เซกเยยังคงเศร้า และไม่ว่าจะทำอะไรภาพของแม่ก็ยังวนเวียนอยู่กับเซกเยตลอด ทั้งอูมีและอึนโอต่างก็เป็นห่วงเซกเย เพราะรู้ดีว่าเซกเยยังทำใจไม่ได้
เซกเยพยายามทำตัวเข้มแข็งแต่ในใจเธอเจ็บปวดเหลือเกิน
แต่วันต่อมาเซกเยรีบกลับไปทำงานเพราะไม่อยากให้การถ่ายทำล่าช้าเพราะตัวเอง และเซกเยก็ทำได้ดีจนใครๆต่างชื่นชม
ทันทีที่ถ่ายหนังเสร็จ โดแจไปรอรับเซกเยและจัดทริปสุดพิเศษให้เซกเย ทั้งคู่ได้ไปเที่ยวด้วยกันมีช่วงเวลาดีๆด้วยกัน ทำให้เซกเยรู้สึกดีและลดความเศร้าเรื่องแม่ไปได้บ้าง
อึนโฮเอาแต่คิดเรื่องดอกไม้ที่ซาราพูดถึง จึงซื้อดอกดาวเรืองไปให้ซารา
และบอกว่าถึงแม้จะไม่ใช่เขา แต่เขาคิดว่าซาราจะต้องมีความสุขแน่ๆ ซาราจึงบอกให้อึนโฮลืมสิ่งที่เธอพูดไป อึนโฮจึงบอกว่าเขายื่นใบสมัครที่โรงเรียนศาสนาไปแล้ว ซารามีอะไรอยากจะพูดกับเขามั้ย แต่ซาราบอกว่าไม่มีและเดินจากไป
ซาราเป็นเหตุผลที่ทำให้อึนโฮไม่แน่ใจและลังเลที่จะเดินตามทางของพระเจ้า ทั้งที่เป็นเส้นทางที่เขาตั้งใจและฝันไว้มาเป็นสิบปี คุณพ่อจึงบอกให้อึนโฮลองสวมชุดบาทหลวงเพื่อจะช่วยให้อึนโฮพบเส้นทางของตัวเอง และตอนนั้นเองซาราที่มาที่โบสถ์ก็เห็นอึนโฮสวมชุดบาทหลวงแล้ว ซาราจึงคิดว่าอึนโฮตั้งใจจะทดสอบเธอ
อึนโฮไปหาซาราที่บ้านและถามซาราถึงเหตุผลที่ชอบเขา ซาราจึงตอบว่าเพราะอึนโฮน่ารัก และรับฟังเธอเวลาที่เธอต้องการเขาเรียกเขาเขาก็จะมาหา และดูแลเธอ อึนโฮพูดถึงเรื่องคู่หมั้นของซารา ซาราไม่ปฎิเสธและสารภาพกับอึนโฮตามตรงว่าเธอไม่อยากบอกเรื่องนี้กับอึนโฮ แต่ยังไม่ทันได้คุยกันต่อเพราะคู่หมั้นของซารามา ซาราจึงบอกให้อึนโฮกลับไปก่อนและค่อยคุยกันวันหลัง
อึนโฮปวดใจจึงชวนเซกเยออกมากินเหล้าเป็นเพื่อนและเล่าให้เซกเยฟัง เซกเยจึงแนะนำอึนโฮให้อึนโฮพูดความในใจที่รู้สึกออกไปจะได้ไม่ต้องมาเจ็บทีหลัง
ยูริสงสัยเรื่องของเซกเยจึงจ้างคนให้สะกดรอยตามเซกเย
โดแจซื้ออาหารไปให้เซกเย และเมื่อไปถึงโดแจทักคนผิด โดแจคิดว่าอูมีเป็นเซกเย ทันทีที่รู้โดแจจึงรีบบอกว่าฝากอาหารให้เซกเยและรีบกลับไปทันที
เลขาจองเห็นบันทึกของโดแจที่โดแจวาดรูปของเซกเยที่มีหน้าตาที่แตกต่างออกไป
ซารารีบขับรถมาหาโดแจทันทีที่มาถึง ซาราถามโดแจตรงๆเลยว่าจริงมั้ยที่โดแจจำหน้าคนไม่ได้ แล้วแบบนี้เหตุการณ์จะเป็นอย่างไรต่อไปติดตามกันต่อกับ "The Beauty Inside"
