ชื่อเรื่องย่อหลัก

    มีโซยังคาใจเรื่องพี่ชายที่เธอตามหามาตลอด เลยลองเรียกชื่อยองจุนว่าพี่ฮยอน ตอนที่ยองจุนหลับ แล้วอยู่ๆ ยองจุนก็ขานรับแต่ยองจุนกลับอ้างว่าเพราะเขาได้ยินเสียงมีโซเขาจึงขานรับโดยไม่ได้สนใจว่าเรียกชื่อหรืออะไร ยิ่งทำให้มีโซสงสัยหนักเข้าไปอีกเพราะยองจุนขานรับราวกับว่าเป็นชื่อของตัวเอง

   ยองจุนเองก็กลับมานั่งคิด และบอกกับตัวเองว่ามีโซไม่จำเป็นต้องรู้เรื่องนี้ แล้วเขาเองก็ไม่อยากเห็นเธอร้องไห้อีก

    มีโซอยากมั่นใจจึงไปถามคุณผู้หญิงแม่ของยองจุนอีกครั้ง แต่ท่านกลับปฎิเสธและบอกว่าคนที่อยู่กับมีโซตอนถูกลักพาตัวคือซองยอน และอ้างว่าเธอปวดหัวอ่อนเพลียและขอตัว..

   ก่อนกลับมีโซเจอกับซองยอน เขาบอกว่าจะคืนไดอารี่ให้กับมีโซ มีโซจึงถามว่าอ่านไดอารี่ของเธอแล้วพอจะจำอะไรได้รึเปล่าแต่ซองยอนกลับจำอะไรไม่ได้เลย ในระหว่างที่รอซองยอนไปหยิบไดอารี่ มีรูปของซองยอนและยองจุนสมัยเด็กวางอยู่ มีโซจึงถามว่าคนไหนเป็นซองยอน ซองยอนจึงชี้ไปที่รูปแต่คนที่อยู่ในความทรงจำของมีโซกลับไม่ใช่ซองยอน..

   เลขาคิมยังคงเก็บเรื่องนี้ไว้ในใจ ไม่ถามเรื่องนี้กับยองจุนซ้ำอีกและทำงานตามปกติ

   มีโซไปหายองจุนที่บ้านตามที่ยองจุนบอก ยองจุนได้ยินมีโซคุยโทรศัพท์กับพี่สาว และเห็นมีโซร้องไห้และรู้ว่าพี่สาวของมีโซไม่เห็นด้วยที่เขากับเธอคบกัน ยองจุนบอกว่าเขาจะพยายามเอาชนะใจพี่สาวของเธอและไม่อยากให้มีโซต้องร้องไห้อีก

   ยองจุนตัดสินใจตามมีโซไปที่เกาะเจบู เพื่อพิชิตใจพี่ๆของมีโซ เขายืนยันว่าจะพยายามเต็มที่ ยองจุนบอกกับพี่ๆของมีโซว่าเขากับมีโซ คบกันและรักกัน พี่มีโซกลับบอกว่าเธออึดอัดที่ยองจุนมา ยองจุนบอกให้มีโซและพี่ๆไปพักที่รีสอทร์ท และไปกินอาหารที่ร้านที่เขาแนะนำแต่พี่ๆของมีโซกลับปฎิเสธ และยืนยันว่าจะกินที่ร้านที่ตั้งใจไว้ ยองจุนจึงไปกินด้วย ยองจุนซัดปูดองเข้าไปจนจุกเพื่อให้คุ้มค่ากับเงินที่จ่ายไปตามที่พี่สาวมีโซต้องการ แต่ดูเหมือนจะมากเกินไป และเพียงเท่านั้นยังไปร่วมหาหอยกาบอีกด้วย ทั้งๆที่ยองจุนปวดท้องเพราะกินปูดองไปเยอะแต่กลับไม่แสดงอาการและยังตั้งตาตั้งตาหาหอยเพื่อเอาชนะใจพี่ๆของมีโซ และความตั้งใจนั้นดูเหมือนจะไม่เสียเปล่าเสียด้วย...

   พี่สาวของมีโซเห็นถึงความตั้งใจและความดีของยองจุน เธอบอกขอโทษยองจุนและบอกว่าเพราะเธอเป็นห่วงมีโซ และอยากให้มีโซได้เจอคนที่ดีและอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุขเธอจึงเป็นห่วง ยองจุนเข้าใจดีและรับปากกับพี่ๆมีโซว่าเขาจะดูแลมีโซอย่างดี

   ก่อนกลับมีโซได้เล่าเรื่องราวของครอบครัวของเธอให้ยองจุนฟัง ความทรงจำเกี่ยวกับแม่ของเธอและเธอบอกกับยองจุนว่าถ้ายองจุนมีความทรงจำที่เจ็บปวด เธอพร้อมจะรับฟังและอยุ่เคียงข้างเขาเสมอ และรอวันที่เขาพร้อมจะพูดออกมา ยองจุนจึงกอดมีโซเอาเอาแทนคำขอบคุณ...

คุณแม่ของยองจุนกับซองยอน ตัดสินใจบอกความจริงกับซองยอนว่าจริงๆแล้วเมื่อ 24 ปีที่แล้วนั้น คนที่ถูกลักพาตัวนั่นก็คือยองจุนไม่ใช่ซองยอน ซองยอนตกใจจนทำอะไรไม่ถูกและไม่เชื่อสิ่งที่แม่เขาพูด

   ในงานเปิดตัวซอฟท์แวร์ มีการแสดงมายากล อยู่ๆ ซองยอนเดินเข้ามานั่งใกล้ๆมีโซ และบอกว่าแม่ของเขาบอกว่าความทรงจำของเขาผิด และในการแสดงนั้นมีนักแสดงสาวที่ชื่อ คิมนายอน ในขณะที่การแสดงดำเนินอยู่นั้นอยู่ๆ มีโซคิดถึงเหตุการณ์ในอดีต ภาพและเสียงหลอกหลอนในวันนั้น กลับมาหลอกหลอนเธออีกครั้งจนเป็นลมหมดสติไป ยองจุนรีบวิ่งเข้ามาหามีโซ...