เมื่อรู้ว่าที่โอซลแต่งตัวสวยเพราะเป็นวันครบรอบวันตายของแม่ อีกทั้งโอซลยังขาเจ็บเพราะลูกค้า ซอนกยอลจึงไปหาโอซลและขอโทษโอซลและบอกให้โอซลกลับไปทำงานตามปกติ และค่อยจัดการเรื่องฟิกเกอร์ที่เสียทีหลัง
ซอนกยอลจัดการปัญหาเรื่องฟิกเกอร์เรียบร้อยและรู้ความจริงทั้งหมดว่าจริงๆแล้ว ลูกค้าเป็นคนทำฟิกเกอร์ตกเอง และให้ลูกค้าคนนั้นไปขอโทษโอซลด้วย
โอซลกลับมาทำงานตามปกติ ในขณะที่โอซลกำลังปีนบันไดสูงและเช็ดนาฬิกาอยู่ ซอนกยอลที่เดินไปตรงนั้นพอดี โอซลพลัดตกจากบันได โชคดีที่ว่าซอนกยอลรับและอุ้มโอซลไว้ทัน
ซอนกยอลอุ้มโอซลที่ทั้งตัวชุ่มไปด้วยเหงื่อ และเปื้อนไปด้วยฝุ่น เต็มไปด้วยเชื้อโรค แต่เขากลับไม่เป็นอะไรเลย เขาเองก็ยังแปลกใจ แต่ทว่ากลับมาผ้าขี้ริ้วร่วงลงมาแปะหน้าเขาทำให้เขาเป็นลมไป
พนักงานคนอื่นต่างสงสัยว่าทำไมซอนกยอลถึงอุ้มรับโอซลไว้ ซึ่งปกติซอนกยอลต้องวิ่งหนีแน่นอนซอนกยอลต้องใส่เฝือกอ่อนที่มือเพราะได้รับบาดเจ็บจากที่ช่วยโอซลไว้
โอซลบอกความลับเรื่องที่เธอทำงานอยู่ที่บริษัททำความสะอาดกับชเวกุน เธอเล่าให้ชเวกุนฟังว่าเธอไม่อยากบอกเรื่องนี้กับพ่อ เพราะพ่อไม่อยากให้เธอทำงานแบบเดียวกับเขา และอยากให้เธอทำงานออฟฟิศในห้องแอร์สบายๆ แต่โอซลกลับคิดว่าเธอมีความสุขที่ได้ทำงานนี้ การที่เหงื่อออกท่วมตัว มันก็เหมือนการออกกำลังกาย
ชเวกุนจึงบอกความลับของเขากับโอซลว่าเขามีคนที่แอบชอบอยู่ เขาแอบมองเธอมานาน และยังไม่ถึงเวลาที่จะเปิดเผยตัวตนของเขา ชเวกุนบอกว่าเขาอยากปกป้องเธอและอยากให้เธอยิ้มอยู่เสมอ
ย้อนไปเมื่อหลายปีก่อน
เธอคนนั้นก็คือ โอซล เด็กสาวสดใสที่เคยมอบนมเปรี้ยวให้เขา ในเหตุการณ์ตอนที่มีการประท้วงให้ล้มเลิกโครงการที่จะปรับปรุงชุมชน
ซอนกยอลแทบจะไม่ได้นอนเพราะเอาแต่คิดฟุ้งซ่านไปหมด และเมื่อมาทำงานและเห็นข้าวของที่วางเกะกะเต็มไม่หมด เขาเอาสเปรย์มาฉีดข้าวของพวกนั้น และเมื่อโอซลเดินเข้ามาและเรียกเขา ซอนกยอลเห็นภาพหลอนว่าโอซลพูดว่าเขากำลังตกหลุมรักเข้าแล้ว ซอนกยอลยิ่งคุมสติไม่ได้และเอาสเปรย์ฉีดโอซล...
