ชื่อเรื่องย่อหลัก

ชาซูยองได้ชื่อชิมซาบงมา เธอจึงโทรไปสอบถามกับหัวหน้าบง ที่สน.ที่บ้านเกิด
หัวหน้าบังได้ยินชื่อชิมซาบง กลับไม่ตอบแล้ววางสายไป



โอฮยอนแจที่อยู่ในห้องกับออมซูทัก(คนไข้โรคจิต) พยายามหลอกล่อให้เล่าเรื่องเมื่อ 5 ปีก่อน ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่ออมซูทักเล่าไปเล่ามา แล้วเกิดคุ้มคลั่งวิ่งหนีออกจากโรงพยาบาลไป

ฮยอนแจสรุปเหตุการณ์ว่า ฮาแทชิกรับคำสั่งจากตำรวจให้สั่งให้หาศพมาเป็นฆาตกรต่อเนื่องเพื่อหลอกคนว่าฆาตรกรตายไปแล้ว ซึ่งออมซูทักเป็นคนหาศพมาวางไว้
แต่ออมซูทักกลับถูกฆาตกรตัวจริงจับไปทรมานพร้อมกับแฟนสาว และถูกฝังกลบที่โทรัก แต่ออมซูทักรอดตายปีนขึ้นมาบนพื้นดินได้

ทางตำรวจรวบรวมกำลังทุกหน่วยเพื่อตามหาออมซูทักที่หนีออกจาก รพ.
ฮยอนแจแอบใส่ จีพีเอส ไว้ในรองเท้าของออมซูทัก แล้วบอกให้ ฮวายองตามไป ส่วนฮยอนแจก็ไปที่ โทรัก



หัวหน้าบงถูกฆาตกรฆ่าแล้วทำให้เหมือนกับฆ่าตัวตายอยู่บนภูเขา

โทรักเป็นภูเขาที่ที่ออมซูทักเคยถูกฝังกลบ ฮยอนแจคิดว่า คนร้ายก็น่าจะกบดานอยู่แถวๆนี้
ฮยอนแจเจอบ้านหลังหนึ่งจึงเข้าไปสำรวจ จนเจอทางลงใต้ดิน ชั้นใต้ดินเป็นเหมือนสถานีควบคุม มีกล้องวงจรปิดและอุปกรณ์ดักฟัง



ทางด้านซูยอง ได้ข้อมูลว่า ชิมซาบงปัจจุบันเป็นป้าที่ปล่อยกู้ และจัดหารถสวมทะเบียนให้ลูกค้า เธอจึงไปสอบถามข้อมูลเพิ่ม แต่คุยกันไปๆมาๆ ป้ากับลูกชายกลับโมโหแล้วจะทำร้ายชาซูยอง
แต่โชคดีที่คนในทีมเข้ามาช่วยได้ทัน
แล้วจับสองแม่ลูกกลับมาที่โรงพัก

ซูยองดูสมุดที่บันทึก เจอลูกค้าที่เช่ารถป้ายทะเบียนที่ขับชนแม่เธอตาย เธอจึงไปตามหาที่บ้านของชายคนนี้
เมื่อไปถึง ชายคนนี้ก็ร้องไห้ ซูยองจับกุมฐานชนแล้วหนี



ฮยอนแจเรียกซูยองให้เข้ามาในห้องใต้ดินของบ้านที่เจอบนภูเขาด้วย เพื่อให้เก็บข้อมูลไว้ในความทรงจำ
มีตุ๊กตาน่าสังสัยตัวหนึ่ง ที่ฮยอนแจคิดว่า น่าจะเป็นของคนร้าย
ซูยองเห็นแล้วจำได้ว่า ตุ๊กตาตัวนี้ เป็นของเด็กผู้ชายที่นั่งอยู่ในรถ คันที่ขับชนแม่เธอตาย



มีพัสดุส่งมาหาฮวายองที่ห้องทำงาน ภายในเป็นเครื่องบันทึกเสียง เมื่อเปิดกลับเป็นเสียงพูดว่า “บอกชื่อคนที่อยากฆ่ามา” ฮวายองถึงกับตกใจกลัวสุดขีด

