ชื่อเรื่องย่อหลัก

ในยุคสมัยโชซอน คืนพระจันทร์เต็มดวง จางมันวอล (ไอยู) มาถึงร้านเหล้าแห่งหนึ่ง เธอลากกล่องที่เก็บของๆคนตายมาด้วย และเธอกำลังหาบ้านรับรองแห่งจันทรา
ซึ่งเป็นบ้านรับรองให้กับคนตาย เพราะเชื่อว่าจะช่วยปลอบประโลมให้กับวิญญาณคนตายได้
ดูเหมือนจางมันวอลจะสำนึกผิดที่ฆ่าคนไปหลายคน ก็เลยอยากหาทางพาศพไปที่บ้านรับรอง
แต่ทว่า...ป้าที่ดูแลร้านเหล้าบอกว่า... มีเพียงคนตายแล้วเท่านั้นที่จะไปได้

ทันใดนั้น... มีกลุ่มคนขี่ม้าเข้ามาหาจางมันวอล... เธอไปยืนตั้งดาบเตรียมสู้... แต่กลุ่มคนเหล่านั้นกลับหายไป
และทุกอย่างก็หายไป... เธอถึงตระหนักรู้ว่า... ตนเองนั้นตายแล้ว และที่นี่ก็คือ บ้านรับรองแห่งจันทรานั่นเอง

จากพื้นดินอันว่างเปล่า... ไม้แต่ละชิ้นค่อยๆประกอบกัน ก่อเกิดขึ้นมาเป็นโรงแรม... และจางมันวอลก็ได้เป็นผู้ดูแลบ้านรับรองนี้ต่อไป

หลายปีต่อมา... ปี 1998

ในคืนพระจันทร์เต็มดวง... โรงแรมเดลลูน่าก็เปิดทำการให้เหล่าคนตายได้มาพักผ่อนหย่อนใจ...
พ่อของกูชานซอง (ยอจินกู) ขโมยเงินและกำลังวิ่งหนีตำรวจ... เขาวิ่งหนีจนตกบันไดล้มลง...
ลุกขึ้นมาวิ่งต่อจนมาถึงโรงแรมก็เลยแว๊บเข้าไป... เขาเดินสำรวจโรงแรมเจอกับแจกันงูที่เหมือนทองคำ เขาหยิบขึ้นมาหวังขโมยแต่ก็เปลี่ยนใจวางไว้ที่เดิม...
งูที่แจกันกลายเป็นงูมีชีวิตและเลื้อยตามเขาไป...
สุดท้ายเขาไปเจอต้นไม้ใหญ่ที่มีดอกออกมานิดหนึ่ง... วันนี้เป็นวันเกิดของลูกชาย... ลูกบอกว่าขอแค่ดอกไม้ก็พอ... เขาเลยเด็ดดอกไม้จากต้นไม้เพื่อเอาไปให้ลูก

จู่ๆก็มีลมพัดแรงจนตัวเขากระเด็น... และคนที่เดินเข้ามาก็คือ จางมันวอล... เธอบอกว่าเขาขโมยของๆเธอไป... แล้วงูก็เลื้อยออกมาจากเสื้อเขา...
จางมันวอลรู้ว่าผู้ชายคนนี้ยังไม่ตาย... แค่ห้าสิบๆ... แต่ถ้าอยากกลับไปมีชีวิตต้องยกลูกชายให้กับเธอ... หลังจากนี้อีก 20 ปี... กูชานซองจะต้องมาทำงานให้เธอ
พ่อของกูชานซองตอบตกลงเพราะต้องมีชีวิตกลับไปหาลูก... จางมันวอลจึงให้ชีวิตคืน... เขาเลยตื่นขึ้นมาในห้องฉุกเฉิน

ทางด้านโรงแรม... ในคืนนั้นมีตำรวจหญิงตายในหน้าที่... เข้ามาเป็นแขกในโรงแรม
เธออยากให้ช่วยจัดการคนๆหนึ่ง... ซึ่งเป็นคนที่กฎหมายในโลกมนุษย์ทำอะไรไม่ได้
เขาเป็นนายกเทศมนตรีและเป็นคนที่ฆ่าเธอ

เช้าอีกวัน... จางมันวอลเดินเข้าไปในห้องที่มีการแถลงข่าวของนายกเทศมนตรีคนนั้น
เธอเดินเข้าไปพร้อมกับปืนยาว... ชักปืนออกมาเล็ง... นายกเห็นก็ตกใจบอกว่ามีผู้หญิงถือปืนเดินเข้ามา
แต่ทุกคนในห้องไม่มีใครเห็นจางมันวอลเลยแม้แต่คนเดียว...
จางมันวอลลั่นไก... กระสุนพุ่งเข้าไปที่หัวใจของนายก... แต่ไม่มีอะไร แค่ทำให้ตกใจ... จากนั้นผีตำรวจหญิงก็โผล่ขึ้นมาบนเวที
นายกสติแตกวิ่งคลานลงพื้น... นักข่าวถ่ายรูปกันใหญ่

