>> ริงโกนำปืนลูกโม่สลักชื่อนาซาไปฝากไว้กับทนายมูยอง มูยองขอให้อัยการแจฮยอกนำเงินประกันของมยองฮุนไปคืนให้กับครอบครัวของเขา โดยไม่บอกว่าได้กลับคืนมาอย่างไร
>> ดาจองไม่อยากให้โรอุมร่วมมือกับมูยอง เพราะรู้สึกผิดที่พวกเธอเคยทำลายครอบครัวของเขาจนล้มละลายตอนอายุ14 แต่เธอบอกความจริงกับเขาไม่ได้เพราะมีส่วนสมรู้ร่วมคิด แม้ว่าในตอนนั้นยังเด็กและถูกมูลนิธิจองมกหลอกใช้ก็ตาม
>> โรอุมเล่าเรื่องเมื่อสิบปีก่อนให้มูยองฟัง ในตอนนั้นเธอมีแผนการที่จะไปจากจองมก เช่นเดียวกับผู้อำนวยการอันแชฮงที่ต้องหนีเพราะกลัวตายที่บังเอิญไปรู้ว่า”ประธาน”คือใคร โรอุมกลายเป็นส่วนหนึ่งในแผนหลบหนีของอันแชฮงที่ต้องการพาเธอไปด้วย อันแชฮงเป็นคนที่จดบันทึกทุกอย่างไว้ในสมุดบันทึกสีแดงรวมทั้งความลับของท่านประธาน และรายชื่อนักธุรกิจกับนักการเมืองที่มีอิทธิพลซึ่งอันแชฮงจดไว้เพื่อข่มขู่ในยามที่จำเป็น อันแชฮงต้องการพาจางคยองจา(ภรรยา)ไปด้วย โรอุมไม่ต้องการหนีไปกับอันแชฮงเพราะตัดสินใจที่จะกลับไปอยู่กับพ่อแม่ เธอจึงอาศัยจางคยองจาที่มอบใจให้กับเจย์ไปแล้ว โดยให้นำกระเป๋าใส่เงินสีดำใบใหญ่ของอันแชฮงมาคืน และท่านประธานจะจัดการฮันแชฮงเอง จางคยองจายอมร่วมมือกับโรอุมเพราะต้องการตัดเธอให้ห่างออกจากเจย์
>> เพื่อเปิดเผยตัวตนของผู้อำนวยการอันแชฮงและมูลนิธิจองมก โรอุมและทีมของเธอจึงวางแผนเข้าไปขโมยสมุดบันทึกสีแดงที่ห้องนิรภัยของโรงแรม ซึ่งจางคยองจาเป็นสมาชิกวีไอพีที่นั่น มูยองอาสาเข้าหาจางคยองจาเพื่อแฮ็กโทรศัพท์ของเธอที่เก็บรหัสห้องนิรภัยไว้
>> มูยองบอกกับโรอุมถึงเหตุผลที่เขามาเป็นทนายให้กับเธอ เพราะเขาอยากให้เธอมีใครสักคนที่เป็นความหวังในยามอ่อนแอ เหมือนกับเขาที่เคยมีผู้ใหญ่ดีๆแบบนั้นเมื่อหลายปีก่อน มูยองไม่อยากคืนปืนให้โรอุมเพราะเขาจะช่วยเธอแก้แค้นโดยใช้กฎหมาย เพื่อให้เธอปลอดภัยและมีจุดจบที่ดีกว่า แต่โรอุมแอบขโมยปืนลูกโม่ที่เขาเก็บไว้บนฝ้าเพดานในห้องน้ำ
>> โกโยฮันไปพบทุกคนที่ร้านหนังสือของดาจอง หลังจากที่เขาจับต้นชนปลายจนรู้ความสัมพันธ์ของทุกคนในกลุ่มของโรอุม โกโยฮันต้องการให้มูยองว่าความหรือหาเหตุผลที่เขาไม่ควรยุ่งกับโรอุม โกโยฮันจับตาดูความเคลื่อนไหวของแต่ละคน จนกระทั่งใกล้ถึงวันดีเดย์ที่ทีมของโรอุมจะบุกไปห้องนิรภัย ทุกคนจึงหลบซ่อนตัวเพื่อดำเนินการตามแผน ขณะที่มูยองดึงดูดความสนใจของโกโยฮันโดยชวนไปที่สำนักงานทนายความของตนเอง