ย้อนกลับไปเมื่อ 5 ปีก่อน
ฮวายองถูกฆาตกรจับไว้พร้อมกับผู้หญิงอีกคน ฆาตกรฆ่าผู้หญิงคนนั้นต่อหน้าฮวายอง และจำฆ่าฮวายองด้วย แต่คนร้ายกลับถามว่า อยากให้ฆ่าใคร ถ้าฮวายองไม่ตอบ คนร้ายก็ยิ่งรัดคอแน่นขึ้น คนร้ายบอกให้พูดชื่อคนที่อยู่รอบข้าง
ฮวายองพูดว่า โอฮยอนแจ แต่คนร้ายยังไม่พอใจให้พูดใหม่ สุดท้ายฮวายองพูดว่า อีซู คนร้ายจึงยอมปล่อย



กลับมาที่ชั้นใต้ดินที่ฮยอนแจกับซูยองกำลังสำรวจอยู่
ซูยองเห็นตุ๊กตาแล้วนึกได้ว่า เป็นของเด็กในรถที่ขับรถชนแม่เธอตาย
แถมเด็กคนนั้นยังยิ้มอีกด้วย ตอนที่เห็นว่าแม่ของซูยองถูกรถชนจนกระเด็น

ฮยอนแจเจอตุ๊กตาแม่ลูกดก ซึ่งเจอในบ้านของชินกยองซู (คนร้ายที่ปลอมเป็นนักข่าว ตอนนี้ไม่ได้สติอยู่ใน รพ.)
เขาคิดว่า ชินกยองซูกับฆาตกรต้องรู้จักกันมาตั้งแต่เด็กแน่ๆ



ฮยอนแจไปหาชายที่เป็นคนขับรถซึ่งน่าจะเป็นพ่อของเด็กคนนั้น แล้วเอารูปตุ๊กตาให้ดู
ชายคนนั้นเห็นแล้วก็ร้องไห้ เพราะตอนนั้นที่เขาจะฆ่าตัวตาย เขาทิ้งลูกไว้บนภูเขา
แล้วเด็กคนนั้นก็เลยต้องไปอยู่บ้านเด็กกำพร้า เด็กคนนั้นมีชื่อว่า “โยฮัน”

ฮยอนแจกับซูยองไปที่บ้านเด็กกำพร้า ซึ่งบ้านนี้เป็นศาสนาคริสต์
พวกเขาไปพบกับอธิการบดี แล้วสอบถามเรื่องโยฮัน
โยฮันเป็นเด็กแปลกๆ และมีเด็กอีกสองคนคอยคุ้มกันช่วยเหลือ
เด็กคนหนึ่งก็คือ ชินกยองซูกับจองฮวาน



ฮวายองได้รับแจ้งว่า ชินกยองซูฟื้นแล้ว เมื่อไปถึง กยองซูบอกว่า ให้พาออกไปแล้วจะบอกว่า ฆาตกรเป็นใครอยู่ที่ไหน
ฮวายองตกลงแล้วแอบพากยองซูขึ้นรถมาด้วย



พยาบาลเข้ามาตรวจกยองซูในห้องคนไข้ แต่ไม่พบ จึงแจ้งไปยังตำรวจ
ทีมสืบสวน และฮยอนแจ ซูยองเลยต้องมาที่ รพ.

ฮยอนแจได้รับโทรศัพท์ เป็นจองฮวาน ลูกสมุนอีกคนของฆาตร ล่อให้ไปหา จากนั้นก็กินยากระอักเลือดตายต่อหน้าฮยอนแจ

ทางด้านฮวายองที่ขับรถพากยองซูหนี เจอรถขับพุ่งมาจะชน ฮวายองหักหลบจนเสียหลักพุ่งชนข้างทาง
กยองซูก็กินยาตายไปเหมือนกัน

ทั้งกยองซูและจองฮวาน ฆ่าตัวตายเพื่อปกป้องโยฮัน และทั้งหมดนี่คือแผนของ โยฮัน



ภาพตัดมาที่ ฮวายองคุยกับผู้กำกับชเว
ฮวายองถามเรื่องกุญแจมือที่เป็นหลักฐานที่ถูกผู้กำกับชเวตัดออก
กุญแจมือนั้นเป็นของ ฮยอนแจ ที่ให้คนร้ายล็อคไว้กับเสาในที่เกิดเหตุ แต่คนร้ายมีกุญแจไขออก

เพราะคนร้าย คือตำรวจ

ภาพย้อนกลับไปเมื่อ 5 ปีก่อน ณ สามแยกชุงกอน

คนร้ายไขกุญแจมือออก ถอดเสื้อแจ๊กเก็ตออก เผยให้เห็นชุดที่เขียนว่า ตำรวจ
เขานำหมวกแก๊ปที่ใส่ประจำออกมาสวม เขาคือ รุ่นพี่ของชาซูยองที่บ้านเกิด