ชาจีวอนจัดงานวันเกิดให้แบคฮีซองผู้เป็นสามี โดยเชิญพ่อแม่ของเขามาด้วย เธอต้องการสานสัมพันธ์ที่ดีเพราะรู้ว่า พ่อแม่ของเขาไม่ชอบเธอและอึนฮา พ่อแม่ของฮีซองคิดว่าเธอตั้งใจมีอึนฮาเพื่อต้องการจับแบคฮีซอง เพราะเขาเป็นลูกชายผู้อำนวยการโรงพยาบาลมหาวิทยาลัย ส่วนอึนฮาก็มีท่าทีกลัวคุณย่าของเธอ แม้ว่าเธอทำท่ารูปหัวใจและบอกรักปู่กับย่า แต่พวกเขาก็ไม่ยิ้มรับใดๆ ทั้งสิ้น นอกจากมีท่าทีที่เฉยชา จีวอนมอบสายนาฬิกาที่สลักชื่อย่อของฮีซอง ให้เป็นของขวัญวันเกิด
เมื่อจีวอนพาอึนฮาไปห้องน้ำ กงมีจาผู้เป็นแม่จึงถามฮีซองว่าตอนนี้ชีวิตเป็นของเขาเองแล้วหรือ ซึ่งฮีซองตอบว่ามันไม่เคยเป็นของเขาอยู่แล้ว แบคมันอูผู้เป็นพ่อขัดจังหวะเสียก่อนที่กงมีจาจะลำเลิกบุญคุณกับฮีซอง และบอกว่าตอนนี้ทุกคนลงเรือลำเดียวกันแล้ว จีวอนมีคดีด่วนที่เธอต้องรีบไปทำ จึงขอตัวกลับไปก่อน แบคมันอูและกงมีจาคาดไม่ถึงว่าชีวิตแต่งงานของแบคฮีซองจะมีความสุข ฮีซองจึงบอกว่าเขาและจีวอนเกิดมาเพื่อกันและกัน กงมีจาหัวเราะเยาะขึ้นมาทันที เพราะคนที่มีอดีตสกปรกอย่างฮีซองได้แต่งงานกับภรรยาที่เป็นตำรวจ แบคมันอูอยากรู้ความจริงจากฮีซองว่า การได้มีลูกกับจีวอน ทำให้เขามีความรู้สึกพิเศษกับเธอหรือไม่ ฮีซองตอบว่าเขาเลือกทำในสิ่งที่จีวอนอยากเห็น และเขาก็มองเธอได้ทะลุปรุโปร่ง พวกเขาไม่ต้องกังวลอะไรทั้งสิ้น
คิมอินซอ เด็กผู้ชายอายุสิบสองปีพลัดตกบันไดหนีไฟจนได้รับบาดเจ็บ เมื่อฟื้นขึ้นมาเขาจึงบอกว่าพ่อของเขาเป็นคนผลักและพยายามฆ่าเขา คิมซังจินผู้เป็นพ่อจึงถูกควบคุมตัวไปสอบปากคำ ขณะที่สอบปากคำสายสืบชเวแจซอบได้เข้าไปดมใกล้ๆ เพื่อหาข้อมูลบางอย่าง แต่เฉไฉว่าได้กลิ่นเบียร์ ตามที่คิมซังจินให้ปากคำว่าออกไปดื่มเบียร์กับเพื่อนตอนที่ลูกชายตกบันได ชาจีวอนไม่คิดว่าคิมซังจินเป็นคนทำร้ายลูก เพราะเธอสังเกตว่ารองเท้าที่เขาใส่ มันคือรองเท้าของร้านอาหาร เพราะเขาคงรีบใส่ออกมาเมื่อรู้ว่าลูกเกิดอุบัติเหตุ หัวหน้าจึงสั่งให้จีวอนเก็บคำให้การจากคนใกล้ตัวคิมซังจินและตรวจสอบภาพจากกล้องวงจรปิด ส่วนชเวแจซอบได้รับมอบหมายให้ไปสืบเรื่องของคิมซังจินและตรวจสอบที่อยู่ในวันเกิดเหตุ
