ยองมินเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นกับเขาเมื่อสิบสองปีก่อนสมัยที่เป็นแพทย์อินเทิร์นที่ถูกวิญญาณเข้าสิงและผ่าตัดเดี่ยวจนสำเร็จและความรู้สึกหลังจากนั้นราวกับว่าเมาจนภาพตัดไปและจำอะไรไม่ได้เลย เช่นเดียวกับเหตุการณ์ของซึงทักในตอนนี้ที่เขาต้องผ่าตัดลำไส้ให้กับคนไข้ฉุกเฉินรายหนึ่ง และความรู้สึกของเขาหลังจากนั้นก็ราวกับคนบ้าที่เพิ่งตื่นจากการหลับไปพักใหญ่ ซึงทักสามารถมองเห็นวิญญาณและพูดคุยได้ซึ่งต่างจากยองมินในตอนนั้นที่ไม่รู้ด้วยซ้ำไปว่าวิญญาณที่สิงร่างของเขานั้นคือใคร และเหตุการณ์นั้นก็เกิดขึ้นกับเขาอีกสองสามครั้งกับคนไข้ที่ถูกปฏิเสธการผ่าตัด
ฮันซึงวอนรู้ดีว่าซึงทักมีอาการประหลาดตั้งแต่อายุแปดขวบแต่เขาคิดว่ามันคืออาการข้างเคียงจากอุบัติเหตุ จากข้อมูลที่สืบมาฮันซึงวอนจึงรู้ว่าซึงทักไปหาหมอประสาทศัลยแพทย์และจิตแพทย์อยู่เป็นประจำสมัยที่เรียนอยู่ที่อเมริกา แต่ในตอนนั้นทุกคนคิดว่าเขาโดดเรียน
ในใจหนึ่งของซึงทักก็ยินดีที่ให้ยองมินสิงร่างเพื่อช่วยชีวิตคนไข้ แต่อีกใจหนึ่งเขาก็ต้องการยกเลิกสัญญาเพราะหากยองมินเข้าออกร่างของเขาบ่อยๆ ยองมินเองก็อาจจะต้องตายจริงๆ
หนุ่มมอเตอร์ไซค์ได้รับการผ่าตัดอย่างปลอดภัยและฟื้นขึ้นมาแต่เขาจำอะไรไม่ได้ ฮันซึงวอนช่วยเหลือค่ารักษาพยาบาลเพื่อต้องการปิดปาก แต่ซึงทักและยองมินคิดว่าเขาทรยศทั้งที่รับปากว่าหากรอดชีวิตเขาจะยอมรับสารภาพทุกอย่าง พี่เตสบอกกับยองมินว่าหนุ่มมอเตอร์ไซค์ไม่ได้โกหกแต่เขาจำไม่ได้จริงๆ หลังจากการผ่าตัด ซึงทักจึงคิดว่าจะต้องหาวิธีให้เขาจำให้ได้โดยการเล่าเหตุการณ์อุบัติเหตุให้ฟังเพื่อให้เขาพยายามทบทวนอีกครั้ง
ประธานจางรู้ดีว่าจางมินโฮลูกชายของเขาเป็นคนอย่างไรและต้องการให้เขาถูกลงโทษโดยไม่อยากให้เซจินต้องเดือดร้อน เขาจึงวางแผนการเพื่อให้ยองมินจัดการโดยผ่านซึงทัก หลังจากนั้นสื่ออกข่าวว่าประธานจางยังไม่ได้สติและลูกชายของท่านโกหกสื่อ ฮันซึงวอนพร้อมกับจางมินโฮและหมออันจึงรีบเข้าไปที่ห้องของท่านประธานซึ่งเซจินรออยู่ที่นั่นแล้ว ทนายความของท่านประธานจึงเปิดพินัยกรรมพร้อมกับจดหมายของท่านประธานที่ขอปฏิเสธการกู้ชีพและการรักษา แม้จะทำใจได้ยากแต่เซจินก็คือหมอที่ปลดเครื่องช่วยหายใจให้กับพ่อของตัวเอง ระหว่างนั้นท่านประธานจางและพี่เตสก็กำลังเล่นหมากล้อมกับท่านเป็นครั้งสุดท้ายด้วยกันอย่างมีความสุข
ผู้อำนวยการซองมีรันตักเตือนฮันซึงวอนในสิ่งที่กำลังทำ จากนั้นซึงวอนจึงขอให้หมออันลาออกไปอย่างเงียบๆ เพราะถือว่าทำการรักษาท่านประธานจางอย่างผิดพลาด โกซึงทักรับปากในที่ประชุมว่าเขาจะผ่าตัดให้คนไข้สำหรับเคสใหญ่ๆอย่างที่อาจารย์หมอชาเคยทำ ชายองมินที่ยืนฟังอยู่ตรงนั้นปรบมือและยกนิ้วให้โกซึงทักด้วยความชื่นชม
จางมินโฮเคียดแค้นท่านประธานจางที่ไม่ยกมรดกให้เขาและคิดว่าจะกำจัดเซจินให้ได้ หมออันนำรายงานการผ่าตัดให้ฮันซึงวอนดูและบอกว่ามันคือรายงานของอาจารย์หมอชา เขาเชื่อว่าโกซึงทักก็คือชายองมิน
คุณปู่ของซึงทักได้รับรายงานเรื่องราวของซึงทักอยู่ตลอดเวลาและท่านก็รู้ว่าต้องมีเรื่องราวแปลกๆ เกิดขึ้นกับเขาแน่ ท่านไปที่โรงพยาบาลในตอนค่ำและนั่งอยู่ที่หน้าห้องผ่าตัด ท่านพูดกับใครคนหนึ่งที่มองไม่เห็นหากว่าตอนนี้เขากำลังนั่งอยู่ข้างๆ ท่าน ภาพของคุณปู่และพี่เตสปรากฏอยู่ในความทรงจำ ขณะที่ยองมินและซึงทักกำลังวิ่งมาที่ห้องผ่าตัด ร่างของยองมินที่นอนโคม่าอยู่นั้นกลับมีความคลื่อนไหวทางคลื่นสมองของเขา
