ฝ่าบาททรงกริ้วเมื่อรู้ว่าองค์รัชทายาทเสด็จออกจากวัง เจยุนให้คำปริศนาที่องค์รัชทายาทเคยตั้งไว้เพราะยังไม่มีใครแก้ปริศนาได้ และมีเพียงพระองค์เท่านั้นที่จะแก้ปริศนานี้ได้ องค์รัชทายาททรงมีคำสั่งให้เจยุนคอยช่วยเหลือและดูแลฮงชิม
และเพราะความทรงจำยังไม่กลับคืนมา การที่ต้องต้อนรับทูตจากหมิงก็ดูเหมือนจะเป็นที่น่ากังวล เมื่อท่านฑูตมาถึง เขารู้อะไรบางอย่างและอยากทดสอบความปรีชาสามารถขององค์รัชทายาทว่ายังเหมาะสำหรับเป็นองค์รัชทายาทต่อไปหรือไม่ การทดสอบยังไม่ทันจะเริ่มขึ้นแต่ทว่า บุตรชายของท่านฑูตหวังได้หายตัวไป และท่านฑูตหวังจึงบอกให้องค์รัชทายาทเป็นผู้ออกตามหาบุตรชายของเขา และที่ตลาดนั้น เจยุนและฮงชิมที่กำลังเดินซื้อของกันอยู่จึงรู้เรื่องเข้า และช่วยกันออกตามหาจนได้เบาะแสและรู้ว่าจริงๆแล้วบุตรชายของท่านฑูตแท้จริงแล้วเป็นหญิง และแอบซื้อชุดฮันบกมาเปลี่ยนแต่โดนจับตัวไป เจยุนกับฮงชิมไปช่วยได้ทันเวลา
ท่านฑูตหมิงแนะนำองค์รัชทายาทให้ทรงระวังพระสัสสุระหรืออัครเสนาบดีฝ่ายซ้าย เพราะเขาเป็นคนชั่วช้า เพราะครั้งสุดท้ายที่ได้เจอกับองค์รัชทายาท พระองค์ทรงพูดคุยเรื่องพระสัสสุระ
ในขณะที่องค์รัชทายาททรงใช้ตราประทับ พระองค์จึงถามถึงตราประทับอันเก่าและทรงให้ขันทีไปหาตราประทับอันเก่าอยู่นั้น พระองค์ทรงบังเอิญไปเห็นขันทีกำลังทำลายตราประทับอันเก่าของพระองค์ และในนั้นมีผ้าผูกผมอันนึง และผ้าผูกผมอันนี้ทำให้พระองค์ทรงคิดถึงอีซอ แบบนี้ความทรงจำของพระองค์จะกลับคืนมาหรือไม่
