ชื่อเรื่องย่อหลัก

ฮาซอนเสียใจมาก และกล่าวโทษตัวเองว่าไม่ควรไปรักพระมเหสีเลย ยิ่งเห็นสายตาของพระมเหสีแล้วเขาแทบใจสลาย เจ็บปวดเหลือเกินและคิดว่าพระมเหสีก็คงใจสลายไปแพ้กับตนเอง

ราชเลขาอีทรงเข้าเฝ้าพระมเหสีและตอบคำถามที่พระมเหสีทรงอยากรู้ทั้งหมด พระมเหสีจึงรู้ความจริงทั้งหมดว่าฝ่าบาทตัวจริงสิ้นพระชนม์แล้ว และฝ่าบาทตัวปลอมที่พระนางทรงใกล้ชิดคือฮาซอน ตัวตลกที่หน้าเหมือนกับฝ่าบาท ยิ่งรู้ความจริงพระมเหสีก็ยิ่งใจสลาย

ฮาซอนปวดใจจนไม่สามารถทำราชกิจได้ และยังร้องไห้ต่อหน้าขุนนางในท้องพระโรงอีกทั้งยังไม่สนเรื่องที่คณะฑูตจากหมิงกำลังจะมา

พระมเหสีตัดสินใจออกจากพระราชวัง ถึงแม้ฮาซอนจะทรงข้อร้องและห้ามพระนางเช่นไรก็ตาม พระมเหสีรู้ว่า ทั้งเรื่องที่ท่านพ่อของพระนางถูกละเว้นโทษ คนที่ถูกสุนัขกัด และคนที่ตลาดนั้นเป็นฮาซอน ราชเลขาอีกพยายามรั้งพระมเหสีไม่ให้ออกจากราชวังแต่ก็ไม่อาจรั้งพระมเหสีเอาไว้ได้

ราชเลขาอีให้ฮาซอนประทับตราเพื่อปลดพระมเหสี เพราะหากไม่ทำเช่นนั้นจะมีคนมากมายเรียกร้องให้พระมเหสีเสวยยาพิษ จึงจำเป็นต้องปลดพระนางเพื่อช่วยชีวิตพระมเหสี ฮาซอนไม่ยอมทำตามและบอกว่าจะออกจากวังเพื่อไปตามพระมเหสีกลับมาและสัญญากับราชเลขาอีว่าจะตามพระนางกลับมาให้จงได้ ราชเลขาอีจึงย้ำเตือนว่าอีก 4 วัน คณะฑูตจากหมิงกำลังจะมา ฮาซอนจะต้องกลับมาถึงก่อนวันนั้น ฮาซอนรับปากราชเลขาอี

พระพันปีบุกเข้าไปที่ตำหนักของฝ่าบาท และเมื่อรู้ว่าฝ่าบาทไม่ได้ประทับอยู่ในราชวัง พระนางจึงขอตราประทับและอ้างว่าเมื่อฝ่าบาทไม่ประทับอยุ่ในวัง พระนางจึงมีสิทธิ์ที่จะรักษาและปกครองราชวังนี้ แต่ราชเลขาอีปฎิเสธอีกทั้งยังทรงเตือนพระพันปีว่าพระนางไม่ควรฉวยโอกาสในเวลาที่ฝ่าบาททรงไม่ได้ประทับอยู่ในตำหนักเพื่อจะมาเอาตราประทับของแผ่นนี้ ทำให้พระพันปีทรงกริ้วและโกรธแค้นราชเลขาอีมาก

พระมเหสีหรือโซอุนทรงไปหาท่านพ่อทันทีหลังจากเสด็จออกจากวัง ฮาซอนและองครักษ์ตามพระมเหสีไป และยังอนุญาตให้พระมเหสีได้ใช้เวลาอยู่กับท่านพ่อ ท่านพ่อของโซอุนบอกกับโซอุนว่าไม่ต้องเป็นห่วงท่าน และรุ่งเช้าให้โซอุนกลับไปที่ราชวังเถิด ฮาซอนเฝ้าดูพระมเหสีอยู่ไม่ห่าง  พระมเหสีก็ครุ่นคิดถึงเรื่องราวที่ผ่านมาระหว่างพระนางกับฮาซอน

คณะราชฑูตจากหมิงเดินทางมาถึงก่อนกำหนด 1 วัน ราชเลขาอีจึงเดินทางไปพบคณะฑูตจากหมิงเพื่อยืนยันกำหนดการว่าจะต้องเป็นพรุ่งนี้ที่ฝ่าบาทจะมาพบคณะฑูตจากหมิง แต่ทว่านั่นทำให้คณะฑูตหมิงโกรธมากที่ฝ่าบาทไม่ได้มาด้วยพระองค์เอง

พระมเหสีเดินขึ้นไปที่หน้าผา ฮาซอนที่ไปที่บ้านของท่านพ่อของพระมเหสีและรู้ว่าพระมเหสีหายตัวไป จึงรีบวิ่งไปตามหาพระมเหสี และรีบเข้าไปคว้าตัวและห้ามพระมเหสีเอาไว้ที่กำลังคิดจะปลิดชีวิตตนเอง ฮาซอนขอร้องให้พระมเหสีทรงมีชีวิตอยู่เพื่อเขา พระนางคือคนที่ทำให้เขาอยากมีชีวิตอยู่ต่อไปนับตั้งแต่วันที่เขาเดินเข้ามาในวัง เขาอยากเห็นรอยยิ้มและอยากมีชีวิตเคียงข้างพระมเหสี ฮาซอนอ้อนวอนพระมเหสีให้มีชีวิตอยู่เพื่อเขา ทันใดนั้นมีกลุ่มคนร้ายยิงธนูพุ่งมาที่ทั้งคู่ ฮาซอนกอดพระมเหสีเอาไว้และถูกศรปักเข้าที่หลังก่อนจะหมดสติไปในอ้อมกอดของพระมเหสี...