พ่อของกูชานซองยังไม่แน่ใจว่า... สิ่งที่เขาเห็นคือความจริงหรือความฝัน... จนมีเงินโอนเข้ามาในบัญชีร้อยล้านวอน... เขาเลยเริ่มเชื่อแล้วว่าไม่ได้ฝันไป
และทุกปี... จางมันวอลจะส่งดอกไม้วันเกิดมาให้กับกูชานซอง... เพื่อเป็นการเตือนความจำ

พ่อของกูชานซองให้ลูกชายย้ายไปอยู่ต่างประเทศและให้กลับเกาหลีหลังจาก 20 ปีไปแล้ว
พอครบ 21 ปี... กูชานซองก็กลับมาในวันเกิดเขาเอง
เขามาสมัครเป็นผู้จัดการโรงแรมแห่งหนึ่ง... และระหว่างนั้นก็มีคนเอาของขวัญวันเกิดมาให้
มีคนฝากมาเป็นดอกไม้... ทำให้เขาถึงกับตกใจว่า... มันเลย 20 ปีมาแล้ว ทำไมยังได้ดอกไม้อยู่อีก
ในรถไฟฟ้าใต้ดิน... เขากำลังจะเดินทางกลับบ้าน... เขาทิ้งดอกไม้ลงถังขยะและเดินขึ้นรถไฟไป
เขาเดินเปลี่ยนตู้ไปเรื่อยๆ จนมาถึงตู้ๆหนึ่ง... ในตู้นั้นไม่มีคนเลยสักคน ทั้งที่ตู้อื่นๆคนแน่นขนัด...
ในตู้นั้น.. มีจางมันวอลนั่งอยู่คนเดียว... ในมือถือดอกไม้ที่กูชานซองทิ้งไปแล้ว

กูชานซองนั่งลงฝั่งตรงข้ามกับจางมันวอล... กูชานซองปฏิเสธที่จะไปทำงานโรงแรม...
จางมันวอลจึงเดินเข้ามาหาแล้วเป่าไปที่ตาและหูของกูชานซอง... และบอกว่านี่เป็นของขวัญวันเกิด

เมื่อรถไฟแล่นมาถึงปลายทาง... กูชางซอนเดินออกมาเพื่อรอรถแท๊กซี่
เขามองไปด้านข้างเห็นผู้หญิงใส่แว่นดำยืนอยู่... เขาเลยบอกว่า เขามาก่อนต้องได้ขึ้นรถคันที่จะมา

ผู้หญิงคนนั้นบอกว่าเธอมองไม่เห็น... แล้วถอดแว่นดำออก... เผยให้เห็นว่าเธอไม่มีตาทั้งสองข้าง
กูชานซองตกใจมากวิ่งหนีหัวซุกหัวซุน... จนสุดท้ายจางมันวอลก็ออกมาบอกว่า... ที่เห็นนั่นคือ... ผี

จางมันวอลก็เลยชวนกูชานซองไปนั่งกินอะไรด้วยกัน พอเสร็จเดินออกมาข้างนอก
เธอให้กูชานซองไปซื้อชานมให้หน่อย... พอเขาไป... ก็มีขอทานคนหนึ่งเข้ามา
ขอทานคนนั้นคือ นายกเทศมนตรี ที่เคยโดนจางมันวอลเล่นงาน... เขาจำเธอได้... เลยแค้นเอาเหล็กมาเสียบที่หัวใจของจางมันวอล แล้ววิ่งหนีไป

จางมันวอลโดนเหล็กเสียบนั่งลงกับพื้น... กูชานซองวิ่งเข้ามาถามว่าเป็นอะไรหรือเปล่า...
เธอบอกกูชานซองว่า... ให้โอกาสหนีไป ถ้าหนีไปตอนนี้เธอจะไม่มาให้เห็นอีก
กูชานซองก็วิ่งไป... เธอรู้สึกเสียใจนิดนึง... แต่สักพักกูชานซองก็วิ่งกลับมาพร้อมรถลาก... แล้วจะแบกจางมันวอลขึ้นรถไป
จางมันวอลลุกขึ้นดึงเหล็กออก... แล้วใช้พลังทำให้เหล็กพุ่งออกไปอย่างรุนแรง... จนไปเสียบ ขอทานตาย กลายเป็นขี้เถ้า
และเธอบอกว่ากูชานซองว่า... เมื่อกี้ให้โอกาสหนีแล้วไม่ไป ตอนนี้ถ้าจะหนี... ต้องตายสถานเดียว