ชื่อเรื่องย่อหลัก

ในโรงแรม มีต้นไม้ที่ไม่ออกใบเลยมานานเป็นพันปี... วิญญาณของมันวอลผูกติดอยู่กับต้นไม้ต้นนี้
ทำให้มันวอลต้องติดอยู่ที่นี่มานานแสนนาน

ชานซองเดินเข้าไปคุยกับมันวอลที่ต้นไม้ต้นนี้... เขาจับกิ่งของต้นไม้ แล้วต้นไม้ก็ออกใบเต็มต้น
เมื่อต้นไม้ออกใบ ออกดอกออกผล เวลาของมันวอลก็จะเริ่มเดินอีกครั้ง

“นายอาจจะเป็น คนที่พิเศษกว่าที่ฉันคิดก็ได้” มันวอลพูดกับชานซอง
ความฝันของชานซอง ไปสะกิดความทรงจำเก่าๆของมันวอลเข้า

ขณะที่ชานซองนั่งรถไฟกลับบ้าน... พบกับหญิงชราขายดอกไม้
เขาขอซื้อดอกไม้ดอกหนึ่ง... แต่หญิงชราบอกว่า “ฉันให้เธอไปแล้ว” “พ่อเธอเกือบตาย เพราะพยายามเด็ดดอกไม้ให้เธอ”
ชานซองนึกออกแล้วว่า... เมื่อตอนเด็กเขาเคยเจอหญิงชราขายดอกไม้คนนี้แล้ว

หญิงชราขายดอกไม้คนนี้คือมาโก... คนที่ให้มันวอลดูแลโรงแรม
เธอปลูกต้นไม้เอาไว้ที่โรงแรม แต่มันไม่ออกดอกเลย
เธอมาฝากฝังให้ชานซองช่วยดูแลต้นไม้ให้ออกดอก
มาโกถือดอกไม้ แต่ไม่ได้ขายดอกไม้ เธอจะให้ดอกไม้กับวิญญาณที่จะไปสู่ภพภูมิที่ดี

ผีสาวตาโบ๋ที่คอยตามชานซอง... วันนี้ถึงเวลาที่จะนั่งลีมูซีนไปยมโลก
แต่เธอกลับออกไปที่โลกมนุษย์ และไปที่ร้านขายขนมปัง
เธอเข้าไปในครัว แล้วเข้าไปจับมือกับคนทำขนมปัง จนเขาตกใจกลัววิ่งหนีออกจากร้าน

ผีสาวตนนี้มีห่วงอยู่เรื่องหนึ่ง... เธอเคยเข้าร้านขนมปัง แล้วคนทำขนมปังเอาขนมมาให้ แล้วจับมือเธอบอกว่านี่คือขนมอะไร
ทำให้เธอประทับใจมาก แม้เธอจะไม่เคยเห็นหน้าผู้ชายคนนั้น แต่เธอจำมือของเขาได้ไม่เคยลืม
ตอนนี้เธอเป็นผีแล้ว มองเห็นแล้ว เธอจึงอยากเจอผู้ชายคนนี้อีกครั้งหนึ่ง เธอก็เลยไปจับมือคนทำขนมปังเพื่อตามหาคนที่เธอคิดถึง

ชานซองอาสาจะช่วย โดยให้ผีตนนี้สิงร่างของเขา
และเข้าไปจับมือกับคนทำขนมปังในร้านทุกคน
แต่คนทำขนมปังหาว่าเขาโรคจิต จนเพื่อนของเขาต้องมาช่วยไกลเกลี่ย
เพื่อนชานซองเป็นขาประจำร้านนี้ เลยบอกว่า มีคนนึงที่เคยทำงานที่ร้านนี้ แต่ตอนนี้ย้ายไปทำร้านอื่นแล้ว

ชานซองไปร้านที่เพื่อนบอก แล้วให้ผีสาวตนนั้นสิงร่าง
เขาเดินเข้าไปหาคนทำขนมปัง แล้วบอกว่าตามมาจากร้านเก่า แล้วขอจับมือ
พอได้จับมือ ผีสาวได้จับมือก็รู้เลยว่า ใช่คนๆนี้ นี่คือคนที่เธอตามหา เธอออกจากร่างชานซอง และขออยู่ต่อ
ส่วนชานซองก็กลับออกไป

มันวอลขับรถมารอชานซองอยู่นอกร้าน แล้วชวนกันไปกินข้าวกัน

ฝีสาวตามดูผู้ชายทำขนมปังคนนั้นจนเลิกงาน
เขาสตาร์ทรถมอเตอร์ไซค์บิ๊กไบค์เพื่อกลับบ้าน แต่เมื่อผีสาวได้ยินเสียงเครื่องยนต์... ความทรงจำบางอย่างก็ย้อนคืนมา

