ผู้ที่ตายแล้วจะต้องเดินข้ามสะพานแม่น้ำสามแยก แต่วิญญาณบางตนยังหลงทาง หาทางไปไม่พบ
อาจเป็นเพราะยังมีห่วงอะไรบางอย่าง... จึงต้องร่อนเร่ ไม่ปล่อยวาง
โรงแรมเดลลูน่า... คือสถานที่พักพิงให้กับเหล่าวิญญาณที่ยังหาทางไปสู่ชีวิตหลังความตายไม่ได้
มันวอลบอกทางไปโรงแรมให้กับชานซอง... เขาไปในเวลากลางวันซึ่งโรงแรมยังไม่เปิด
เขาได้เจอกับผู้จัดการคนปัจจุบัน... และสงสัยว่าเขาเป็นผีหรือไม่ เลยเอานิ้วจิ้มหลัง... ปรากฏว่าเป็นมนุษย์
และเขาก็กำลังจะเกษียณแล้วด้วย... มันวอลจึงให้ชานซองมาทำงานแทน
การที่ต้องใช้มนุษย์ก็เพราะมีบางอย่างที่จำเป็นต้องทำในโลกมนุษย์
กูชานซองได้พบกับจางมันวอล... ก็นำเงินเก็บให้กับมันวอล... หวังจะชดใช้หนี้เพื่อแลกกับอิสรภาพ
แต่ด้วยความที่เขาเห็นผีแล้ว... ทำให้เขาไม่สามารถเดินไปไหนมาไหนคนเดียวไม่ได้... เลยต้องเกาะติดอยู่กับมันวอลก่อน
มันวอลพาชานซองไปทำงานแรกด้วยการไปจับวิญญาณเสือแบคดู
ร่างไร้วิญญาณของเสือแบคดูตัวนี้ถูกจัดแสดงอยู่ในพิพิธภัณฑ์แห่งหนึ่ง... เป็นเสือแบคดูจากเกาหลีเหนือ
แต่เสือตัวนี้เมื่อมาอยู่เกาหลีใต้... กลับไม่กิน ไม่ผสมพันธุ์แล้วก็ตาย
และวิญญาณเสือตัวนี้ ก็ยังเร่ร่อนอยู่ที่ร่างของตน กับบ้านของคนที่เป็นคนพามันมา
ซึ่งคนที่พาเสือตัวนี้มาจากเกาหลีเหนือ... เป็นเจ้าของโรงแรมที่ชานซองไปสมัครเป็นผู้จัดการล่าสุดนี้เอง
มันวอลก็เลยให้ชานซองไปที่บ้านของเจ้าของโรงแรมนี้
เมื่อไปถึงบ้านคุยกันสักพัก... มันวอลเดินเข้าไปในห้องนอน... มีภาพวาดภูเขาแบคดูซึ่งเป็นภูเขาที่เสือตัวนี้อาศัยอยู่
และในห้องนี้ก็มีวิญญาณเสื้อตัวนั้นเดินไปๆมาๆอยู่
มันวอลใช้อิทธิฤทธิ์ ทำให้กระจกทั้งห้องแตก... ลมกรรโชกแรง... เพื่อทำให้เจ้าของโรงแรมได้รู้ว่าสิ่งที่เขาทำนั้นผิด
การที่เขานำเสือมาอยู่ที่นี่... ทำให้มันจากบ้านเกิดและต้องทิ้งทุกอย่างของมันไว้ข้างหลัง... โดยที่มันไม่มีโอกาสกลับไปอีก
ทำให้เสือต้วนี้ไม่ไปสู่สุขคติ
หลังจากออกจากบ้านนั้น... มันวอลกับชานซองก็ไปนั่งกินอาหารทะเลกัน
มันวอลให้งานแรกแก่ชานซอง... โดยให้ชานซองไปไล่ผีเสือออกจากบ้านนั้น...
แล้วเอาภาพวาดภูเขาแบคดูนั้นมาเป็นค่าจ้าง... ซึ่งภาพวาดนั้นมีมูลค่ามหาศาล
แต่ชานซองไม่เห็นด้วย... เพราะเขาคิดว่ามันเหมือนเป็นการไปหลอกเขา...
ชานซองคิดว่าที่มันวอลมีเงินมากมายก็มาจากการรีดไถชาวบ้านแบบนี้เหรอ
ชานซองกลับมาบ้าน... แล้วได้เจอกับผู้จัดการคนเก่ามารอคุยกับเขาอยู่
เมื่อได้คุยกันทำให้ชานซองเริ่มเข้าใจอะไรบางอย่าง
ชานซองกลับไปหาเจ้าของโรงแรมเพื่อคุยเรื่องเสือ... แต่กลับพบว่า... มันวอลเข้ามาคุยก่อนแล้ว
เธอจัดการให้เสือกลับไปและขอภาพวาดภูเขาแบคดูไปเพื่อเป็นการชดใช้
ซึ่งจริงๆแล้วมันวอลให้วิญญาณเสือตัวนี้เข้าไปอยู่ในภาพวาด... เหมือนกับเสือได้กลับไปอยู่ที่ภูเขาบ้านเกิดนั่นเอง
ระหว่างทางที่ชานซองเดินกลับบ้าน... ก็เจอกับผีตาโบ๋ที่คอยตามเขาไปทุกที่
แต่คราวนี้เขาไม่กลัวแล้ว... แถมยังพาผีตัวนี้ขึ้นรถแท๊กซี่ไปด้วยกันอีก
ระหว่างที่อยู่บนรถ... ชานซองบอกให้ผีตัวนี้เลิกคิดเรื่องที่ตัวเองมองไม่เห็น... ให้ถอดแว่นออก
เมื่อผีถอดแว่นออก... ปรากฏว่ามีตาเหมือนคนปกติเลย... ยิ่งทำให้ชานซองรู้สึกดีกับงานมากยิ่งขึ้น
วันต่อมา... ชานซองยังคงทำงานในโรงแรมเดิม... ยังไม่ยอมไปทำงานที่เดลลูน่า
เขารู้สึกผิดที่ต่อว่ามันวอลเรื่องหลอกเอาเงินชาวบ้าน... จึงข้อความไปขอโทษ
ระหว่างที่เขาอยู่ในโรงแรม... มีหุ่นนักรบใส่ชุดเกราะ... มีวิญญาณสิงสู่อยู่ด้านใน... และวิญญาณตนนี้ก็มีความเคียดแค้นมาก
วิญญาณตัวนี้เห็นชานซองแล้ว... ไล่ตามเขาเพื่อฆ่า
ชานซองโดนไล่และโดนแรงกระแทกจากดาบที่ไล่ฟัน... จนกระเด็นกระดอน... สุดท้ายมันวอลก็เข้ามาช่วยไว้ได้ทัน และทำให้วิญญาณตนนั้นเป็นขี้เถ้าสลายไป
ส่วนชานซองก็สลบไป
ชานซองตื่นขึ้นมาที่โรงแรมเดลลูน่า... คราวนี้เขาตื่นขึ้นมาในเวลากลางคืน.. ทำให้เขาได้เห็นวิญญาณที่มาพักภายในโรงแรม
ทำให้เขาตื่นตาตื่นใจมาก... เพราะโรงแรมก็มีชีวิตเหมือนโรงแรมปกติทั่วไป
