เมื่อโกโยฮันรู้ว่าโรอุมไปอยู่กับมูยองเพราะห้องเช่าของเธอน้ำท่วม โยฮันจึงเตือนมูยองไม่ให้สนิทกับโรอุมเกินไปเพราะเธอเป็นเพียงลูกความเท่านั้น ริงโกเป็นตัวกลางซื้อขายบัญชีม้าให้กับแก๊งคอลเซ็นเตอร์ แต่เขาถูกพวกมันซ้อมจนต้องเข้าโรงพยาบาล เพราะพวกมันเข้าใจผิดว่าเขาร่วมมือกับเด็กมัธยมเจ้าของบัญชีที่โกงเงินไปหลายล้าน ริงโกขอร้องดาจองไม่ให้บอกเรื่องนี้กับโรอุมเพราะกลัวเธอจะผิดหวัง
>> แฮจุนยังบอกยุนอูไม่ได้ว่าตนเองเป็นใคร แค่ปฏิเสธว่าไม่ใช่ฆาตกร ยอนอูถามพ่อเพราะแฮจุนไม่ใช่คนที่นี่ แต่พ่อตอบอย่างชื่นชมว่าแฮจุนเป็นคนแปลกที่ชอบช่วยเหลือคนอื่น
>> จิตแพทย์โมแจอินถามมูยองว่าเขาแน่ใจแค่ไหนว่าอีโรอุมเป็นคนเดียวกับเด็กผู้หญิงที่เขาเคยช่วยไว้ในรายการทีวี อีโรอุมจับได้ว่าถูกผู้ชายคนหนึ่งแอบถ่ายรูปเธอและอัดคลิปเพื่อนำไปขายต่อ เธอจึงยึดโทรศัพท์ของเขาไว้และลบรูปของตัวเองออกและขอให้จองดาจองช่วยฝังมัลแวร์ไว้ จากนั้นเธอก็มอบโทรศัพท์เครื่องนั้นให้กับมูยองไปหาทางจัดการผู้ชายคนนี้ เพราะยังมีรูปผู้หญิงอื่นอีกมากมาย มูยองไปหาดาจองเพื่อให้ช
โรอุมบอกกับมูยองว่าเงินในกระเป๋าใบนั้น เธอหามาได้อย่างถูกกฎหมาย มูยองอยากให้เธอบอกถ้าหากว่าเธอไปก่ออาชญากรรม เพื่อที่ว่าเขาจะช่วยเธอได้เพราะเธอคือลูกความของเขา โรอุมจ้างมูยองเป็นทนายเพื่อทำคดีแพ่งฟ้องร้องเรียกค่าเสียหายและค่าชดเชยจากรัฐบาลที่ทำให้เธอติดคุกเป็นเวลาสิบปี
ฮันมูยอง(คิมดงอุค) ทนายความที่มีฉายาว่าแวมไพร์เพราะบุคลิกที่เย็นชา แต่จุดอ่อนของเขาคือการเห็นอกเห็นใจผู้อื่นมากเกินไป มูยองเคยทำคดีให้กับลูกความบางคนเมื่อหลายปีก่อน แต่ต้องถอนตัวไปเพราะสุขภาพของตนเองและต้องปรึกษาโมแจอินจิตแพทย์ประจำตัวอยู่เสมอ ตลอดระยะเวลาสามปีมูยองจะเลือกทำเฉพาะบางคดีเท่านั้น เขารู้สึกว่าตนเองกำลังทำงานที่จอมปลอมและไร้ค่าเพราะคิดว่าลูกความเหล่านั้นไม่ได้ต้องการเขาจริงๆ
>> ยอนอู (พ่อของแฮจุน) เดินออกมาจากโรงหนังมาคุยกับชองอา (เจ้าของโรงน้ำชา) ทำให้แฮจุนได้รู้ว่าแม่ของเขาก็คือชองอา ทั้งชองอาและยอนอูต่างก็รู้สึกแปลกๆกับแฮจุน เพราะพวกเขาตั้งใจจะตั้งชื่อลูกว่า แฮจุนอยู่แล้ว
