ทุกๆ ครั้งที่มยอลมังมองหน้าดงกยอง ยิ่งทำให้เธอรู้ว่าเขาเป็นคนดี เธออยากใช้ชีวิตที่เหลืออยู่อย่างมีความสุขและไม่รู้ว่าหากเขาตายไป เธอจะมีความสุขหรือไม่ ดงกยองกำลังสับสนระหว่างควรตกหลุมรักมยอลมังหรือควรตีตัวออกห่างจากเขา ในขณะที่มยอลมังขอให้เธอรักเขา และเขาจะยอมตายเพื่อเธอ
ซอนกยองขอให้พี่สาวลาออกจากงาน และเขาจะเป็นคนหาเงินเอง แต่ดงกยองขอทำงานที่เธอรักต่อไป หัวหน้าชาจูอิกบอกให้ดงกยองตามหานักเขียนเจ้าชายน้อยให้เจอ เพราะใกล้ถึงงานอีเวนต์นิยายเรื่องใหม่ซึ่งได้ลงโฆษณาไปแล้ว แม้ว่าจีนาไม่พอใจชาจูอิกที่เคยจูบเธอเพราะความสงสารตามที่ดงกยองบอก แต่จีนาก็เซ็นสัญญาร่วมงานกับเขาตามข้อเสนอ
ดงกยองพาน้องชายไปตรวจสุขภาพ เพราะเป็นห่วงว่าเขาจะป่วยเป็นโรคเดียวกับเธอ หลังจากที่เธอจากโลกนี้ไปแล้ว หมอจองซึงจุนพยายามโน้มน้าวให้ดงกยองรักษาตัว ไม่ว่าเวลาที่เหลือจะแค่หนึ่งปีหรือไม่กี่เดือนก็ตาม ระหว่างนั่งรอซอนกยอง ดงกยองได้พบกับซนยอชินที่โรงพยาบาล ซึ่งเธอขอให้ช่วยเปิดขวดน้ำให้ ดงกยองแปลกใจที่ซนยอชินถือกระถางต้นไม้มาด้วย ซึ่งยอชินบอกว่ากำลังรอให้มันแตกหน่อ และไม่รู้ว่ามันจะออกมาเป็นต้นอะไร หากออกมาเป็นต้นแปลกๆ เธอก็จะถอนทิ้งและปลูกใหม่ หลังจากนั้นยอชินก็มอบลูกแก้วให้ดงกยองเพื่อเป็นการขอบคุณที่ช่วยเปิดขวดน้ำ มยอลมังนำช่อดอกไม้ไปหาดงกยองที่โรงพยาบาล ซอนกยองจึงขอถ่ายรูปร่วมกันสามคน แต่ภาพที่ออกมาไม่ใช่ตัวตนของมยอลมัง ต่อมามยอลมังจึงบอกเธอว่าแต่ละคนจะมองเห็นเขาแตกต่างกัน แต่มีเพียงเธอเท่านั้นที่เห็นตัวตนที่แท้จริงของเขา เธอเป็นคนแรกที่เขามีปฏิสัมพันธ์ด้วย และเป็นครั้งแรกทุกๆ อย่างสำหรับเขา
มยอลมังยังคงต้องการคำอธิษฐานของดงกยองเพื่อให้เธอตกหลุมรักเขา ซึ่งเธอคิดว่าเป็นไปไม่ได้ มยอลมังจึงทำให้เธอเชื่อว่าเป็นไปได้โดยการสะกดจิตเธออยู่ชั่วครู่หนึ่ง ทำให้ดงกยองโน้มตัวเพื่อจะจูบเขา แต่ทันใดนั้นเธอก็รู้สึกตัวซะก่อน
ชาจูอิกและนาจีนาทำงานด้วยกันที่บ้านของเธอจนกระทั่งดึก ก่อนกลับชาจูอิกขอร่มของเขากลับคืน และไม่คิดว่าจีนายังคงเก็บไว้ ตั้งแต่เขาจูบเธอในตอนนั้นขณะที่ฝนตก
จีนาไปงานเลี้ยงรุ่นและได้พบกับอีฮยอนกยูอีกครั้ง แม้ทั้งคู่ดูหมางเมินต่อกัน แต่ทว่าต่างคนก็ต่างคิดถึงครั้งแรกที่พวกเขาสบตากันสมัยเรียนมัธยม
ดงกยองพบมยอลมังที่ป้ายรถเมล์ เขาจึงชวนเธอวิ่งฝ่าสายฝนไปด้วยกันเพื่อกลับบ้าน ระหว่างทางเธอบอกว่าอยากขออธิษฐานให้เขาเป็นฝ่ายรักเธอ แม้มยอลมังจะบอกว่าไม่ได้ แต่เขาก็โน้มตัวไปจูบเธอ ทั้งคู่ต่างจูบกันด้วยความรู้สึกที่แท้จริงของตัวเอง ในขณะที่ซนยอชินมองกระถางต้นไม้ของเธอ และบอกกับตัวเองว่าหากการตั้งโปรแกรมของระบบเกิดการผิดพลาด เธอก็ต้องลบทิ้งหรือไม่ก็ต้องรีเซ็ตใหม่ จากนั้นมยอลมังก็หายไปต่อหน้าดงกยอง
