หลังจากพบใต้เท้าชิน ฝ่าบาททรงรับสั่งให้เปิดการสอบสวนด้วยพระองค์เอง ดัลแรถูกเบิกตัวมาในฐานะพยาน ฝ่าบาททรงรับสั่งว่าให้ทำการสอบสวนชินชีซูในฐานะอาชญากร ทุกคนต่างตกใจ เมื่ออยู่ๆฝ่าบาททรงรับสั่งเช่นนั้น ชินชีซูพยายามบอกว่าฝ่าบาทที่อยู่ต่อหน้าทุกคนนั้น คือตัวตลกชั้นต่ำที่แสร้งเป็นฝ่าบาท และถามดัลแรน้องสาวของตัวตลกนั้น เพื่อยืนยันว่าฝ่าบาทที่เห็นนั้นคือตัวตลกชั้นต่ำ ดัลแรบอกว่าพี่ชายของเขาได้จากไปนานแล้ว เธอไม่กล้าจะโกหกต่อหน้าพระพักตร์ฝ่าบาท ชินชีซูพยายามหาฝักฝ่ายทั้งองค์ชายจินพยองและใต้เท้าคนอื่นๆ แต่ไม่มีใครช่วยเขาแม้แต่คนเดียว
เริ่มการไต่สวนใต้เท้าชิน และมีพยานคนสำคัญนั่นก็คือคิมซังกุง ที่ยอมรับสารภาพว่าถูกใต้เท้าชินติดสินบนให้ดูรอยแผลเป็นของฝ่าบาทว่าเป็นตัวปลอมหรือไม่ และคนที่สังหารซงจีซัง จิตรกรหลวง และปิดใบประกาศของฝ่าบาทไปทั่วเมืองนั่นก็คือใต้เท้าชิน และยังสั่งให้เผาเครื่องหอมในพระตำหนักเพื่อให้พระองค์ติดยามานานแล้ว อีกทั้งยังซื้อตัวหมอหลวงและนางในเพื่อให้โกหกว่าพัคซังกุง ฝังสิ่งของลงมนตร์ดำเพื่อสาปแช่งพระสนมซอนฮวาดังโดยที่พระสนมไม่ทรงรู้เรื่องนี้
จนแล้วจนรอดถึงจะโดนทรมานเพียงใด ใต้เท้าชินยังคงยืนกรานว่าเขาไม่ได้ทำอะไรผิด แต่เมื่อมีทั้งพยานและหลักฐานและความเห็นจากเหล่าขุนนาง ฝ่าบาทจึงตัดสินโทษให้ประหารชีวิตชินชีซู
ราชเลขาอีเตือนฮาซอนว่าไม่ควรพลีพลามลงมือแบบนี้อีก เพราะหากเกิดผิดพลาดขึ้นมาทุกอย่างจะสูญเปล่า
ลุงกัปซูถูกตัดสินโทษให้ไปรับใช้ในกองทัพเรือที่ทางใต้ ส่วนชินอีกยอมถูกตีตราความผิดบนใบหน้าเพื่อให้เขาจดจำไปตลอดชีวิต
ชินชีซูส่งสารฝากให้ทหารยามเรียกองค์ชายจินพยองมาพบ ชินชีซูทูลต่อองค์ชายว่าเขามีข้ออ้างที่มีเหตุผลเพื่อลากฝ่าบาทลงจากบัลลงก์
ดัลแรเป็นห่วงฮาซอน และบอกให้ฮาซอนไปกับนาง ฮาซอนบอกให้ดัลแรไปกับลุงกัปซูล่วงหน้าไปก่อนและเขาจะรีบตามไป ฮาซอนได้แต่ขอโทษดัลแร ดัลแรจึงบอกกับฮาซอนว่าให้ฮาซอนรีบตามนางไปพร้อมทั้งกอดฮาซอนด้วยน้ำตา ดัลแรและลุงกัปซูออกจาวังหลวง ฮาซอนได้แต่ยืนส่งอยู่ห่างๆ ดัลแรเช็ดน้ำตา หันไปยิ้มให้ฮาซอนพร้อมโบกมือลาก่อนจะเดินจากไป
หมอหญิงได้มาตรวจพระพลานามัยของพระมเหสีและพบว่าพระสุธารสชาที่เสวยอยู่ทำให้มีบุตรยาก มีเพียงพระมเหสีที่หมอหลวงให้เสวยชานี้ และหากเสวยติดต่อกันเพียง 1 เดือน ก็จะทำลายการไหลเวียนของพระโลหิต ทำให้ทรงมีบุตรไม่ได้ และพระมเหสีทรงเสวยชานี้มานานกว่า 3 เดือนแล้ว ถึงจะเจ็บปวดพระทัยมากกว่าใครแต่พระมเหสีทรงรับสั่งไม่ให้บอกเรื่องนี้กับใคร
ใต้เท้าชินมีหลักฐานว่าฝ่าบาททรงส่งสารถึงนายพลหนูเอ่อร์ฮาชื่อแห่งไอซิง กูรุง และราชเลขาอีเป็นผู้ส่งพระราชสาสน์ลับนี้ และราชเลขาอีเป็นคนอยู่เบื้องหลังนี้ หากหลักฐานชิ้นนี้ปรากฎขึ้นเหล่าขุนนางและบัณฑิตทั้งประเทศจะต้องลุกขึ้นต่อต้านฝ่าบาท
ฝ่าบาททรงรู้ความจริงเรื่องชาดอกไม้ และรู้ว่าพระมเหสีต้องเจ็บปวดมากยิ่งกว่าใคร ฝ่าบาททรงกอดพระมเหสีไว้ พระองค์ทรงรีบไปถามหมอหลวงจึงได้รู้ว่าพระพันปีเป็นผู้รับสั่งชาดอกไม้แก่พระมเหสี พระองค์ไม่รีรอรีบบุกไปยังตำหนักพระพันปี และปากล่องชาดอกไม้ต่อหน้าพระพักตร์พระมเหสี ราชเลขาอีรีบเข้าไปห้ามฮาซอน เพราะรู้ว่าฮาซอนกำลังควบคุมสติไม่ได้ พระพันปีพยายามยั่วยุให้ฮาซอนพูดคำว่าปลดพระนางและนั่นคือหายนะ... พระพันปียิ้มเย้ยก่อนจะเดินจากไป
เพราะการที่ว่าจะปลดพระพันปี คนของพระนางจะต้องก่อความไม่สงบและโจมตีราชสำนักและฝ่าบาท และจะต้องมีหลักฐานมัดตัวหนาแน่น ราชเลขาอีบอกให้ฮาซอนอดทนรอให้พระสัสสุระกลับมารับตำแหน่ง ราชเลขาอีเดินทางไปอารักขาพระสัสสุระเพื่อกลับมายังพระราชวัง แต่ทว่าทันทีที่ไปถึงพบว่าพระสัสสุระถูกสังหารนอนแน่นิ่งแล้ว
