ชื่อเรื่องย่อหลัก

    ยองจุนไปที่ห้องของมีโซและบอกว่าเขาจะย้ายมาอยู่กับมีโซชั่วคราว และบอกเขาจะคอยปกป้องเธออยู่ข้างๆ เพื่อให้เธอได้หลับสบาย และเพราะยองจุนลงไปนอนที่เตียงเดียวกับมีโซ ทำให้มีโซเขินและทำตัวไม่ถูกจนไม่กล้าหลับตานอน มีโซจึงแกล้งทำเป็นบอกว่าเธอไม่ง่วงและอยากดูทีวี ยองจุนจึงชวนเธอไปดื่มไวน์ด้วยกัน แต่ยังไม่ทันไรเพราะยองจุนจอดรถไว้ในที่ของคนอื่นเพราะไม่รู้จึงต้องออกไปเลื่อนรถ มีโซรู้ว่ายองจุนไม่สะดวกสบายที่ต้องอยู่ห้องเธอ จึงบอกว่าให้ยองจุนกลับบ้านและเธอก็จะไปด้วย

   และเมื่อไปถึงมีโซจึงแยกและขอตัวไปพักและนอนที่ห้องนอนแขก แต่ยองจุนก็ยังอ้างว่าเป็นห่วงมีโซและจะมานอนเป็นเพื่อนมีโซ มีโซจึงไม่กล้าปฎิเสธ และเพราะความเงียบเข้ามาครอบงำ ยองจุนจึงเสนอว่าจะร้องเพลงกล่อมมีโซ มีโซจึงรีบตอบรับทันที ยองจุนร้องเพลงกล่อมมีโซ และมีโซก็ผล็อยหลับไป ยองจุนจูบหน้าผากมีโซเบาๆ และบอกกับตัวเองว่าวันนี้แค่เท่านี้ก็เพียงพอแล้วแต่ทว่ามีโซกลับพลิกตัวแล้วไปกอดยองจุนเล่นเอายองจุนไม่กล้าข่มตาหลับ และบอกกับมีโซในวันรุ่งขึ้นว่าเขาไม่ได้นอนทั้งคืน และคืนนี้เขาไม่รับประกันนะ..

  คิมจีอาเผลอทำลายเอกสารผิดใบ แต่โชคดีที่ได้คุณโกมาช่วยเธอไว้ได้ และนั่นทำให้จีอามองเห็นความดีและรู้สึกดีกับคุณโกมากขึ้น

   พ่อกับแม่ของยองจุนมาหายองจุนที่บริษัท เพื่อถามเรื่องที่เกิดขึ้นเพราะว่าซองยอนบอกกับพวกท่านว่าจริงๆแล้วยองจุนไม่ได้ความจำหายไป พวกท่านจึงอยากรู้ความจริงที่เกิดขึ้นหมด และเพราะอะไรที่ยองจุนจะต้องเก็บเรื่องนี้ไว้คนเดียว

   ยองจุนจึงตัดสินใจเล่าเรื่องทั้งหมดให้ฟัง ว่าจริงๆแล้ววันนั้นซองยอนกับเขาไปที่นั่นด้วยกัน ซองยอนบอกให้เขารอเพราะจะไปซื้อน้ำมาให้ แต่ยองจุนเจอกับผู้หญิงคนนึงเข้าก่อน เขาจึงหลอกและถูกลักพาตัวไป และหลังจากเหตุการณ์นั้นแล้ว กลับกลายเป็นว่าซองยอนกลับรู้สึกผิดจนความจำสลับคิดว่าตัวเองถูกลักพาตัวไปและเริ่มก้าวร้าวจนพ่อกับแม่เสียใจจนแทบไม่ไหว

   เขาถึงตัดสินใจแกล้งทำเป็นจำเรื่องวันนั้นไม่ได้ เพื่อให้ซองยอนเข้าใจว่าตัวเองถูกลักพาตัวไปทั้งๆ ที่ตัวเองยังบอบช้ำและเจ็บปวดกับเรื่องที่เกิดขึ้นอยู่ก็ตาม พ่อกับแม่ของยองจุนรู้สึกผิดมากที่รู้ว่าตลอดที่ผ่านมายองจุนต้องแบกรับและต้องอยู่กับความเจ็บปวดแบบนั้นมาตลอดคนเดียว..

   ซองยอนตัดสินใจจะกลับไปฝรั่งเศส และเมื่อยองจุนรู้ว่าซองยอนกำลังจะกลับไป ยองจุนจึงกลับไปที่บ้านเพื่อเจอกับซองยอน และขอโทษซองยอนที่เขาตัดสินใจทำแบบนั้น เขาคิดว่าการที่เขาแกล้งความจำเสื่อมจะทำให้ครอบครัวสามารถผ่านเรื่องนั้นมาได้ เขาจึงขอให้ซองยอนอยู่ที่นี่ต่อเผชิญหน้ากับมันและจะผ่านเรื่องนี้ไปด้วยกันเพราะเราเป็นครอบครัวเดียวกัน ซองยอนเองก็บอกขอโทษยองจุนที่เขาต้องแกล้งเป็นคนอื่นเพื่อที่ตัวเองจะทนอยู่ต่อไปได้ ทั้งคู่ต่างเสียใจที่ต้องพูดถึงเรื่องนี้...

   มีโซรู้ว่าวันนี้ยองจุนต้องทุกข์ใจมากขนาดไหน เธอคอยอยู่เคียงข้างยองจุนตลอด ทั้งคู่นั่งดื่มไวน์ด้วยกัน ยองจุนบอกกับมีโซว่าเขาขอบอกกับมีโซอย่างซื่อตรงโดยการจูบมีโซและช่างเป็นจูบที่ยาวนาน พร้อมทั้งบอกว่าคืนนี้เขาไม่อยากจะให้เวลาผ่านไปอีกต่อไป....