จุนอูขอบคุณซูบินและบอกว่าเป็นวันเกิดที่ดีที่สุดในชีวิตของเขาเลย

จงอูหลอนว่าเนื้อที่มุนโจให้กินนั้นเป็นเนื้อคน เขาจึงขอตัวกลับห้องก่อน

เช้าวันรุ่งขึ้น... จงอูออกจากห้องมา เจอกับพี่แว่นโรคจิตยืนถือมีดให้เห็น แล้วพูดว่า กูจะฆ่ามึง แล้วกลับเข้าห้องปิดประตูไป
ยิ่งทำให้จงอูยิ่งประสาทกินมากขึ้นเรื่อยๆ

โซจองฮวา ตำรวจหญิงมาสืบข้อมูลเพิ่มเติมที่หอพัก... ได้เจอกับ ออมบ๊กซุน ป้าเจ้าของหอที่กำลังออกไปข้างนอกพอดี

ตอนที่ 29 -30
----------------
การจากไปของกีซอก ทำให้หมอชายิ่งกลัว และบอกให้ชียองเลิกยุ่งกับเขา
ตัวเขาเหมือนมีระเบิดเวลาอยู่ในตัวที่ไม่รู้ว่ามันจะระเบิดขึ้นมาเมื่อไหร่

ซอมุนโจ ขึ้นไปหา ยุนจงอูที่ดาดฟ้า... มุนโจพยายามคุยตีสนิทและทำให้จงอูตายใจ
ทั้งคู่กลับลงมาพร้อมกันและแยกย้ายกันเข้าห้อง

จงอูเห็นโน๊ตบุ๊คของตัวเองปิดฝาอยู่... ซึ่งก่อนที่เขาจะออกไปเขาเปิดเครื่องทิ้งไว้ ก็เลยคิดว่า ต้องมีใครแอบเข้าห้องมาแน่ๆ

ที่สถานีตำรวจ... มีผู้หญิงคนหนึ่งทำท่าทางแปลกๆอยู่หน้าสถานี...
โซจองฮวา ตำรวจหญิงประจำสถานีเลยเดินเข้าไปถาม

หมวดโอ ตำรวจที่คอยทำงานให้กับ สส.ยูยางกี เข้ามอบตัวตามคำสั่ง
แต่ดูเหมือนว่า มูฮยอกจะไม่กังวลเลย เพราะก่อนหน้านี้ เขาได้ไปเกลี้ยกล่อมหมวดโอเอาไว้แล้ว
โดยให้ หมวดโอ บอกว่าทุกอย่างที่ทำไป เป็นคำสั่งจาก ยูยางกี...

หมวดโอเข้ามอบตัวแล้วนั่งสอบสวนกับอัยการ... อัยการก็เป็นคนของ ยูยางกีเช่นกัน
โดยอัยการก็คิดว่า หมวดโอ จะสารภาพว่าเป็นคนทำเองทั้งหมด

แจซังฟื้นขึ้นมาที่โลกเดิม แจซังเป็นห่วงชีอนมาก
เขารีบออกจากโรงพยาบาลทั้งที่เขาเพิ่งฟื้นขึ้นมา จนรู้ว่าได้พบศพอันซูโฮพี่ชายของชีอน แจซังโล่งใจที่ชีอนไม่เป็นอะไร ชีอนสับสนว่าทำไมแจซังถึงรู้ว่าอันซูโฮคือพี่ชายของเธอ

มูฮยอกบอก สส.ยูยางกีว่า บอมจิน ลูกชายของเขาเป็นคนฆ่าซูอา จากนั้นก็กลับไปปล่อยให้พ่อลูกเคลียร์กันเอง

บอมจินยอมรับว่าฆ่าซูอา แล้วก็ทะเลาะกับพ่อ คราวนี้เขาไม่ยอมพ่อแล้ว
บอมจินขึ้นเสียงและตะโกนบอกให้พ่อจัดการทนายนั่นให้ได้

แดฮันช่วยแทพุงเอาไว้ เขาจึงได้รับการชื่นชมอย่างมากมาย จริงๆแล้วเขาไม่ได้โดนรถบัสชนแต่เขาใช้โอกาสนี้ทำเหมือนโดนชนและแกล้งสลบไป และก็ได้ผล
แต่ก็มีกระแสข่าวเรื่องที่แดฮันรับเลี้ยงเด็กๆเพื่อลบภาพลูกอกตัญญู และใช้เด็กๆเป็นเครื่องมือด้วยเช่นกัน

ดาจองรู้สึกขอบคุณที่แดฮันช่วยแทพุงเอาไว้ ถึงแดฮันจะบอกว่าเขาก็ทำตามสัญญาที่ให้ไว้กับดาจอง

จุนอูกลับไปหาพ่อและพูดในสิ่งที่ตัวเองอยากจะพูดออกไปทั้งหมด
และบอกว่าต่อจากนี้ไปเขาจะไม่ไปหาพ่ออีกก่อนจะบอกลาและเดินจากไป
ความหวัง ความตั้งใจ และสิ่งที่อยากรู้มาตลอดว่าพ่อรู้สึกยังไงกับเขา
เขาเฝ้ารอและขอแค่เพียงให้พ่อได้รู้ว่าเขาคือชเวจุนอูเท่านั้น
แต่ทว่าความหวัง ความตั้งใจของเขากลับไม่ได้เป็นดังที่เขาหวัง ทุกอย่างมันพังพลาย..

ทางตำรวจติดต่อซงมินแจ อดีตสามีของพัคซุกฮีได้
ซงมินแจไม่รู้ว่าซุกฮีเสียชีวิต และเขาเองก็เป็นห่วงแชฮีลูกสาวมาก
แชฮีเคยเอาคลิปให้เขาดูว่า ซุกฮีกับดาซมชอบแต่งหน้าแต่งตัวเหมือนๆกัน
และมินแจยังบอกว่าซุกฮีต้มตุ๋นเขาพัคซุกฮีเคยใช้ชื่อของเพื่อนๆ ไปกู้เงินนอกระบบ

ตำรวจตามสืบต่อจนรู้ว่ามินซูคบกากับดาซม วันนึงอยู่ๆมินซูก็ไม่ยอมเจอดาซม

แดฮันตัดสินใจและบอกว่าจะรับดูแลและเลี้ยงดูเด็กๆ ดาจองและน้องๆจึงย้ายมาอยู่กับแดฮัน

แดฮันเองก็หนักใจที่รับเลี้ยงเด็กๆ เพราะลำพังตัวเองเขาก็ลำบากมากแล้ว เงินเก็บไม่มี บ้านก็ติดจำนอง ที่กู้ไปก็ยังไม่ได้ใช้คืน แดฮันไปขอกู้เงินจากธนาคารแต่ธนาคารก็ไม่อนุมัติเพราะเขาไม่มีงานประจำ แต่เขาก็ยอมรับเลี้ยงเพื่อลบภาพลูกอกตัญญูไปให้ได้

แม่ของซูบินขอร้องให้จุนอูเลิกยุ่งกับซูบิน ทั้งจุนอูและซูบินต่างก็ปวดใจที่แม่ไม่ให้พวกเขาคบกัน ซูบินไม่อาจจะพูดสิ่งที่คิดกับแม่ไป เพราะว่าถ้าพูดออกไปเธอกลัวว่าแม่จะเกลียดจุนอูมากกว่านี้ เธอจึงได้แต่นิ่งเงียบทำตามที่แม่สั่ง