ชาจีวอนและสายสืบอิมโฮจุนเตรียมตัวไปสอบปากคำโกแอยองแม่ของคิมอินซอ แต่นักข่าวคิมมูจินกำลังสัมภาษณ์อยู่ก่อนแล้ว นักข่าวคิมมูจินบอกโฮจุนว่า พ่อเด็กบังคับให้ลูกเดินขึ้นบันไดเพื่อลดน้ำหนัก เพราะเขาไม่ชอบเด็กอ้วน โฮจุนบอกนักข่าวคิมว่า ช่วงนี้ชอบข่าวที่เขาโพสต์บนเน็ต เกี่ยวกับคดีฆาตกรรมต่อเนื่องที่เมืองยอนจู ซึ่งเป็นบ้านเกิดของนักข่าวคิม โฮจุนให้คิมมูจินขอยืมปากกาและบอกว่าแบคฮีซองสามีของชาจีวอนทำให้เป็นของขวัญสำหรับทุกคนในทีม เพราะเขาเป็นช่างโลหะ ทำให้คิมมูจินสนใจขึ้นมาทันที
ชาจีวอนสอบปากคำโกแอยองได้ความว่า ลูกของเธอมีประกันชีวิต แต่นั่นคงไม่ใช่แรงจูงใจที่พ่อจะทำร้ายลูก เพราะคิมอินซออายุยังไม่ครบสิบห้าปี ขณะเดียวกันจีวอนสังเกตว่าโกแอยองมีสภาพเบลอๆ พูดคุยไม่ค่อยรู้เรื่อง นักข่าวคิมเล่าให้จีวอนฟังถึงคดีฆาตกรรมเจ็ดศพที่เคยเกิดขึ้นเมื่อสิบแปดปีก่อนโดยที่ไม่มีแรงจูงใจเช่นกัน และฆาตกรก็เป็นช่างโลหะเหมือนกับสามีของชาจีวอน จากนั้นจีวอนก็ให้นามบัตรของแบคฮีซองกับนักข่าวคิม
นักข่าวคิมนั่งรอนัมจุนกิลเจ้าของร้านอาหาร เพื่อคุยเรื่องโทฮยอนซูที่เป็นฆาตกรต่อเนื่อง แต่นัมจุนกิลมีลูกค้าเยอะจึงมาตามนัดไม่ได้ นักข่าวคิมจึงคิดจะนำสร้อยเงินของโทแฮซูแฟนของเขาไปหาแบคฮีซองตามนามบัตร เพื่อที่จะให้เขาซ่อมให้ ก่อนไปเขาได้จดบันทึกสถานที่และเวลาว่าจะไปที่ไหน
แบคฮีซองแวะไปหาแม่หลังจากที่ส่งอึนฮาที่โรงเรียนแล้ว เขาบอกให้เธอโทรหาชาจีวอน เพื่อไม่ให้จีวอนรู้สึกมีความหวังอีกว่าแม่จะชอบเธอในสักวันหนึ่ง กงมีจาไม่โทรและบอกว่าเธอเองก็มีสิทธิ์ในชีวิตของแบคฮีซองเช่นกัน เขาจึงกุมมือแม่และบอกว่า ชีวิตเขาเป็นของแม่ตราบใดที่เขายังเป็นแบคฮีซอง และห้ามไม่ให้เข้าใกล้จีวอนอีก เพราะแม่ไม่สามารถเสแสร้งได้แบบเขาและคงหลอกชีวอนไม่ได้
สายสืบชเวไปพบหมอแบอึนซอกเพื่อสอบปากคำเรื่องคิมซังจิน เธอบอกว่าเป็นเพื่อนสนิทกัน แต่สายสืบชเวได้กลิ่นน้ำหอมเดียวกันกับที่เขาเคยได้กลิ่นตอนสอบปากคำคิมซังจิน จากนั้นเขาก็แอบขโมยโทรศัพท์ของหมอเพื่อนำไปเช็คข้อมูลบางอย่าง และได้เจอรูปคู่ จึงรู้ว่าพวกเขาแอบเป็นชู้กัน
