ชื่อเรื่องย่อหลัก

>> คนไข้ได้รับการอพยพออกจากทลดัมไปหมดแล้ว เหลือเพียงทีมแพทย์และเจ้าหน้าที่ที่ช่วยกันตามหาอาจารย์คิม หัวหน้าพยาบาลโอพบเขาอยู่ในห้องผ่าตัดเพียงลำพัง เธอเปรียบอาจารย์คิมเสมือนแรงดึงดูดที่ทำให้ทุกคนมาอยู่ที่ทลดัม ต่อให้ไฟมอดไหม้โรงพยาบาลแห่งนี้จนเหลือเพียงเถ้าธุลี แต่ทีมทลดัมก็จะยังคงอยู่ตลอดไป

>> ชาวทลดัมทุกคนดีใจเมื่อฝนที่ตกลงมาทำให้สถานการณ์ไฟไหม้ถูกควบคุมไว้ได้ แต่ยังอยู่ในสถานะเฝ้าระวังและการอพยพยังมีผลอยู่จนถึงพรุ่งนี้เช้า พยาบาลอึนทักรู้ว่าหมอยุนอารึมเป็นห่วงเขามากเพียงไหนขณะที่เตรียมอพยพออกจากทลดัม หลังจากสถานการณ์คลี่คลายแล้ว เขาจึงขอโทษที่เคยมองข้ามความเป็นห่วงของเธอและขอคบกับเธออีกครั้งด้วยความรักอย่างสุดหัวใจ

>> ส.ส.โกคยองซุกขับรถมาที่ทลดัมเพราะเธอกับผู้ช่วยประสบอุบัติเหตุขณะตรวจเหตุเพลิงไหม้ ในขณะนั้นมีเพียงทีมแพทย์และบุคลากรไม่กี่คนเท่านั้น แต่ทุกคนก็ร่วมมือร่วมใจช่วยกันผ่าตัดและดูแลพวกเขาจนพ้นขีดอันตราย ส.ส.โกมองเห็นความทุ่มเทของพวกเขา โดยไม่คำนึงว่าเธอเป็นคู่กรณีที่ต้องการฟ้องทลดัมและตัดงบประมาณสนับสนุน 

>> อาจารย์คิมเคยคิดว่าช่วงเวลาต่างๆ ในชีวิตคงไม่มีวันเชื่อมโยงกันได้ แต่การทำงานของชาวทลดัมและลูกศิษย์ทุกคนทำให้เขารู้ว่าตอนนี้ทุกอย่างกำลังเรียงร้อยต่อกันทีละนิด ซึ่งตอนนี้ความหมายนั้นกำลังเป็นรูปเป็นร่างและจับต้องได้ มันคือช่วงเวลาที่ความฝันกลายเป็นจริง 

>> หมอจางดงฮวาบอกลาอาจารย์คิมเพราะเขากำลังจะหมดช่วงเวลาฝึกงานที่ทลดัม อาจารย์คิมมอบมีดผ่าตัดให้เป็นของขวัญ เพราะเคยตั้งใจว่าจะมอบให้พี่สาวของเขาซึ่งเป็นลูกศิษย์ที่เสียชีวิตไปแล้ว 
ทุกคนจัดงานเลี้ยงส่งหมอจางและฉลองการขึ้นบ้านใหม่ของหมอซอกับหมอชาที่อยู่ด้วยกัน ความรักความผูกพันที่ทลดัม ทำให้หมอจางบอกกับทุกคนว่าเขาจะอยู่ต่ออีกสามเดือน 

>> หนูน้อยพยอลและแม่ของเธอมาหาหมอจองอินซูที่ทลดัม และบอกว่าต่อไปนี้เธอกับแม่จะมาหาพ่อที่นี่ทุกเสาร์อาทิตย์ หมอจองดีใจที่ได้ครอบครัวกลับคืนมา

>> หมอชาอึนแจมอบนาฬิกาข้อมือเป็นของขวัญวันเกิดให้หมอซอ ซึ่งเขาได้มอบแหวนแต่งงานให้เธอเช่นกัน ผอ.พัคได้รับข่าวดีจากเอกสารการยืนยันว่าศูนย์อุบัติเหตุจะได้เงินสนับสนุนจากองค์การบริหารจังหวัด 

>> หมอซอเข้าร่วมทีมแพทย์กับหมอคังที่ต้องการทำให้ศูนย์อุบัติเหตุอยู่ในระดับหนึ่งในด้านการบริการและรักษาคนไข้ 

คำพูดของอาจารย์คิม..
อย่าละทิ้งคำถามว่าเรามีชีวิตอยู่ไปทำไมและเพื่ออะไร 
เพราะเมื่อใดที่ละทิ้งคำถามนั้น ความโรแมนติกก็จะจบลง