ความทรงจำนั้นก็คือ....
เธอตาบอด... นอนได้รับบาดเจ็บอยู่บนถนน... สักพักมีมือหนึ่งยื่นมาจับมือเธอ...
เธอร้องบอกให้ช่วยด้วย... แต่มือนั้นกลับทิ้งเธอไป

แท้จริงแล้ว ผู้ชายทำขนมปังคนนี้ คือคนที่ขี่รถชนเธอขณะข้ามถนน แล้วหนีไป ปล่อยให้เธอนอนเสียชีวิต
พอความทรงจำกลับมา... เธอกลายเป็นผีอาฆาต ที่มีความแค้น เธอขึ้นหลับรถ และหวังจะให้ผู้ชายคนนี้ รถล้มตาย

มันวอลกับกูชานซองนั่งคุยกันในร้านอาหาร... มันวอลบอกว่า ผีจำเรื่องที่อาจจะไม่จริง ผีจะจำเรื่องตอนตายได้เท่านั้น
กูชานซองรีบวิ่งออกไป เข้าไปขวางทางที่ชายคนนั้นขี่บิ๊กไบค์มา...
แต่รถมอเตอร์ไซค์กลับหลบไม่ชนชานซองและล้มคว่ำ (ซึ่งที่จริงแล้ว เป็นฝีมือของมันวอล ที่ทำให้ชานซองไม่ถูกชน)
ผู้ชายคนนั้นลุกขึ้นโวยวายใส่ชานซอง... แต่ถูกชานซองต่อยเข้าที่หน้าเต็มแรง จนล้มลงไปนอนกองกับพื้น

ชานซองบอกกับผีสาวว่า... ถ้าทำแบบนี้จะทำให้วิญญาณของเธอกลายเป็นขี้เถ้า และสลายไป
เขาจะจัดการกับผู้ชายคนนี้ตามกฎหมายให้เอง... ทำให้ผีสาวตนนั้นยอมอโหสิกรรม...
และสภาพของเธฮก็กลายเป็นปกติ ไม่เป็นผีอาฆาตอีกต่อไป
เธอได้รับดอกไม้จากมาโก... เป็นเครื่องหมายว่า เธอจะได้ไปที่ๆดี
นี่เป็นฝีมือของชานซอง ที่ช่วยให้วิญญาณไม่ต้องตกนรก

พนักงานโรงแรม นั่งประชุมกับมันวอลเรื่องต้นไม้ที่กลับมาเติบโตอีกครั้ง
เพราะถ้ามันวอลได้ไปยมโลก... นั่นหมายความว่า พนักงานคนอื่นก็ต้องไปด้วย
แต่พวกเขายังไม่อยากไป... ยังอยากอยู่ในโลกนี้กัน
จึงวางแผนจะกำจัดกูชานซองให้ออกไป เพื่อให้ต้นไม้กลับมาแห้งเหี่ยวอีกครั้ง

ทุกคนวางแผนให้ชานซอง... เข้าไปเจอกับผีที่ห้อง 13
ผีในห้องนี้ ถ้ามนุษย์ได้เห็น ได้ยินเสียง จะทำให้เป็นบ้า เสียสติ

เมื่อชานซองได้รับมอบหมายงาน ก็นำของที่จำเป็นแล้วใช้กุญแจ ไขเข้าห้องเบอร์ 13 เข้าไป
เมื่อเปิดเข้าไป... กลับเป็นทางเดินเหมือนชั้นใต้ดิน เป็นทางยาวเข้าไป
เดินเข้าไปจนสุด จะเป็นห้องใหญ่ๆ กลางห้องมีโต๊ะเครื่องแป้ง กระจกบานใหญ่อยู่ด้านข้าง และมีตู้ใหญ่ๆอยู่หลังโต๊ะ
ชานซองวางของลงบนโต๊ะ ทำพิธีนิดหน่อย หันหลังกลับ
ผีตนนั้นออกมาจากตู้ ส่งเสียงบางอย่าง

มันวอลทนไม่ไหวที่ทำแบบนี้กับชานซอง... เธอเดินเข้าห้องมาเพื่อช่วยชานซอง
“ห้ามมอง” เธอบอกชานซอง
“ห้ามฟังเสียงหายใจมันด้วย”
แต่ชานซองยังดื้อ ยังอยากหันไปดู
มันวอลเอามือปิดหูชานซอง “ห้ามฟังเสียงด้วย” มันวอลบอก
ผีตัวนั้นออกจากตู้ ชานซองได้ยินเสียงก็เลยหันไปดู
มันวอลไม่รู้จะทำอย่างไร จึงจับชานซองจูบซะเลย