อัยการคิมกับอัยการยุนคิดว่าทนายควอนยังทำใจไม่ได้ที่เลิกกับยุนซอ แล้วเอาแต่ทำงานหนัก ทั้งคู่จึงนัดบอดให้ทนายควอนโดยไม่บอกเขาล่วงหน้า แต่ดีที่ว่ายุนซอเข้าใจทุกอย่างและไม่โกรธทนายควอนเรื่องนัดบอดแต่โกรธที่ทนายควอนหล่อเกินไปที่ทำให้สาวๆชมเขา

ทนายควอนไม่ปล่อยโอกาสนี้ไปอีกแล้ว เขาบอกว่าเขารักยุนซอ ทั้งคู่กลับมาคบกันอีกครั้ง แต่ด้วยตารางงานของยุนซอ ทำให้ทั้งคู่แทบจะไม่มีเวลาได้เจอกันเลย

ทนายควอน รู้ว่าตัวเองทำให้บริษัทต้องเดือดร้อน อีกทั้งประธานยังไม่เห็นด้วยกับทนายควอนตั้งแต่แรก ทนายควอนจึงตัดสินใจยื่นใบลาออก เพื่อลดความเสียหายให้กับบริษัท แต่ประธานไม่ยอมรับ ประธานไม่เคยคิดว่าทนายควอนเป็นลูกน้อง เขารักและคิดว่าทนายควอนเป็นรุ่นน้องเป็นเสมือนคนในครอบครัวของเขา แต่ทนายควอนยังยืนยันที่จะลาออก ประธานจึงโวยวายและบอกว่าตามใจทนายควอน อยากทำอะไรก็เชิญเลย ทุกอย่างดูตึงเครียดไปหมด

ทนายควอนบอกเลิกกับยุนซอ เขาขอบคุณยุนซอสำหรับทุกอย่างและเดินจากไป ยุนซอไม่เข้าใจว่าทำไมทนายควอนถึงบอกเลิกเธอ ยุนซอเสียใจมาก ทนายควอนที่เคยบอกว่ารักเธอและจะอยู่เคียงข้างเธอ กลับบอกเลิกเธอเพียงคำพูดแค่ไม่กี่คำ

หมอนาอีแจทำทุกวิถีทางเพื่อให้ตัวเองได้ไปเป็นผอ.ที่เรือนจำโซล เขารู้ดีว่าอะไรที่นำพาให้เขาไปถึงจุดนั้นได้ หมอนาวางแผนและรู้ว่า อีแจฮวานตั้งใจจัดฉากให้เกิดเพื่อจะได้ออกจากคุกด้วยการของดบังคับคดี หมอนาจึงไปถึงที่เกิดเหตุทันทีและนำตัวอีแจฮวานไปที่โรงพยาบาลที่ไม่ใช่ในเครือของแทกัง และเขาสามารถต่อรองกับผอ.อีแจจุน พี่ชายคนละแม่ของแจฮวาน คนที่ไม่อยากให้แจฮวานออกมาจากคุกมากที่สุดให้เขาสามารถผ่าตัดแจฮวาน

โอจองฮีนักโทษหญิงในเรือนจำกำลังพูดคุยกับหมอนาอีเจ หมอนาอีเจหาช่องทางที่จะทำให้โอจองแอออกจากเรือนจำได้ และสิ่งตอบแทนที่หมอนาอีเจต้องการนั้นก็คือตำแหน่งผู้อำนวยการการแพทย์เรือนจำโซลใต้

สามปีก่อน

นาอีเจหมอมากฝีมือ ซื่อตรงและไม่ยอมทำเรื่องที่ไม่ถูกไม่ควร เขามักจะช่วยเหลือคนไข้อยู่เสมอ คนไข้ที่เร่ร่อนไม่มีเงินผ่าตัด เขาพร้อมจะช่วยเหลือทุกคน

