ชื่อเรื่องย่อหลัก

ตอนที่ 21-22

เพราะการที่หมอชาอยู่ในห้องของคนไข้ยูรีฮเย นั่นทำให้หมอชาตกเป็นผู้ต้องสงสัยว่าเป็นคนปิดเครื่องช่วยหายใจของยูรีฮเย หมอชาไม่ยอมบอกอะไรกับทนายคังว่าจริงๆแล้วเกิดเหตุการณ์อะไรขึ้น ในการสอบปากคำและรวบรวมข้อมูลทั้งหมดนั้นจะเป็นความรับผิดชอบของอัยการซนซอกกี

ชียองนั่งคิดถึงที่หมอชาบอกกับเธอไว้ก่อนที่เจ้าหน้าที่จะพาตัวหมอชาไปสอบปากคำว่า ถ้าหากเกิดอะไรขึ้นกับเขา เขาสัญญาว่าจะบอกเธอเป็นคนแรก ชียองเชื่อใจและรอหมอชา

เริ่มการสอบปากคำ และทุกคนในทีมของหมอชาจะต้องโดนสอบสวนในครั้งนี้ด้วย
ทุกคนในทีมต่างเป็นกังวลและกลัวว่าจะมีความผิดเรื่องชมรมสานฝันฮันเซ ที่เป็นต้นคิดเรื่องที่จะให้ลูกชายมาเยี่ยมจนทำให้คนไข้ผิดหวังและกระโดดลงมาเพื่อฆ่าตัวตาย

ในการสอบปากคำหมอชาเริ่มมีอาการและเกิดภาพเบลอ เขาจึงบอกให้อัยการซนนำหมายศาลเพื่อเรียกเขามาสอบปากคำอีกครั้ง

คนไข้ยูรีฮเยเซ็นหนังสือยินยอมที่จะไม่ยื้อชีวิตและทางญาติก็ยินยอมแล้ว คนไข้เกิดอาการวิกฤต แต่หมอชากลับพยายามปั๊มหัวใจคนไข้ทั้งที่ทีมแพทย์ต่างบอกหมอชาเรื่องที่คนไข้เซ็นยินยอมไม่ให้ยื้อชีวิต

ชียองรู้จากพี่สาวของคนไข้ว่าจริงๆแล้ว มินซองลูกชายของคนไข้อยู่ที่โรงพยาบาล ความจริงแล้วนั้นพ่อของเขาไม่ยอมให้มินซองมาเพราะกลัวว่าเขาจะตกใจ และเพราะคนไข้กระโดดลงมาจากตึกและอาการวิกฤตอยู่ในห้องไอซียู พี่สาวจึงโทรไปต่อว่าพ่อของมินซอง มินซองจึงได้ยินทั้งหมดว่าแม่กำลังจะตาย หลังเลิกเรียนเขาจึงไม่กลับบ้าน พ่อเขาจึงคิดว่ามินซองอยู่ที่โรงพยาบาล

ย้อนไปตั้งแต่มินซองมาที่โรงพยาบาล มินซองบังเอิญเข้าไปที่แผนกไอซียู และเพราะว่าตอนนั้นที่แผนกกำลังวุ่นมากๆ จึงไม่มีใครสังเกตว่ามินซองเข้าไปที่แผนกด้วย มินซองไปยืนมองคนไข้ที่อาการวิกฤต และญาติเซ็นยินยอมที่จะถอดเครื่องช่วยหายใจเพื่อให้ท่านจากไปโดยสงบโดยไม่ต้องทรมานอีกต่อไป และเมื่อมินซองเข้าไปเจอกับแม่และเห็นว่าแม่ทรมานมาก เขาจึงปิดเครื่องช่วยหายใจเพราะคิดว่าทำแบบนั้นแม่จะไม่ต้องทรมาน และไปนั่งอยู่บนดาดฟ้าและเจอกับหมอชา ทันทีที่หมอชารู้เรื่องเขาจึงรีบไปที่ห้องคนไข้ยูรีฮเยทันที เขาจึงตกเป็นผู้ต้องสงสัยทันที หมอชาไม่ยอมพูดความจริงเรื่องนี้ เพราะไม่อยากให้คนไข้ฟื้นขึ้นมาและรู้ว่าลูกของเธอกำลังถูกสอบสวนว่าปิดเครื่องช่วยหายใจ

ทุกอย่างคลี่คลาย หมอชาช่วยคนไข้ยูรีฮเยไว้ได้ เธอลืมตาขึ้นมาและเห็นหน้ามินซองลูกชายที่เธอรักที่สุดในชีวิตที่เธอรอคอยมานานแสนนาน..
การสอบสวนของหมอชาจบลง เขาไม่มีความผิดใด
พี่สาวของยูรีฮเยขอบคุณทีมแพทย์ทุกคนที่ช่วยชีวิตน้องสาวเธอไว้

การที่หมอชาไม่รู้สึกเจ็บปวดนั้น ถ้าหากถามเขาว่าเขารู้สึกอย่างไรกับคนไข้ เขาเองเพิ่งจะรู้คำตอบเช่นกัน เขาไม่ได้สงสารหรืออยากรู้อยากเห็นแต่เขารู้สึกเห็นอกเห็นใจ คนทุกคนล้วนกลัวความตายด้วยกันทั้งนั้น และช่วงเวลาสุดท้ายนั้นเขาจึงอยากอยู่ข้างๆคนพวกนั้น

ชียองเข้าไปหาหมอชาและถามหมอชาว่าเขาเป็นอย่างไรบ้าง ชียองเป็นกังวลว่าหมอชาเป็นอย่างไรบ้าง หมอชาจึงถามว่าเขาควรจะทำอย่างไร ชียองจึงขอให้หมอชาปลอบเธอเพราะเธอเป็นคนที่ต้องเสียเขาไป หมอชาจึงเข้าไปกอดชียองเอาไว้ ทั้งคู่กอดกัน..