อิมโฮจุนและชาจีวอนไปหาโกแอยองเพื่อสอบถามถึงเด็กในคลิปที่อยู่ในลิฟท์วันที่คิมอินซอตกบันได จึงเห็นเธอเขวี้ยงวิตามินบำรุงทิ้งเพราะมีแมลงสาบอยู่ในขวด ชาจีวอนแปลกใจว่าแมลงสาบเข้าไปอยู่ได้อย่างไร โกแอยองพยายามนึกชื่อเด็กคนนั้นอยู่สักพัก จึงนึกออกว่าเขาชื่อยุนจีฮุนอยู่ชั้นสิบสอง ชาจีวอนสังเกตว่าโกแอยองยังอยู่ในสภาพอิดโรยและเบลอๆเหมือนเดิม โกแอยองเป็นห่วงสามีที่อยู่โรงพัก เธอบอกจีวอนว่าสามีและอินซอลูกชาย ชอบไปปีนเขาด้วยกันเป็นเวลาเจ็ดปีแล้ว ทันใดนั้นสายสืบชเวส่งรูปและข้อความมาหาจีวอน เพื่อให้เธอบอกโกแอยองว่าสามีกำลังคบชู้ เผื่อว่าโกแอยองจะให้การได้เพิ่มเติมมากขึ้น จีวอนตัดสินใจไม่บอกเรื่องนี้กับโกแอยองเพราะคิดว่ามันไม่เกี่ยวกับคดีนี้ ต่อมาสายสืบชเวส่งข้อมูลเพิ่มเติมให้จีวอนว่า คิมซังจินกำลังทำเรื่องหย่าและค่าเลี้ยงดูลูก
ยุนจีฮุนเล่าให้จีวอนฟังว่า วันนั้นโตรี่สุนัขตัวโปรดหลุดไป เขาจึงวิ่งตามหาและไปเจอมันกำลังเห่าอินซอ ซึ่งเขาเคยโดนโตรี่กัดมาก่อน อินซอกลัวโตรี่จนพลัดตกบันไดเอง จีฮุนไม่กล้าบอกใครเพราะกลัวแม่ของอินซอจะวางยาโตรี่ แม่ของจีฮุนจึงบอกว่าแม่ของอินซอเป็นคนดุและเนี้ยบมากจนจีฮุนรู้สึกกลัว
เมื่อจีวอนเล่าให้สายสืบชเวฟังว่าอินซอกลัวหมาจนตกบันไดเอง เขาจึงปล่อยตัวคิมซังจินกลับไป จากนั้นเขาก็ไปเยี่ยมลูก อิมโฮจุนแวะซื้อยาแก้ปวดฟันที่ร้านขายยา จึงทำให้จีวอนสังเกตวิตามินที่โกแอยองกิน ซึ่งมีสีแตกต่างกับวิตามินที่ร้าน เธอจึงนึกถึงถึงสภาพของโกแอยองที่อิดโรย ติดกระดุมเสื้อผิดเม็ด ซึ่งต่างจากที่แม่ของจีฮุนบอกว่าโกแอยองเป็นคนเนี้ยบ จีวอนจึงเปลี่ยนใจกลับไปสอบปากคำคิมอินซออีกครั้งและต้องการบันทึกเสียงไว้ คิมอินซอขอให้พ่อแม่ไปรอนอกห้อง เพราะต้องการคุยกับจีวอนเท่านั้น
คิมอินซอยอมรับว่าเป็นคนเอาแมลงสาบใส่ขวดยา เพราะไม่ต้องการให้แม่กินยาที่พ่อเอามาให้ เพราะเขารู้ดีว่าพ่อของเขากำลังคบอยู่กับหมอแบอึนซอกและกำลังจะหย่ากับแม่ของเขา หมอแบอึนซอกนำยามาให้พ่อและบอกว่าเป็นยาที่ขัดขวางการทำงานของระบบประสาทชั่วคราว ทำให้แม่ของเขาเบลอ เขาไม่กล้าบอกแม่ จึงใส่ร้ายว่าพ่อว่าทำร้ายเขา เพื่อให้พ่อติดคุก และแม่ของเขาคงจะเศร้าน้อยกว่าที่จะรู้ความจริงว่าพ่อคบชู้ จีวอนออกจากห้องและจับคิมซังจินใส่กุญแจมือข้อหาอาชญากรรมที่วางยาผู้อื่นโดยไม่ยินยอม
