เซกเยยอมเซ็นสัญญารับข้อเสนอของโดแจ ทั้งคู่ได้ใช้เวลาร่วมกันและอยู่ด้วยกันมากขึ้น ทำให้ทั้งคู่ได้เห็นด้านที่ไม่เคยเห็นของกันและกัน โดแจได้ช่วยเซกเยเรื่องผู้กำกับอีฮีซอบที่เซกเยตามขอร้อง เพราะผู้กำกับได้จองเที่ยวบินของสายการบินของโดแจ โดแจจึงจัดการเรื่องตั๋วเที่ยวเดียวกับผู้กำกับให้เซกเย เซกเยจึงได้มีโอกาสได้เจอและพูดกับผู้กำกับอีกครั้งและไม่ว่าผลจะออกมาอย่างไร เซกเยก็คิดว่านั่นคือสิ่งที่เธอทำดีที่สุดแล้ว
เธอขอบคุณโดแจที่ช่วยเธอและยังมารอรับเธอทันทีที่เธอลงเครื่องมา โดแจถามเซกเยว่าเพราะอะไรที่เธอยังเป็นนักแสดงอยู่ทั้งที่เธอเป็นแบบนั้น เซกเยจึงบอกว่านั่นก็เพราะว่าเธอจะได้จำตัวเองได้ เธอกลัวว่าสักวันเธอจะลืมเรื่องราวของตัวเอง
ระหว่างนั้นเซกเยเห็นโปสเตอร์หนังเรื่องนึงเธอจึงชวนโดแจไปดูหนัง ทั้งที่เป็นบ่ายวันธรรมดาซึ่งเสี่ยงต่อการเจอนักข่าวและคนสนใจ และก็เป็นแบบนั้นจริงๆ บังเอิญมีกองทัพนักข่าวอยู่บริเวณหน้าโรงหนังพอดี นักข่าวเมื่อเห็นทั้งคู่จึงกรูเข้ามารุมถ่ายรูปและถามเรื่องความสัมพันธ์ของทั้งคู่ โดแจจับมือเซกเยแล้วบอกให้เธอยิ้มอย่างมีความสุขเหมือนที่เขายิ้ม
