ยูบอมจินเกลี้ยกล่อมคิมฮันซู ไม่ให้เชื่อกีมูฮยอก ทำให้ฮันซูไล่มูฮยอกกลับไปและไม่ต้องมาให้เห็นอีก

บอมจินบอกฮันซูว่า ให้ปฏิเสธเรื่องที่ฆ่าซูอา และกุเรื่องว่า เห็นอีแทซอกหนีออกทางประตูหลัง

บอมจินกลับไปบ้านตอนดึก พ่อของเขายืนรออยู่... บอมจินพูดกับพ่อว่า... คนที่คอยก่อเรื่องไปทั่ว ก็คือพ่อ

...

ซงแชฮีเพื่อนของโบนาหายไปและไม่ยอมมาโรงเรียน ก่อนหน้านี้เธอเริ่มมีอาการชัก แลำทำตัวผิดปกติ และจู่ๆแม่ของเธอก็ส่งข้อความมาบอกว่าต้องย้ายบ้านและแชฮีก็จะไม่มาโรงเรียนอีก และเมื่อทางโรงเรียนโทรไปที่บ้าน ก็ได้รู้ว่าจากผู้หญิงที่อยู่บ้านนั้นว่าแม่ของแชฮีเสียชีวิตไปสักพักแล้ว และแชฮีก็หายตัวไปพร้อมกับผู้หญิงคนนั้น ซึ่งมันแปลกมาก

แดฮันถามดาจองว่าทำไมถึงคิดว่าเขาเป็นพ่อของเธอ ดาจองจึงพูดถึง คิมซอนมี
แต่แดฮันบอกว่าเขาเพิ่งเคยได้ยินชื่อนี้เป็นครั้งแรก ดาจองจึงถามแดฮันว่าตอนสมัยเรียน แดฮันเคยไปองโด เกาะที่อยู่นอกชายฝั่งใช่มั้ย
แดฮันจึงพยายามคิด ชื่อ คิมซอนมี และองโด

ย้อนไปเมื่อปี 2001 บนเรือที่กำลังจะไปองโด

แม่จุนอูตื่นเต้นมากที่รู้ว่าซูบินเป็นแฟนจุนอู คุณแม่ยินดีกับทั้งคู่ด้วย
แต่ทั้งนี้ทั้งคู่ก็ได้รู้ว่าแม่ของจุนอูทำงานให้กับแม่ของซูบิน ซูบินคิดว่าจุนอูลำบากใจ
แต่จุนอูบอกว่าเขาไม่เป็นไรและบอกว่ามันเป็นแค่งาน

ทีมของแจซังไปที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าและพบว่าพันจีได้หายตัวไปแล้ว และในห้องของพันจียังพบยาสลบแบบเดียวกับที่เจอในศพของฮเยจอง และได้เบาะเพิ่มเติมว่าโจโฮยองมาเป็นอาสาสมัครที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าและสนิทกับพันจี

ในขณะที่ตามหาตัวโจโฮยองจนเจอ เขาพยายามหนีและดูเหมือนจะมีอาการหลอน และก็ทิ้งตัวลงไปจากตึกต่อหน้าต่อตาทุกคน และตายไปในที่สุด

เปิดเรื่องมาในขณะที่
คังคยองฮุน และ วีแดฮัน กำลังลงหาเสียงกันอย่างดุเดือด เพราะอีกไม่กี่วันก็จะถึงการเลือกตั้ง ปี 2016
คังคยองฮุน จากพรรคชาตินิยม ที่ดำรงตำแหน่งในวาระที่ห้าเป็นอดีตหัวหน้าพรรคชาตินิยม
วีแดฮัน ตัวแทนวัยหนุ่มสาวของพรรคชาติพัฒนา
เขาเข้ารัฐสภาในฐานะสมาชิกที่อายุน้อยที่สุดในประวิตศาสตร์
เขาเสนอร่างกฎหมายเยอะที่สุดในบรรดา ส.ส. หน้าใหม่ ในปี2015

หลังกลับจากทัศนศึกษาและได้เปิดใจกันแล้ว จุนอูกับซูบินได้ใช้เวลาอยู่ด้วยกันสองต่อสองและได้ใกล้ชิดกันมากยิ่งขึ้น ถึงจะยังเขินๆทำตัวไม่ถูกแต่พวกเขาก็มีความสุขกันมาก

