆ แต่ทว่าขณะที่กำลังดื่มด่ำกับพลุอยู่นั้น ฮงชิมได้หายตัวไป และมีกลุ่มนักฆ่ารายล้อมวอนดึกไว้ และอัครเสนาบดีก็ปรากฎตัวขึ้นต่อหน้าวอนดึก และบอกว่าวอนดึกคือองค์รัชทายาทและขอให้ทรงเสด็จกลับพระราชวัง