นอกจากชาวบ้านที่หายไปหมดแล้ว แม้แต่ศพของชาวประมงก็หายไปด้วย แต่ทรัพย์สินและข้าวของของชาวบ้านทุกอย่างยังยู่ครบ จีอาจึงโทรแจ้งสายสืบแบค

จีอาโทรบอกฮเยจุนว่าเธอไปหานักข่าวแล้ว อีกไม่นานเรื่องทุกอย่างก็จะดีขึ้น ฮเยจุนไม่พอใจแฮฮโยที่ทำอะไรโดยไม่ปรึกษาเขาก่อน แฮฮโยต่อว่าฮเยจุนที่เปลี่ยนไป เพราะไม่มีเวลาให้เพื่อนๆตั้งแต่คบจองฮา และตอนนี้จินอูกับแฮนาก็กำลังคบกัน เมื่อแฮฮโยรู้ว่าฮเยจุนรู้เรื่องนี้มานาน แต่ปิดบังเขา ทำให้แฮฮโยหงุดหงิดและออกไปจากที่นั่น ถึงอย่างไรอีมินแจก็บอกให้ฮเยจุนขอบคุณจีอา เพราะอย่างน้อยเธอก็ช่วยแก้สถานการณ์ให้ ฮเยจ

เมื่อติดต่อดาจองไม่ได้ แดยองจึงรีบวิ่งไปที่ห้องพักครูพละ ขณะที่อิลกวอนกำลังบอกอะไรบางอย่างกับดาจองจนเธอร้องไห้ แต่อิลกวอนบอกเพียงว่ากำลังประชุมผู้ปกครอง แดยองเดินตามดาจองออกมาเพราะอยากรู้ว่าเธอคุยอะไรกับอิลกวอน แต่ดาจองขอให้เขกลับไปก่อน

ดาจองขอตัวออกไปธุระเสียก่อนที่แอรินจะบอกว่าโกอูยองคือฮงแดยอง อูยองยอมรับกับแอรินว่าเขาคือฮงแดยองจริงๆและขอร้องไม่ให้บอกดาจองด้วยเหตุผลบางอย่าง แต่แอรินไม่สนใจและต่อว่าที่เขาเป็นคนปลิ้นปล้อน

เยจีฮุนบอกกับดาจองว่าเขาไม่ใช่พ่อแท้ของซอยอน

หลังจากการเสียชีวิตของชาร์ลีจอง ฮเยจุนไปให้ปากคำกับตำรวจในฐานะพยานการสืบสวน และบังเอิญนักข่าวคิมเห็นเขาเดินออกมาจากสถานีตำรวจ

โกฮยองซอกบอกแทอีว่าซอกโอวอนไม่ใช่คนเดิมแต่เป็นนักท่องเวลาที่อยากเดินทางข้ามเวลาต่อไป เขาจึงพยายามตามหาหน้าสุดท้ายของ “คัมภีร์แห่งคำทำนาย” และฆ่าจินกยอมซึ่งเป็นคนปิดประตูเวลาได้ โกฮยองซอกขอให้แทอีหาหน้าสุดท้ายให้เจอ เพราะนั่นคือโชคชะตาของเธอเอง ส่วนเขาจะทำในสิ่งที่ต้องทำ จากนั้นฮยองซอกก็รีบขับรถกลับไปช่วยจินกยอม ระหว่างทางที่ไป ฮยองซอกนึกถึงเรื่องในอดีตที่เคยไปเตือนแม่ของจินกยอมให้ระวังตัว เพราะ

จินกยอมไม่พบซอกโอวอนในที่ที่เขาถูกขังไว้ มีเพียงผู้กองโกที่บอกว่าซอกโอวอนหนีไปแล้ว ทำให้จินกยอมยิ่งสงสัยในตัวผู้กองโกมากขึ้น โดยเฉพาะอย่างยิ่งดงโฮสรุปผลคดีว่า ไม่พบร่องรอยหรือเบาะแสการลักพาตัว แต่ในที่ที่เขาถูกขังอยู่นั้น ทั้งเส้นผมและรอยนิ้วมือล้วนเป็นของซอกโอวอนคนเดียวทั้งสิ้น เมื่อดงโฮถามจินกยอมถึงภาพในกล้องวงจรปิดคดีอีเซฮุนที่ยังไม่พบเบาะแสเช่นกัน เขาตอบเพียงว่าไม่มีใครน่าสงสัยและปรายตาหันไปมอ

อียอนได้พบกับอาอึมครั้งแรก เมื่อครั้งที่เขาเป็นวิญญาณแห่งขุนเขาแพคตูแดกัน ผู้ควบคุมลมและฝนและตกหลุมรักมนุษย์ จนกระทั่งวันหนึ่งอาอึมตายจากเขาไป เพราะใครบางคนขโมยชีวิตนางไป

เมื่อยี่สิบเอ็ดปีก่อน ครอบครัวของนัมจีอาประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ที่ยออูโกแก มีเพียงเธอที่รอดชีวิต แต่ไม่มีใครพบร่างของพ่อแม่ จีอาตื่นขึ้นมาเพราะคิดว่าตนเองฝันไป เพราะยังเห็นพ่อแม่อยู่ตรงหน้า จีอาเฉลียวใจบางอย่างจนทดสอบได้ว่าพวกเขาไม่ใช่พ่อแม่จริงๆของเธอ แต่เป็นปีศาจจิ้งจอกในร่างของพ่อและแม่ ขณะที่เธอเกือบโดนปีศาจทำร้าย อียอนก็ปรากฏตัวเพื่อมากำจัดปีศาจจิ้งจอกสองตัวนั้น อียอนคิดว่าจีอาคืออาอึมคนร

โกอูยองไม่พอใจที่เห็นดาจองคุยกับจีฮุน จึงต่อว่าจีฮุนที่พูดจาเป็นกันเองกับเขาทั้งๆ ที่เพิ่งพบกันครั้งแรก จากนั้นดาจองเดินสะดุดล้มจนข้อเท้าแพลง จีฮุนจึงพาเธอไปหาหมอ อูยองนำรองเท้าส้นสูงของเธอไปซ่อมและซื้อรองเท้าแตะไปให้เธอที่โรงพยาบาล แต่เมื่อเห็นดาจองใส่รองเท้าผ้าใบที่จีฮุนซื้อให้ อูยองจึงเก็บรองเท้าแตะไว้ในกระเป๋าและมอบส้นสูงที่ซ่อมแล้วให้กับเธอ ดาจองขอบใจอูยองที่นำจดหมายของฮงแดยองไปให้เธอที่ศา

เมื่อพ่อรู้ว่าจองฮามีแฟนแล้ว จึงบอกกว่าได้เตรียมเงินแต่งงานไว้ให้ โดยเป็นเงินเก็บจากการวาดรูปของพ่อ ขณะที่ปู่ไปถ่ายแบบและโทรมาขอกำลังใจจากฮเยจุน จองจีอาตั้งใจไปหาฮเยจุนที่กองถ่ายต่างจังหวัดโดยอ้างว่าเธอเครียดและอยากพักผ่อน