ชื่อเรื่องย่อหลัก

แดฮันถามดาจองว่าทำไมถึงคิดว่าเขาเป็นพ่อของเธอ ดาจองจึงพูดถึง คิมซอนมี
แต่แดฮันบอกว่าเขาเพิ่งเคยได้ยินชื่อนี้เป็นครั้งแรก ดาจองจึงถามแดฮันว่าตอนสมัยเรียน แดฮันเคยไปองโด เกาะที่อยู่นอกชายฝั่งใช่มั้ย
แดฮันจึงพยายามคิด ชื่อ คิมซอนมี และองโด

ย้อนไปเมื่อปี 2001 บนเรือที่กำลังจะไปองโด
บนเรือนั้นแดฮันได้เจอกับคิมซอนมี เขาและเธอได้เจอกันและถูกชะตากันหลังจากที่ลงจากเรือพวกเขาไปเที่ยวด้วยกัน เขารู้แค่เพียงชื่อและอายุของอีกฝ่ายแค่นั้น และก็เหมือนเป็นคู่รักบนเกาะกันหนึ่งวัน...

เมื่อคิดออกแล้ว แดฮันก็แทบจะไม่เชื่อว่าดาจองจะคือลูกของเขา
เพราะแค่ครั้งเดียวที่เขากับซอนมี มีอะไรกัน เขาไม่อยากจึงไม่อยากจะเชื่อเลย
ดาจองจึงบอกให้ตรวจดีเอ็นเอ ถ้าหากว่าเธอไม่ใช่ลูกของแดฮันเธอจะขอโทษและไปจากที่นี่ แต่ถ้าผลออกมาว่าใช่แดฮันจะต้องรับเลี้ยงเธอกับน้องๆทั้งหมด

และระหว่างที่รอการตรวจดีเอ็นเอ แดฮันจึงให้ดาจองและน้องๆนอนที่บ้านของเขา
เด็กๆยังมีความหวังว่า ถึงผลตรวจจะออกมาว่าดาจองจะไม่ใช่ลูกของเขา แต่แดฮันจะไม่ไล่พวกเขาไป

ระหว่างที่แดฮันออกไปทำงานข้างนอก เด็กๆอยู่บ้านก็ช่วยทำงานบ้านต่างๆ และทันทีที่แดฮันกลับมาเขาขอคุยกับดาจองและบอกว่าผลตรวจจะออกวันพรุ่งนี้ และเอาเอกสาร สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าให้กับดาจอง แดฮันบอกกับดาจองตามตรง
ว่าถึงแม้ว่าดาจองจะเป็นลูกของเขาจริงๆ เขาก็ไม่สามารถดูแลดาจองกับน้องๆได้
และอีกอย่างดาจองก็ไม่สามารถที่จะแยกกับน้องๆ
ดาจองจึงขอร้องแดฮันว่าให้ช่วยเธอจนกว่าเธอจะเรียนจบและมีงานทำ

แดฮันพูดถึงตัวเองว่าทุกคนตราหน้าเขาว่าเป็นลูกอกตัญญู
ดาจองจึงย้ำถามว่าสิ่งที่แดฮันจะทำอีกนั้นก็คือจะทิ้งเธอไปอีกคนเหมือนที่ทิ้งพ่อของเขา ดาจองจึงเก็บข้าวของและออกจากบ้านกลางดึก แดฮันจึงจะไปส่งเธอและน้องๆ แต่ดาจองไม่ยอมและบอกว่าถ้าไม่รับเลี้ยงพวกเธอก็ไม่ต้องสนใจพวกเธออีก