วันต่อมาทั้งคู่นัดกันไปเที่ยวกันตั้งแต่เช้าตรู่เพื่อจะได้มีเวลาอยู่ด้วยกันมากขึ้น จุนอูซื้อน้ำหอมเป็นของขวัญให้ซูบิน จุนอูขอบคุณซูบินที่รับรักเขา

หลังจากที่เห็นชานซองเดินออกมา มันวอลที่เข้าไปกอดชานซองและรู้สึกว่าสัมผัสของชานซองนั้นแปลกไป สัมผัสนั้นทำให้เธอคิดถึงชองมยองในวันที่เขาหยิบปลายดาบแทงตัวเองและกอดเธอไว้ มันวอลจึงผละออกจากอ้อมกอดและถามว่าเขาเป็นใคร..
เพียงไม่นานชานซองก็ได้สติกลับคืนมาและไม่รู้ว่าชองมยองใช้ร่างของตนเอง
มันวอลเองสับสนมากและพยายามคิดว่าไม่ใช่เรื่องจริงที่ชองมยองจะกลับชาติมาเกิดเป็นชองมยอง

ตอนที่ 21-22

เพราะการที่หมอชาอยู่ในห้องของคนไข้ยูรีฮเย นั่นทำให้หมอชาตกเป็นผู้ต้องสงสัยว่าเป็นคนปิดเครื่องช่วยหายใจของยูรีฮเย หมอชาไม่ยอมบอกอะไรกับทนายคังว่าจริงๆแล้วเกิดเหตุการณ์อะไรขึ้น ในการสอบปากคำและรวบรวมข้อมูลทั้งหมดนั้นจะเป็นความรับผิดชอบของอัยการซนซอกกี

ยองกุนเอาการ์ดที่เก็บรายชื่อแวดวงจางไปเปิดดู จากนั้นก็ตัดสินใจใช้รายชื่อนี้ไปใช้เป็นหลักฐานในการจับกุม
โดยวางแผนกับโดชีกวางและฮันแทจู

ยองกุนไปหาพัคจินอูที่บ่อปลา ที่ซึ่งเขาจะไปคนเดียวในวันพักผ่อน
ฮันแทจูก็ตามไปช่วยด้วย

เมื่อไปถึง โทรหาพัคจินอูปรากฏว่าปิดเครื่อง บ้านก็ล็อกไม่มีเสียงใดๆ แต่ยองกุนคิดว่าจินอูต้องอยู่ข้างในแน่ๆ
ก็เลยแอบงัดประตูเข้าไป

ในขณะที่กลีบดอกไม้ของต้นจันทราค่อยๆร่วงหล่นลงมา..
เป็นสัญญาณให้ทุกคนในโรงแรม ต่างรู้สึกตั้งคำถามว่า ถึงเวลาแล้วหรือยัง ที่ต้องบอกลาโลกใบนี้
เจ้าหิ่งห้อยตัวน้อยที่มีเพียงแสงไฟดวงเล็กๆ ที่คอยอยู่ใกล้ๆมันวอลมาตลอดราวกับฝุ่นผง โดยไม่สามารถปรากฎตัวออกมาให้เห็นได้
มาโกเองก็เฝ้าดูว่าเขาจะปรากฎตัวออกมาหรือไม่

จางแฮรยงจะให้ยองกุนออกไปคุยนอกบ้าน แต่ยองกุนไม่ยอม...
จางแฮรยงร้องไห้ขอร้องไม่ให้ยองกุนเอาเรื่อง เพราะไม่อยากให้ลูกสาวต้องมีพ่อเป็นฆาตกร
แต่ด้วยความที่ยองกุนแค้นมาตลอด 15 ปี เขาจึงไม่ยอม และบอกให้จางแฮรยงมอบตัว

...

ยองกุนเดินมาถึงรถเพื่อจะกลับบ้าน แต่มีคนเข้ามาทำร้าย ยองกุนสู้แล้วตามไปที่รถตู้ของพวกกลุ่มคนร้าย และทำร้ายทุกคนในรถ