ชื่อเรื่องย่อหลัก

หลังจากที่ดันกับยุนซอจูบกัน ฝนก็ตกลงมา ดันขอโทษยุนซอก่อนจะวิ่งหนีไป ทิ้งให้ยุนซอยืนตากฝนอยู่แบบนั้น และคังอูก็มารับยุนซอและพาเธอกลับบ้าน ยุนซอรับปากคังอูว่าเธอขอเวลาเพียงแค่หนึ่งสัปดาห์

นีน่าสารภาพความรู้สึกที่มีต่อคังอูแต่ถูกคังอูปฏิเสธ เธอจึงนั่งร้องไห้เสียใจอยู่

ยอนซอนอนไม่หลับทั้งคืน และเมื่อดันกลับมาตอนเช้า ดันขอโทษยอนซอสำหรับเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืนและบอกว่าเขาผิดไปแล้ว ขอให้ยอนซอช่วยลืมเรื่องเมื่อคืนไป ยอนซอเองจึงตอบดันไปว่าตอนนี้เธอเองก็คิดแต่ถึงเรื่องซ้อมเพียงอย่างเดียวและรีบเดินหนีไป

ดันต้องเตือนตัวเองให้ลืมเรื่องจูบไป ยอนซอเองก็เริ่มซ้อมเต้นอย่างจริงจัง

ดันเอาแต่คิดถึงยุนซอจนทนไม่ไหวจึงไปหาเทวดาฮู เทวดาฮูจึงเล่าเรื่องเมื่อ 15 ปีก่อนที่มีเทวดาองค์หนึ่งที่ได้จุติมาในร่างมนุษย์ได้รับภารกิจ ให้สร้างแรงบันดาลใจให้กับพวกศิลปินและไปหลงรักกับมนุษย์ เขาจึงสารภาพกับพระเจ้า...

ยอนซอซ้อมหนักมากไม่ยอมกินข้าวกินปลา ซ้อมจนเท้าเลือดออก ดันเป็นห่วงยอนซอ ยอนซอถามดันว่าเขาชอบเธอมั้ย ดันต้องเตือนตัวเองว่าเขาจะรักใครไม่ได้ เขาจึงต้องตอบยอนซอว่าเขาไม่ได้ชอบเธอ ทั้งที่ในใจเขาเองก็เจ็บปวดเหลือเกินและต้องย้ำกับตัวเองซ้ำแล้วซ้ำเล่าว่าจะกำลังทำภารกิจอยู่นั่น

คังอูพายอนซอไปที่เกาะแห่งนึง เหมือนเมื่อครั้งที่ยอนซอเคยไปเมื่อตอนเป็นเด็กเพื่อร่วมกิจกรรมบัลเลต์สัญจร ยอนซอแปลกใจที่คังอูรู้เรื่องนี้ ยอนซอจึงบอกว่าเธอเคยเต้นให้เด็กคนนึงดูซึ่งเป็นผู้ชมเพียงคนเดียว คังอูจึงให้ยอนซอเต้นให้เขาดูในวันนี้ ยอนซอจึงบอกว่าตอนนี้เธอยังหมุนตัวไม่ได้ คังอูบอกว่าเขาเข้าใจดี เขาแค่อยากดูความมุ่งมั่นของยอนซอเท่านั้นเอง ยอนซอจึงยอมเต้นให้คังอูดู คิมดันเองก็แอบมองอยู่ใกล้ๆ
ตอนที่ยอนซอเต้นจบลง คังอูเข้าไปกอดยอนซอ ดันก็รู้สึกปวดใจเหลือเกิน..