และตอนนั้นเอง จองซูฮยอนก็มาเจอเด็กๆและแดฮันพอดี ซูฮยอนเป็นห่วงเด็กๆและพยายามถามและคิดว่าพ่อของเด็กๆอยู่แถวนี้ แดฮันจึงบอกว่าเขาจะจัดการและไปส่งเด็กๆเอง ซูฮยอนจึงขึ้นรถไปด้วย ซูฮยอนถามเด็กๆเรื่องพ่อ ดาจองจึงพยายามบอกว่าพ่อดูแลพวกเธอไม่ได้ และบอกว่าพ่อหาสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าให้พวกเธอ แต่พวกเธอไม่ได้กำพร้าพวกเธออยู่กันเองได้ ดาจองกับน้องๆกลับไปยังที่อยู่เดิม แดฮันเองก็ลำบากใจและไม่รู้จะทำอย่างไรดี

เมื่อได้เข้าไปเห็นสภาพความเป็นอยู่ และที่พักของเด็กๆ ซูฮยอนและแดฮันเองก็รู้สึกสงสาร ซูฮยอนออกไปซื้อของที่ซุปเปอร์กับแดฮันให้เด็กๆ และต่อว่าพ่อของเด็กที่ไม่ดูแลพวกเขา..

และผลดีเอ็นเอก็ออกมาว่า แดฮันกับดาจองไม่ใช่พ่อลูกกัน


เพราะคำว่า ลูกอกตัญญู ยังคงตราหน้าแดฮันไว้ ทำให้ภาพลักษณ์ของเขานั้นยากที่จะเล่นการเมืองต่อไปได้

แดฮันไปรับขับรถและคนที่เรียกก็คือคังจุนโฮ พวกเขาเป็นเพื่อนเก่าและเคยเรียนด้วยกันมา แต่ทว่าตอนนี้ชีวิตต่างกันลิบลับ แดฮัน ระหว่างที่แดฮันขับรถให้จุนโฮ
แดฮันพูดขึ้นมาว่าเพราะส.ส.คังทำให้เขาตัดสินใจลงเล่นการเมือง
เพราะอำนาจของส.ส.คังทำให้ร้านอาหารของแม่แดฮันโดนไล่ออกจากตลาดเพราะเขาได้เกรดสูงที่สุดในโรงเรียน

เขาจึงต้องไปขอร้องส.ส.คังว่าจะไม่แย่งที่หนึ่งจาก จุนโฮอีก และตั้งแต่นั้นเขาจึงตั้งใจว่าเขาจะต้องเป็นส.ส.ให้ได้เพื่อไล่ส.ส. เลวๆออกไปให้หมด จุนโฮจึงบอกว่าถ้ามาเล่นการเมืองเพราะความแค้นมันไม่ถูกต้องเพราะประชาชนไม่ได้เกี่ยวข้องด้วย และเพราะคุยไปด้วยขับรถไปด้วยแดฮันจึงไม่ทันระวังจึงขับรถชนท้ายคันข้างหน้า
แดฮันบอกกับจุนโฮอย่าลงเล่นการเมืองเลย เพราะมันไม่เหมาะกับเขา และนั่นทำให้จุนโฮอยากจะลงเล่น เขาจึงบอกกับแดฮันว่าเขาต้องทำได้ดีกว่าแดฮันแน่นอน

ในระหว่างที่ทำงานอยู่ น้องๆโทรตามดาจองเพราะว่าแก๊งทวงหนี้มาตาม ดาจองจึงรีบกลับไปที่บ้านทันที ดาจองพยายามถ่วงเวลาโดยเล่นไพ่กับพวกแก๊งทวงหนี้ และโทรหาซูฮยอนแกล้งพูดว่าสั่งไก่ทอด ซูฮยอนรู้ว่าต้องมีอะไรผิดปกติจึงรีบบอกว่าจะรีบไปหาให้เร็วที่สุด

ซูฮยอนโทรหาแดฮัน และบอกว่าน่าจะเกิดเรื่องกับเด็กๆ ทั้งคู่รีบไปช่วยเด็กๆ
แดฮันเอาผ้าเช็ดหน้าไปให้ซงอี และบอกกับเด็กๆทุกคน และแก๊งทวงหนี้ว่า
จากนี้เป็นต้นไปเขาจะเป็นพ่อของเด็กๆ