มยอลมังกลับมาในฐานะมนุษย์ทั่วไปที่ไม่ใช่ความหายนะอีกต่อไปและใช้ชื่อว่าคิมซารัมตามที่ดงกยองเคยตั้งให้ เขาบอกว่าที่หายไปนั้น เขาไปอยู่ที่สวนของพระเจ้าและได้มาเกิดใหม่ ดงกยองทำให้ยอชินพอใจจึงทำให้เขาเติบโตมาอย่างดีและได้กลับมาอีกครั้ง ดอกไม้ทั้งหมดในสวนนั้นก็คือดงกยอง ซึ่งเขาและยอชินเป็นผู้ดูแล ซึ่งตัวเขาเองเคยเป็นเพียงผีเสื้อ แต่ว่าเเบ่งบานได้ก็เพราะยอมตายเพื่อเธอ
ในช่วงแรก ดงกยองกลัวว่ามยอลมังจะหายไปอีก จึงพาเขาไปด้วยทุกที่ ซอนกยองดีใจเมื่อได้พบมยอลมังอีกครั้ง ยอชินเป็นเด็กนักเรียนมัธยมชื่อว่าจีอึน และเริ่มเพาะต้นกล้าต้นใหม่ในกระถางอีกครั้ง
พัคยองหรือนักเขียนเจ้าชายน้อยแปลกใจที่พบมยอลมังเพราะคิดว่าเขาเลิกกับดงกยองไปแล้ว พวกเขายังไม่ลงรอยกันเหมือนเดิม มยอลมังรู้ว่าพัคยองแอบชอบดงกยอง พัคยองจึงขอร้องว่าอย่าบอกเธอ เพราะต้องการให้เธอมองว่าเขาเป็นคนน่ารัก
ดงกยองพามยอลมังไปกินข้าวกับครอบครัวของเธอที่บ้านใหม่ของน้าซูจา มยอลมังบอกทุกคนว่าเขาจะกลับไปเป็นหมอเหมือนเดิม เควินดีใจที่มยอลมังจะแต่งงานกับดงกยอง และจะได้เป็นครอบครัวเดียวกันกับพวกเขา
ดงกยองแวะเอาสัญญาไปให้คุณหมอจองซึงจุน เพราะเขาก็คือนักเขียนที่ติดอันดับหนึ่งในสิบเช่นกัน โดยใช้นามปากกาว่าจองดังมยอน จากนั้นมยอลมังและดงกยองก็ไปเดตด้วยกัน แม้ว่ามยอลมังรู้สึกอึดอัดใจนิดหน่อยที่ไม่สามารถอ่านความคิดของคนอื่นได้เหมือนเมื่อก่อน แต่ขณะที่กำลังปรับตัวในการกลับมาเป็นมนุษย์ เขาก็รู้สึกสบายใจขึ้น และตอนนี้เขาต้องพยายามมากขึ้นเพราะมองไม่เห็นจุดจบและเชื่อว่าโชคชะตาจะไม่เปลี่ยนแปลง
ขณะที่ดูพระอาทิตย์ตกดินด้วยกัน ทำให้ดงกยองนึกถึงวันที่เขาจากเธอไปด้วยสีหน้าที่ดูเหงาๆ แต่ในวันนี้เขาดูสบายใจ มยอลมังจึงบอกว่าเพราะเธอคือทิศทางที่จะเดินต่อไปสำหรับเขา เมื่อพูดถึงโทรศัพท์ของมยอลมังที่แบตไม่เคยหมดเลยตลอดสามเดือนที่เขาไม่อยู่ มยอลมังคิดว่าน่าจะเป็นพราะซนยอชิน เพราะเธอช่างรักมนุษย์มากมายเหลือเกิน เธอเคยบอกว่าความรักเกิดจากความเกลียดที่ได้รับการให้อภัย และคงรู้สึกขอบคุณมนุษย์ที่พวกเขาสร้างเธอขึ้นมา
จีนาเขียนนิยายเรื่องใหม่แนวแฟนตาซีเรื่อง “จอมมารเจ้าของที่” และติดอันดับท็อปเท็น เธอตกลงใจที่จะคบกับชาจูอิกในฐานะแฟนและเธอก็ยังคงเป็นรักแรกสำหรับเขาตลอดไป
ดงกยองถามมยอลมังถึงความรู้สึกต่างๆที่มีให้เธอก่อนที่เขาจะหายไป เพื่อเขียนนิยายของเธอต่อไป โดยใช้นามปากกาว่า “ฮารูบัง” ซึ่งชาจูอิกให้ความสนใจโดยที่ไม่รู้ว่าเป็นผลงานของดงกยอง
ดงกยองพบกับยอชินในความฝันที่สวนดอกไม้แห่งนั้น ยอชินบอกว่าที่ปล่อยให้เธอและมยอลมังต้องฝ่าฟันอุปสรรคต่างๆ ทั้งที่รู้จุดจบอยู่แล้ว ก็เพราะว่าต้องการให้ลองสัมผัสจึงจะได้รู้แก่ใจ แม้จะรู้ว่าดอกไม้จะผลิบาน ดวงอาทิตย์จะขึ้น และดงกยองจะยิ้ม เธอจึงอยากเห็นอีกครั้งอยู่เสมอ และนั่นคือสิ่งที่เธอต้องการ จากนั้นเธอจึงบอกดงกยองให้กลับไปเพราะทุกอย่างยังไม่จบและเป็นเพียงการเริ่มต้นของมยอลมังเท่านั้น
คืนนี้มยอลมังขอให้ดงกยองนอนค้างที่บ้าน และอธิษฐานต่อหน้าดาวตกขอให้ดงกยองรีบแต่งงานกับเขา