--------------------

ตอนที่ 23-24

หมอชาไปตรวจร่างกายที่โรงพยาบาลที่เดียวกับซอกกีแต่ไม่ได้เจอกัน
ชียองไปรอหมอชาและคอยดูแลเขาอย่างดี คอยปกป้องเขาทุกอย่าง และเมื่อตรวจเสร็จ ทั้งคู่ไปหาจองโบ หลังจากออกจากเรือนจำ จองโบเปิดคาเฟ่เล็กๆตามที่ตั้งใจ ทั้งคู่จึงไปเยี่ยมเยียนเขา จองโบดีใจมากที่ได้เจอทั้งคู่อีกครั้งโดยเฉพาะหมอชา หมอชาชื่นชมและยินดีกับจองโบ จองโบเองก็ได้เห็นหมอชาตามข่าวและก็ยินดีกับหมอชาด้วยเช่นกัน และยังบอกว่าหมอชากับชียองเหมาะสมกันมาก

ตอนที่ออกจากร้านของจองโบ หมอชาเวียนหัวและขอนั่งพักแป๊บนึง ชียองจึงให้หมอชาจับมือเธอ ทั้งคู่เดินจับมือและเดินไปด้วยกัน ชียองพาหมอชาไปที่ซุปเปอร์มาร์เก็ตและซื้อของบำรุงร่างกายมากมายและบังคับให้หมอชากินตามที่เธอบอก

ตอนที่กลับไปบ้านหมอชา และกำลังจัดของกันอยู่นั้น หมอชารู้สึกหูอื้อ ชียองจึงพาหมอชาไปวัดไข้ตรวจชีพจร ชีพจรของหมอชาเต้นเร็วและเขาเองก็บอกกับชียองว่านั่นเพราะหัวใจของเขาเต้นโครมคราม เขาไม่คิดว่าจะมีใครเข้ามาในห้องของเขา ขณะที่พูดคุยกันอยู่ หมออี หมอฮอ และหมอคิม มาหาหมอชาที่บ้าน ชียองจึงต้องเข้าไปแอบในห้องที่หมอชาตรวจร่างกายตัวเอง และห้องนั้นยิ่งทำให้ชียองเข้าใจความรู้สึกของหมอชามากขึ้นไปอีก เธอเขียนโน้ตขอบคุณและให้กำลังใจหมอชาเอาไว้ ทันทีที่หมอชาเห็นโน้ตพวกนั้นเขาส่งข้อความไปขอบคุณชียอง

หมอชาไปฟังผลที่โรงพยาบาล และเจอซอกกีที่ถูกนำตัวส่งที่ศูนย์การแพทย์ฉุกเฉิน หมอชาเข้าไปดูชาร์ตของซอกกี จึงรู้ว่าเขาป่วยเป็นมะเร็งและแนะนำวิธีการรักษาให้หมอที่ดูแลซอกกีว่าจะต้องให้ยาอย่างไรกับซอกกี หลังจากนั้นไม่นานอาการของเขาก็ดีขึ้น ซอกกีเห็นหมอชาลางๆ และคิดถึงสิ่งที่หมอชาเคยพูดไว้

หมอชากลับไปทำงานอีกครั้ง ทุกคนต่างรอต้อนรับเขา ชียองวาดรูปและปักบนเค้กให้หมอชาด้วย หมอชาเริ่มมีอาการบ่อยครั้งขึ้น เขารู้สึกเวยนหัวจนต้องนั่งพักลงครู่นึงและก็หยิบเสื้อกาวน์ขึ้นมาสวมทันที

กีซอกหมอสติไปและถูกนำตัวส่งโรงพยาบาล หมอชาและชียองรีบมาดูอาการกีซอกทันที และจากการตรวจยังไม่สามารถวิเคราะห์ได้ว่ากีซอกเป็นอะไร
อาการของกีซอกทรุดหนักลง ในขณะที่หมอชาเองก็เริ่มมีอาการมากขึ้นแต่เขาก็ยังฝืนและทำหน้าที่อย่างเต็มที่
หมอชาเข้าใจความรู้สึกของกีซอกดีและรู้ว่ากีซอกกำลังรู้สึกและอยากพูดอะไรกับเขา น้ำตากีซอกไหลออกมา หมอชาค่อยๆเอามือเช็ดน้ำตาให้กีซอก เขาได้ยินและรู้ว่ากีซอกกำลังบอกเขาว่า เขาอยากมีชีวิตอยู่ และได้โปรดช่วยชีวิตเขาด้วย หมอชาเอามีลูบหัวกีซอกน้ำตาของหมอชาไหลออกมา

นักข่าวซึงฮยอนขอนัดเจอกับอึนจอง เขาบอกกับอึนจองว่าเขามาแหล่งข่าวที่เรือนจำที่หมอชาเคยอยู่ และรู้ความลับของหมอชาว่าเขาป่วยเป็นโรคซีไอพีเอ