ชื่อเรื่องย่อหลัก

พระมเหสีทรงรับสั่งให้นกดูหนีไปทางประตูหลังวังกับดงจู
พระนางขอให้นกดูได้ใช้ชีวิตอย่างอิสระตามที่นกดูต้องการ และกอดนกดูก่อนที่จะจากกัน
และขอให้นกดูสัญญาว่าจะต้องมีชีวิตอยู่ต่อไป พระนางทรงทิ้งฝ่าบาทไปไม่ได้
ถึงฝ่าบาทจะทรงโหดเหี้ยมเพียงใดแต่ทว่าพระนางก็มิอาจจะทิ้งพระองค์ไว้กับคนพวกนั้น

พระนางเอาดาบมาจ่อคอพระนางและทูลต่อฝ่าบาทว่าหากพระองค์จะเอาชีวิตโอรสของพระองค์
พระนางจะปลิดชีวิตตนเองต่อหน้าฝ่าบาท และจะต้องข้ามศพพระนางไปก่อน

นกดูอาการสาหัสมาก และหมดสติไปในอ้อมกอดของดงจู
เมื่อท่านฮวังมาถึง ดงจูจึงให้ท่านฮวังพานกดูหนีไป
และนางยอมไปกับองค์ชายนึงยางเพื่อช่วยให้นกดูหนีไป

นกดูกลับไปช่วยดงจูและหนีออกมาด้วยกัน องค์ชายนึงยางเลือกจะไม่ตามพวกเขาไปอีก

นกดู ดงจูและทุกคนได้ไปใช้ชีวิตอยู่ที่เกาะด้วยกัน นกดูยังคงช่วยงานของแม่ม่าย

และแล้วก็ถึงวันที่ดงจูกับนกดูแต่งงานกัน นกดูตื่นเต้นและดีใจมากๆ
และเมื่อได้เห็นดงจูเจ้าสาวของเขาที่กำลังเดินมาหาเขา เขาก็ยิ้มไม่หุบ ทุกคนต่างมาร่วมยินดีกับทั้งคู่
ถึงแม้สภาพอากาศจะไม่เอื้ออำนวยเท่าไหร่ แต่ทุกคนก็ต่างมีรอยยิ้มในงานแต่งของทั้งคู่
ทั้งคู่สัญญาจะอยู่เคียงข้างกันและจะอดทนต่อทุกอย่างไปด้วยกัน

9 ปีต่อมา

องค์ชายนึงยางก่อกบฏและยึดบัลลังก์ของฝ่าบาท ฝ่าบาททรงขอร้องให้องค์ชายปล่อยพระมเหสีไป

นกดูกับดงจูสัญญาต่อกันว่าจะร่วมทุกข์และร่วมสุขด้วยกัน
และตอนนั้นเองพระมเหสีก็ถูกส่งตัวมาที่เกาะ
นกดูและดงจูนั่งรอพระนางอยู่และเห็นว่าเรือกำลังใกล้จะถึงฝั่งแล้ว..

จบบริบูรณ์