โดฮักยองยอมมอบตัวตามที่อูทักแนะนำ อูทักเองก็ต้องไปให้ปากคำในฐานะพยานกับทางอัยการซึ่งคดีนี้แจชานเป็นรับผิดชอบ เมื่อแจชานได้สอบสวนอูทักเสร็จแล้ว และเพราะไม่สามารถหาหลักฐานที่เป็นข้อบ่งชี้ ได้ว่าฮักยองเป็นฆาตกรได้แถมตรวจร่างกายของฮักยองก็ไม่พบร่องรอยใดๆ หรือรอยเลือดแต่อย่างใด ในที่พักของเขาก็เช่นกัน อีกทั้งยูซูคยองมัก หมดสติเพราะโรคนิ่วในหูชั้นในเธอจึงเลิกเป็นนักธนู และผลชันสูตรก็ออกมาว่าเธอเสียชีวิตจากภาวะเลือดออกในสมองโดยไม่มีบาดแผล อีกทั้งหลังจากฮักยองออกจากห้องของเธอมายังเอาขยะมาทิ้งให้และไม่มีร่องรอยของเลือดเลย แต่เพราะรอยเลือดที่ถูกลากเป็นเส้นไม่สามารถอธิบายสาเหตุได้ แต่ด้วยเพราะในเวลาแค่ 13 นาทีฮักยองไม่สามารถทำทุกอย่างโดยที่ตัวไม่เลอะเลือดมันไม่มีทางเป็นไปได้จึงคิดว่าไม่ใช่ฮักยองแน่ๆ
แจชานขอโทษฮงจูที่เขาทำให้เธอต้องผิดหวังถึงเขาจะชอบเธอมากก็ตาม ฮงจูจึงตัดสินใจไม่ทำตามที่อียูบอมแนะนำให้ขุดคุ้ยประวัติในอดีตของฮักยอง
ฮงจูเห็นแจชานแล้วคิดถึงเรื่องราวในอดีตที่เธอโดนเด็กผู้ชายคนนึงต่อยหน้า ซึ่งฮงจูเองก็ไม่รู้ว่านั่นคือแจชาน แจชานเองก็ไม่รู้ว่าเด็กผู้ชายคนนั้นคือฮงจู เป็นเหตุการณ์ตอนที่พวกเขาต้องช่วยคุณลุงพี่ชายของทหาร ที่ทำให้พ่อของพวกเขาต้องตายที่กำลังฆ่าตัวตาย ฮงจูที่ไม่เห็นด้วยกับเด็กคนนั้นที่จะช่วยคุณลุง เพราะอยากให้เขาตายตามน้องชายที่ทำให้พ่อพวกเขาต้องตาย แต่กลับโดนเด็กผู้ชายคนนั้นต่อยเตือนสติว่าถึงจะเกลียดเขาแค่ไหนก็ไม่ควรปล่อยให้เขาตาย
ฮงจูฝันเห็นว่าแจชานไปซื้อแหวนให้เธอและตอนที่เขากำลังจะข้ามถนนมาหาเธอ แจชานโดนแทง
แล้วแบบนี้เหตุการณ์จะเป็นอย่างไรต่อไปติดตามกันต่อกับ
