ย้อนไป กันยายน 2018
ในขณะที่จองซอนตั้งท้องและได้ลูกสาว อีกกว่า 5 เดือนเธอถึงจะคลอดแต่ดูเหมือนซองจุนตื่นเต้นมากเป็นพิเศษ
เพราะได้เตรียมข้าวของมากมายเตรียมพร้อมไว้แล้ว แต่เหตุการณ์ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น
เมื่อเด็กหัวใจหยุดเต้นทำให้จองซฮนต้องยุติการตั้งครรภ์
จองซอนทำใจไม่ได้และต้องกลับไปทำงานทั้งที่สภาพร่างกายและจิตใจยังไม่พร้อม
การที่เธอต้องสูญเสียลูกนั้น เธอเองก็ต้องคลอดลูกออกมาเหมือนกับแม่คนอื่นๆแต่ลูกของเธอไม่มีเสียงร้อง
เธอได้แต่ถามว่าทำไมจะต้องเป็นลูกของเธอด้วย เธอยอมตายเองเสียดีกว่า..
จองซอนยังคงไปนอนอยู่ในห้องลูก และขณะเดียวกัน ในช่วงนั้นพ่อของซองจุนก็เสียชีวิต
และเพราะเห็นว่าจองซอนยังคงเสียใจเรื่องลูกอยู่ เขาจึงไม่บอกเรื่องนั้นกับจองซอน
วันเวลาผ่านไป 1 ปี แต่จองซอนก็ยังทำใจไม่ได้ เธอตกอยู่ในภาวะซึมเศร้า
แต่เพราะชีวิตต้องดำเนินต่อไป และคุณลุงยังบอกกับจองซอนว่าเธอกับซองจุนก็ยังมีโอกาสอีก
จองซอนจึงล็อกประตูห้องของลูก และกลับไปนอนที่ห้องตามเดิม
และถามกับซองจุนเธอกับเขายังมีโอกาสอีกใช่มั้ย
และเธอจะเปิดประตูห้องนั้นโดยไม่รู้สึกเจ็บปวดได้อีกรึเปล่า
ซองจุนเข้าไปกอดจองซอนและบอกว่าต้องได้สิ..
----------------------------------------
ปัจจุบัน
รองประธานสั่งให้ย้ายจองซอนไปสาขาอุลซาน
ยูริถามซองจุนว่าถ้าหากซองจุนกับจองซอนหย่ากันเธอจะมีโอกาสมั้ย ซองจุนจึงตอบยูริว่าไม่มีโอกาส..
มีนาขอคุยกับบยองฮุน แต่บยองฮุนยังทำใจไม่ได้และขอเวลามีนาและบอกว่าถ้าหากเขาพร้อมเขาจะติดต่อไปเอง
ยูริบอกกับจองซอนว่าเธอจริงใจ และถ้าจองซอนอยากตบเธอก็เชิญได้เลย จองซอนบอกกับยูริว่าการที่ยูริทำให้ชีวิตคนอื่นพังแบบนี้ คิดว่าเขารักหรือสมเพชกันแน่ ยูริบอกว่าเธอไม่สนว่าเขาจะรักหรือสงสารขอเพียงแค่ให้ได้อยู่กับเขาก็พอ..
รองประธานสั่งให้ยูริเลิกกับซองจุน ยูริจึงบอกว่าเดี๋ยวซองจุนก็หย่ากับจองซอนแล้วคงจะไม่มีปัญหาอะไร และตอนนั้นยูริได้รับแจ้งจากทางสถานพยาบาลว่าแม่ของเธอเสียชีวิตแล้ว ยูริจึงโทรหาซองจุน
ซองจุนกลับไปที่บ้านเพื่อคุยกับจองซอน
จองซอนถามซองจุนว่าเขาทำแบบนั้นไปทำไม เธอเข้าใจว่าหลังจากที่เสียลูกไปเธอกับเขาต่างก็ทรมานทั้งคู่
ซองจุนจึงบอกว่าเขาทรมานมากและพยายามที่จะผ่านมันไปด้วยกันกับจองซอน
เขาเองก็อดทนอดกลั้นมาก เขารู้ว่าเขาทำตัวเลวขนาดไหน
เขาถึงอยากจะย้อนกลับไปและขอโอกาสจากจองซอน..
การที่เขาได้เจอกับจองซอนเป็นสิ่งที่ดีที่สุดในชีวิตของเขา และผู้หญิงคนนั้นไม่ควรเข้ามาในชีวิตของเขา
แต่เมื่อเธอเข้ามาเขาเห็นความเจ็บปวดของเธอ จองซอนจึงพูดว่าซองจุนรักผู้หญิงคนนั้น
แล้วเธอล่ะมันไม่ใช่ความรักหรอกเหรอ จองซอนใจสลายไม่มีแรงแม้จะพูดอะไรต่อจึงบอกให้ซองจุนออกไป..
ก่อนซองจุนจะลุกออกไป จองซอนย้ำถามซองจุนว่าเขายังรักผู้หญิงคนนั้นและยังไม่จบใช่มั้ย
ซองจุนพูดได้แค่เพียงขอโทษและเดินออกไป..
ซองจุนไปหายูริที่งานศพ ยูริร้องไห้เสียใจและบอกกับซองจุนว่าแม่ของเธอได้จากไปแล้ว
ชีวิตของเธอมีเพียงแค่แม่เพียงคนเดียว
ซองจุนจึงกอดและปลอบใจยูริและบอกว่าเขาอยู่ตรงนี้แล้ว เขาจะอยู่เคียงข้างเธอเอง..