จากนั้นแม่ของแบคฮีซองก็โทรหาจีวอนเพื่อบอกว่าเธอไม่ชอบจีวอนและรู้สึกขยะแขยง จึงขอให้ต่างคนต่างอยู่ ไม่ต้องเข้าไปก้าวก่ายเธออีก จีวอนขอให้แม่เขาเก็บการสนทนานี้เป็นความลับ เพราะไม่ต้องการให้สามีไม่สบายใจ
นักข่าวคิมมูจินไปหาแบคฮีซองที่เวิร์กชอป และแปลกใจที่ได้พบกับโทฮยอนซูเพื่อนเก่า โดยที่เขาไม่รู้ว่าโทฮยอนซูก็คือแบคฮีซองนั่นเอง คิมมูจินรู้สึกกลัวและพยายามขอตัวกลับ แต่ฮยอนซูชวนให้เขาดื่มชาและนั่งคุยกัน ฮีซองพยายามโน้มน้าวให้มูจินพูดเรื่องข่าวที่เกิดขึ้นและเปิดโอกาสให้เขาซักถามในสิ่งที่อยากรู้ แต่มูจินบอกว่าไม่ได้เชื่อข่าวลือที่ไม่รับการยืนยัน และถามฮีซองว่าเขาเกี่ยวข้องกับการฆาตกรรมลุงหัวหน้าหมู่บ้านเมื่อสิบแปดปีก่อนหรือไม่ เพราะพบหลักฐานในกระเป๋าของเขาและตำรวจกำลังไล่ล่า ฮีซองนั่งฟังด้วยสีหน้าเรียบเฉยและคิดอะไรบางอย่างและตอบออกไปว่า ถึงอย่างไรคนทั้งเมืองและตำรวจก็คิดว่าเขาเป็นฆาตกรอยู่ดี มูจินสงสัยว่าทำไมจึงไม่ไปแจ้งตำรวจเพื่อแสดงความบริสุทธิ์และล้างมลทิน ฮีซอถามมูจินว่ารู้ได้อย่างไรว่าตำรวจกำลังไล่ล่า มูจินเฉไฉตอบไปว่าเคยได้ยินมาเพราะเขาเป็นนักข่าว มูจินยังคงรู้สึกกลัวและพยายามขอตัวกลับอีกครั้ง แต่แบคฮีซองกลัวว่ามูจินจะไปแจ้งตำรวจว่าเขาคือโทฮยอนซู จึงได้วางแผนชวนคุยต่อโดยถามถึงสถานะและงานของมูจิน และรู้ว่าเขายังโสดและเป็นนักข่าวรายสัปดาห์ที่เข้าออกไม่เป็นเวลา ฮีซองขอให้มูจินเขียนที่อยู่เพื่อจะส่งของขวัญไปให้ ขณะที่มูจินกำลังเขียนอยู่นั้น ฮีซองเดินไปปิดม่าน ล็อคประตู และเปิดเพลงเสียงดังที่สุด จากนั้นก็เข้ามารัดคอที่ด้านหลังจนมูจินสลบไป
จีวอนกลับบ้านและเห็นภาพที่น่ารัก ที่ฮีซองสามีสุดที่รักกำลังเล่นกับอึนฮาลูกสาวที่น่ารักของเธอ โดยที่ไม่รู้เลยว่านักข่าวคิมมูจินถูกขังอยู่ที่ห้องใต้ดินของเวิร์กชอป ในบ้านของเธอ โดยถูกปิดปากและมัดมือมัดเท้าไว้