>> คนในโรงพยาบาลต่างก็นินทาอาจารย์ชาจินมัน ทำให้ชาอึนแจคิดว่าพ่อของเธอเปลี่ยนไปจากตอนที่เธอยังเด็กหรือตัวเธอเองที่ต่างจากพ่อ หมอซอระแวงว่าหมอยังอาจจะเป็นไอ้โม่งคลุมหัวที่แอบเข้าห้องทำงานของอาจารย์ชา เพราะถุงขนมชนิดเดียวกันและยังรู้ประวัติของหมออุงกับอาจารย์ชาอย่างละเอียดอีกด้วย แต่หมอยังยืนกรานว่าตนเองไม่ได้ทำและเผลอหลุดปากเอ่ยชื่อผอ.พัค
ในการพิจารณาคดีครั้งที่สอง อาจารย์ชาจินมันให้การต่อศาลจนเป็นฝ่ายชนะ แต่ส.ส.โกไม่ยอมพ่ายแพ้และจะยื่นอุทธรณ์ ส.ส.โกยื่นข้อเสนอกับอาจารย์คิมและผอ.พัคว่าเธอจะถอนฟ้องและพิจารณางบประมาณของศูนย์อุบัติเหตุต่อไป แต่มีข้อแม้ว่าจะต้องปลดอาจารย์ชาจินมัน เธออ้างถึงเหตุการณ์เมื่อสามปีก่อนที่หมออูซังมินประจำร.พ.มหาวิทยาลัยฮันกุกฆ่าตัวตาย เพราะทนแรงกดดันไม่ไหวจากคดีที่เขาพลาดทำให้คนไข้เสียชีวิต ทุกคนโทษว
>> โอแทซูและประธานซงร่วมมือกันที่จะโยนความผิดให้กับคังโฮเรื่องการตายของฮวังซูฮยอน ซัมชิกกลับมาหาคังโฮที่บ้านเพื่อส่งข่าวเรื่องที่เขาไปพบกับฮายองและเกิดเรื่อง แต่คังโฮรีบออกไปที่ฟาร์มหมูกับแม่เพราะได้รับแจ้งว่าไฟไหม้ ซัมชิกจึงรีบตามไปที่ฟาร์ม และเห็นคนร้ายกำลังล็อคกุญแจเพื่อขังคังโฮกับแม่ที่อยู่ข้างใน ผู้จัดการโซและผู้ช่วยชาวิ่งไล่ตามซัมชิกไปที่นั่นและต่อสู้กับคนร้ายแต่พวกเขาหนีไปได้
>> มีจูกับลูกแฝดของเธออยู่ที่หน้าบ้านของคังโฮ ขณะที่ฮหว่าง (ว่าที่คู่หมั้น) ก็มาถึงที่นั่นพอดี คังโฮวิ่งออกมาขอความช่วยเหลือแม่ที่เป็นลมหมดสติ พวกเขารีบวิ่งเข้าไปช่วยปฐมพยาบาลเบื้องต้นและพายองซุนส่งโรงพยาบาลทันที หมอบอกกับคังโฮว่าแม่ของเขาเป็นมะเร็งระยะสุดท้ายและกำลังลุกลามไปที่อวัยวะส่วนอื่น คังโฮกุมมือแม่ที่ยังหมดสติและบอกว่าเขาจะยอมทำทุกอย่างตามใจแม่ เขาจะไม่เป็นอัยการและจะเลิกชอ
แฮจุนแจ้งเบาะแสกับนักข่าวรุ่นพี่ที่โซลไว้ว่า มีตำรวจโซลจับนักเรียน ม.ปลาย เข้าไปกักขังและทำร้ายร่างกาย แฮจุนให้นาฬิกาข้อมือแก่ยูซอบเพื่อดูเวลา ให้ยูซอบเข้าไปหาตำรวจแลกเปลี่ยนให้น้องชายได้ออกมา แฮจุนบอกว่า คนที่ช่วยได้คือคนที่รู้อนาคต เขาขอให้ยูซอบอดทนรอจนกว่าถึงเวลานั้น
ฮีซอบบอกว่าเสื้อเปื้อนเลือดของพี่ชาย เป็นของตัวเองโดยที่ไม่รู้ว่ามันเกี่ยวกับการฆาตกรรม เขาเลยถูกจับไปสอบสวน