ชื่อเรื่องย่อหลัก

ทีมของแจซังไปที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าและพบว่าพันจีได้หายตัวไปแล้ว และในห้องของพันจียังพบยาสลบแบบเดียวกับที่เจอในศพของฮเยจอง และได้เบาะเพิ่มเติมว่าโจโฮยองมาเป็นอาสาสมัครที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าและสนิทกับพันจี

ในขณะที่ตามหาตัวโจโฮยองจนเจอ เขาพยายามหนีและดูเหมือนจะมีอาการหลอน และก็ทิ้งตัวลงไปจากตึกต่อหน้าต่อตาทุกคน และตายไปในที่สุด

พบพันจีถูกพบเป็นศพและคิดว่าถูกโจโฮยองบีบคอจนตาย
และเจอจดหมายลาตายของโจโฮยองและพบไซยาไนด์ในตัวเขา
แม่ยกจีร้องไห้ฟูมฟายต่อหน้าสื่อมากมายหลังจากที่รู้ว่าพันจีตาย

แจซังคิดว่าคดีฆาตกรรมพันจีและนัมฮเยจองอาจจะเป็นคำสั่งของคุณแม่ยักจี
ทุกคนจึงเริ่มหาเบาะแสเรื่องนี้ คุณแม่ยักจีกับโจโฮยองเคยเรียนที่เดียวกัน
และมีคอมเมนต์เกลียดชังคุณแม่ยักจีในข่าวทุกข่าวของคุณแม่ยักจี
และบอกว่าคุณแม่ยักจีเป็นผู้หญิงชั่วร้ายที่ฆ่าเด็กหลายคนตอนที่เป็นพยาบาล

หัวหน้าจึงให้ทุกคนเริ่มสืบเรื่องนี้ใหม่ทั้งหมดตั้งแต่ต้น

ทางทีมตามหาคนที่คอมเมนต์จนเจอ เธอชื่อจูยองอ๊ก อายุ 43 เคยทำงานกับคุณแม่ยักจีที่โรงพยาบาลซูอา เธอเล่าว่าคุณแม่ยักจีหรือพยาบาลพัคทำงานกับเธอเมื่อ 10 ปีก่อนที่แผนกกุมารเวช พยาบาลพัคทุ่มเทให้การทำงานมาก รักเด็กๆมากเมื่อเด็กป่วยหรือเสียชีวิตเธอจะร้องไห้ ฟูมฟายจนเป็นลมหมดสติ เธอเคยให้ปากดูดน้ำมูกให้คนไข้เด็กต่อหน้าผู้ปกครองและญาติทั้งที่การทำแบบนั้นเป็นทางเลือกสุดท้ายในกรณีที่เด็กสั่งน้ำมูกไม่เป็นและส่วนใหญ่จะต้องเป็นพ่อแม่หรือญาติของเด็กเอง

กระทั่งเธอเริ่มจับสังเกตพยาบาลพัค และมีคนไข้เด็กเริ่มเสียชีวิต เธอเคยเห็นพยาบาลพัคร้องไห้หลังจากที่คนไข้เด็กเสียชีวิต อย่างฟูมฟายแค่เพียงต่อหน้าคนอื่นเท่านั้นแต่พอลับหลังพยาบาลพัคก็หยุดร้องเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น อีกทั้งยา คาเฟอีนแอนไฮดรัสกับทีโอฟิลลีนจำนวนมากได้หายไป ยาพวกนั้นใช้ในการขยายหลอดลมและถ้าใช้ในเด็กอายุต่ำกว่าห้าปีอาจจะทำให้เสียชีวิตได้ และเพราะเรื่องนี้พยาบาลพัคจึงโดนไล่ออก และเธอก็ย้ายไปทำงานที่ รพ.เซกยอง ตั้งแต่ปี 2007-2009 ซึ่งคดีฆาตกรรมหมู่บ้านเด็กกำพร้าเซกยอง เกิดขึ้นตอนปี2009 ซึ่งโรงพยาบาลเซกยองเป็นโรงพยาบาลที่เหยื่อถูกส่งตัวไป

มีข้อสังเกตว่าจากการใช้บัตรเครดิตของแม่ยักจีเธอซื้อนมผงแรกเกิด ทั้งที่ในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าไม่มีเด็กทารก และตอนนั้นเองคุณแม่ยักจีก็ไลฟ์สดกับยูริม และให้สังคมสงสารยูริมและชื่นชมเธอ

จีโฮเจาะระบบและถ่ายทอดสดตอนที่คุณแม่ยักจีกำลังทรมานยูริม และนั่นทำให้มีหลักฐานมัดตัวคุณแม่ยักจี เธอถูกทางตำรวจควบคุมตัวไปที่สถานีตำรวจ

ยักจีรอจังหวะในระหว่างที่เธอได้ปลดกุญแจมือตอนกำลังกินข้าว และวิ่งไปเอาปืนของตำรวจและหนีออกจากสถานีตำรวจและไปจับตัวโบนาเป็นตัวประกัน

ชีอนร้อนใจมากและรีบโทรหาแจซัง ทางทีมตำรวจต่างเร่งมือเพื่อตามหายักจีที่จับตัวโบนาไป

และเมื่อรุ้ว่าแม่ยักจีน่าจะพาโบนาไปที่ไหน ทางทีมรีบไปที่นั่นทันที เมื่อไปถึงชีอนเจอรองเท้าของโบนา พวกเขาจึงรีบวิ่งตามหาโบนาและเข้าไปเจอยักจีกำลังจะใช้ค้อนฆ่าโบนา แจซังพยายามพูดเพื่อให้สัญญาณกับทุกคน จึงสามารถช่วยโบนาไว้ได้สำเร็จ และยักจีโดนจับ

และทันทีที่ปลอดภัย โบนาทวงสัญญาที่จะไปเล่นเกมในงานกีฬาครอบครัวเพื่อชิงจักรยานที่ตั้งใจมาให้ได้ แจซังกับชีอนจึงไปแข่งกีฬาและตั้งใจสู้เต็มที่เพื่อโบนา และพวกเขาก็ทำสำเร็จคว้าจักรยานมาได้สำเร็จ..