มุนซูได้รับมอบหมายให้ตรวจสอบคดีหนึ่ง ซึ่งคดีนี้ไม่รู้ว่าเพราะเหตุใดภรรยาของคนตายไม่ยอมให้นำศพผู้ตายไปฝัง ภรรยาเขาเอามีดจ่อคอตัวเองและบอกว่าสามีของเขาถูกฆ่าตายอย่างไม่เป็นธรรม มุนซูจึงตรวจสอบเรื่องนี้จึงได้รู้ว่าทางกองปราบพยายามปิดบังการตายของหน่วยลาดตระเวนและกลบเกลื่อนว่าเป็นอุบัติเหตุทั้งที่เป็นคดีฆาตกรรม และชายคนที่ตายคือหน่วยลาดตระเวนที่เพิ่งมาทำงานได้เพียง 6 วัน ยิ่งทำให้มุนซูสงสัยว่าเหตุใด

ฝ่าบาททรงปกป้ององค์รัชทายาทและไม่รับคำร้องที่จะปลดองค์รัชทายาท ฝ่าบาททรงรับสั่งให้องค์รัชทายาทยืนหยัดว่าตนเองเหมาะสมที่จะเป็นองค์รัชทายาทของแผ่นดินนี้

ซึงมกตัดสินมาที่โบสถ์ จึงได้ช่วยกูชอล และช่วยชีวิตกนไว้ พวกเขาพาคุณพ่อบาทหลวงไปที่อื่น

ในขณะที่โซยองกับฮักแจหนีจากคนของประธานโจได้สำเร็จ โซยองที่รู้ว่าประธานโจไม่ได้อยู่ที่บ้านอีกทั้งคนของเขายังตามล่าเธออยู่ เธอจึงบอกกับฮักแจว่าให้ใช้โอกาสนี้ไปขโมยของพิเศษที่บ้านประธานโจเซฮวัง

หลังจากที่ช่วยบังฮักแจแหกคุกออกมาได้ กน โซยองและ กูชอลพาบังฮักแจไปที่โบสถ์ โซยองจึงได้คุยกับคุณพ่อบาทหลวง คุณพ่อจึงเล่าความจริงทั้งหมดให้โซยองฟัง และบอกว่าจริงๆ แล้วคิมแทกูไม่ใช่คนร้ายตัวจริง และคนร้ายตัวจริงก็คือ ประธานโจ กนที่ยืนฟังอยู่จึงบอกกับโซยองว่าจริงๆแล้วเขาชื่อคิมซองกยูลูกชายของคิมแทกู คังกนขอโทษโซยองที่ไม่ได้บอกความจริงกับโซยอง

เหตุการณ์ไฟไหม้ที่ยองซองอพาร์ตเมนต์ เหตุการณ์นั้น แม่ของอัยการคังไม่ได้เป็นแค้เหยื่อเท่านั้นแต่แม่ของอัยการคังเป็นหนึ่งในคนที่โดนแทงด้วย

อันได้เจอกับแจอินอีกครั้งหลังจากผ่านไปสองปี แจอินที่กลายเป็นตำรวจหญิงแล้ว อันคิดถึงเรื่องราวที่ทำให้แจอินหายไป 2 ปี แจอินต่อว่าอันใช้พลังจิตเพื่อลอกคำตอบจากคนข้างหน้า แต่ทว่าผ่านไปสองปีแล้วพลังจิตของอันไม่ได้พัฒนาขึ้นเลย

ครูสอนเลขโกรธแค้นแจอินมากจึงตามแจอินไปและพยายามจะสาดกรดไฮโดรคลอริกใส่แจอิน ดีที่ว่าอันมาช่วยไว้ได้ทันเวลา

แต่เพราะเป็นความผิดครั้งแรกของครูเลข เขาจึงแค่ถูกตักเตือนและถูกปล่อยตัวไป อัยการคังจึงอาสาที่จะดูแลแจอินแต่เพราะเขาแทบไม่มีเวลาว่าง นักสืบอึนจีซูจึงให้อีอันเป็นบอดี้การ์ดเพื่อปกป้องแจอิน

เช้าวันต่อมาอันจึงรอเพื่อไปโรงเรียนพร้อมกับแจอิน