ดันโอจำเรื่องราวที่เกิดขึ้นนอกฉากไม่ได้เลย
ฮารุถามแบคคยองว่าเกิดอะไรขึ้นกับดันโอกันแน่ แบคคยองจึงพูดกลับไปว่าฮารุน่าจะรู้ดีกว่าเขาเพราะอยู่กับดันโอเป็นคนสุดท้าย และการที่ดันโอเป็นแบบนี้ก็ดีแล้ว และเป็นไปอย่างที่เขาหวัง..
ฮารุบอกกับแบคคยองว่าการที่ดันโอเป็นแบบนี้ ทำให้ดันโอยิ่งทรมานมากขึ้นเพราะไม่ได้เป็นสิ่งที่ดันโออยากทำจริงๆ
ฮารุทักทายดันโอเสมอเท่าที่มีโอกาส และพยายามใกล้ชิดเธอเหมือนกับตอนที่ดันโอเคยทำกับเขา ฮารุคิดว่าตัวเองคงจะถูกลงโทษอยู่ เพราะตอนที่เขาสุญเสียความทรงจำนั้นดันโอก็เจ็บปวดมากเช่นกัน ฮารุตัดสินใจที่จะทำตามใจตัวเอง
เขาทักทายดันโอและแนะนำชื่อกับดันโออยู่ตลอด และคอยช่วยเหลือดันโอ
เมื่อมีข่าวว่านัมจูเป็นลูกนอกสมรส หลายๆคนต่างผิดหวัง นัมจูเองก็คิดว่าจูดาก็คงไม่ชอบเขา แต่ไม่เลยจูดายังอยู่เคียงข้างเขาแม้แต่นอกฉากก็ตาม
ดันโอกับแบคคยองไปเที่ยวด้วยกัน ทั้งคู่มีความสุขมากโดยเฉพาะแบคคยอง เขาบอกกับดันโอว่าเขาดีใจที่เขากับเธอสื่อถึงกันได้ และขอบคุณดันโอทุกอย่างดีขึ้นเพราะดันโอและมันจะต้องดีขึ้นเรื่อยๆ เมื่อจบฉากในขณะที่ดันโอพูดถึงแบคคยองอยู่ อยุ่ๆดันโอก็เผลอพูดชื่อฮารุออกมาโดยไม่รู้ตัว
ถึงจะดีใจยังไง แบคคยองเองที่เห็นฮารุ ก็อดจะสงสารเขาไม่ได้ ดันโอถามแบคคยองว่าทำไมฮารุถึงนั่งอยู่ที่ต้นไม้ของโรงเรียนอยู่ตลอด แบคคยองที่ได้แต่คิดว่าถ้าดันโอจำได้ เขาเองก็ต้องเป็นคนที่ถูกทิ้งอยู่คนเดียว
เวลาที่ดันโออยู่ใกล้ฮารุ เสียงนาฬิกาของเธอมักจะดังเสมอ
ดันโอไปหาแบคคยองตามที่นัดไว้ที่ต้นไม้ใหญ่ แต่ได้เจอกับฮารุ หลังของดันโอกับฮารุสัมผัสกันและแล้วความจำของดันโอก็กลับมา ฮารุบอกว่าเขาจะมาหาดันโอเพื่อบอกลา ดันโอพูดกับฮารุว่าไหนว่าสัญญาว่าจะไม่ทิ้งเธอไป ฮารุกอดดันโอไว้และบอกว่า
ทุกช่วงเวลาของเขามีแต่ดันโอ แม้แต่ฉากสุดท้ายเขาก็จะจดจำเธอ
ดันโอเอาแหวนไปคืนแบคคยอง แบคคยองรับไว้และบอกให้ดันโอไปซะ เขาเหมือนปีศาจสำหรับดันโอไม่ว่าตอนนี้หรือตอนไหน ดันโอจึงบอกว่าเธอกับเขาเ)็นแค่ตัวละครนึงในฉาก
และดันโอในเรื่อง ความลับ ก็ขอขอบคุณเขา
ดันโอจากเรื่อง ดอกมธุรดา ก็ให้อภัยเขา
ดันโอขอบคุณแบคคยองและขอให้แบคคยองเป็นตัวของตัวเองให้ได้เหมือนกับที่เธอเป็น และขอจับมือแบคคยอง แบคคยองจับมือดันโอ
ป้ายชื่อของฮารุค่อยๆจางหายไป เขาไม่ยอมบอกดันโอ เขากอดดันโอไว้และบอกว่าเขาจะยอมแลกทุกอย่าง
