คังโฮและมีจูเคยอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุขจนกระทั่งเขาสอบเนติฯและได้บรรจุเป็นอัยการ แต่ต่อมาคังโฮขอจบความสัมพันธ์กับเธอโดยบอกว่ามีเรื่องสำคัญบางอย่างที่เขาต้องจัดการตามลำพัง มีจูปล่อยคังโฮไปพร้อมกับความเจ็บปวดที่เขาทิ้งไว้ให้ หลังจากนั้นพวกเขาก็ไม่ได้พบกันอีกเลย
เมื่อมีจูกลับมาอยู่ที่หมู่บ้านและได้พบกับคังโฮอีกครั้ง เธอจึงห้ามลูกแฝดไม่ให้ยุ่งเกี่ยวกับคังโฮอีก แม้ว่าตอนนี้เขากลายเป็นเด็กเจ็ดขวบที่จำอะไรไม่ได้แม้แต่เธอก็ตาม คังโฮบอกกับแม่ว่าเขารู้สึกเจ็บที่หัวใจตอนที่พบกับมีจูเมื่อตอนค่ำ จองกึมจารู้ดีว่ามีจูกลับมาอยู่ที่บ้านเพราะมีปัญหาบางอย่าง เธอจึงปลอบใจลูกและขอให้สู้ชีวิตไปด้วยกันแม้จะลำบากก็ตาม
เช้าวันต่อมาคังโฮแอบมองมีจูขณะที่เธอกำลังทักทายเมียผู้ใหญ่บ้านกับน้องหมาของเธอ ทำให้เขาคิดอยากจะเลี้ยงน้องหมาบ้างเพื่อเอาใจเธอ ขณะที่ฝนตกจึงทำให้เสื้อผ้าของเพื่อนบ้านใหม่ที่ตากไว้มีกลิ่นขี้หมู เขาจึงไปโวยวายกับยองซุนโดยอ้างว่ากลิ่นรบกวนจนไม่มีสมาธิทำงานเพราะเขาเป็นศิลปินนักแต่งเพลง พวกเขามีปากเสียงและไม่ยอมลงให้กัน เพื่อนบ้านชายคนนั้นจึงไปฟ้องแผนกปศุสัตว์แต่ก็ช่วยอะไรไม่ได้ เพราะยองซุนอยู่ที่นี่มาก่อนและจดทะเบียนเปิดฟาร์มหมูอย่างถูกกฎหมายโดยจ่ายภาษีทุกปี
มีจูพาลูกแฝดของเธอไปกินอาหารในเมืองและเห็นตึกแถวที่ว่างอยู่ เธอจึงคิดว่าจะเปิดร้านทำเล็บที่นี่ คังโฮอ้อนแม่เพราะอยากได้น้องหมาตัวใหม่มาเลี้ยงและจะดูแลมันอง แต่ยองซุนไม่เห็นด้วยและบอกว่าที่บ้านก็มีเจ้าทองอยู่แล้วตัวหนึ่ง ในขณะที่คังโฮทำกายภาพบำบัด ยองซุนก็เข้ารับการตรวจส่องกล้องในกระเพาะอาหาร
โอแทซูให้ฮายองดูคลิปและบอกว่าคังโฮฆ่าลูกกับเมียของตัวเอง เพราะจงใจเข้าหาเธอเพื่อแก้แค้นตนเองที่มีส่วนเกี่ยวข้องกับการตายของพ่อเขา แต่ฮายองไม่รู้ว่าลูกกับเมียในคลิปนั้นคือเมียลับของพ่อเธอเอง ประธานซงต้องการหาจุดอ่อนของโอแทซูให้ได้โดยที่เขาไม่สามารถตอบโต้ได้อีกไม่ว่าจะอยู่ในสถานการณ์ไหนก็ตาม
ยองซุนนำอาหารไปไว้ที่หน้าบ้านของเพื่อนบ้านคนใหม่เพื่อเป็นการขอโทษเรื่องกลิ่น ขณะนั้นเองคังโฮอุ้มลูกหมูไปเล่นกับเด็กแฝดและหลุดมือไป พวกเขาจึงช่วยกันวิ่งไล่ตามจนทำให้เพื่อนบ้านใหม่ขับรถเสียหลักลงข้างทาง เมื่อเด็กแฝดวิ่งจนหมดแรง คังโฮจึงให้พวกเขานั่งตักของเขาบนวีลแชร์ไปด้วยกัน มีจูมองภาพนั้นด้วยความตกใจและช่วยจับลูกหมูไว้ได้ ยองซุนออกตามหาคังโฮและได้พบกับมีจู เธอจึงรู้ว่าสาวสวยที่คังโฮพูดถึงก็คือมีจูนั่นเอง
ยองซุนและคังโฮไปให้ปากคำที่โรงพักกรณีพิพาทกับเพื่อนบ้านใหม่ แต่ยองซุนต้องแปลกใจเมื่อเห็นคังโฮท่องประมวลกฎหมายจราจรได้อย่างแม่นยำ ซึ่งต่อมาเขาบอกกับแม่ว่าไม่รู้ความหมายของมัน
บังซัมชิกพบคู่อริเก่าโดยบังเอิญที่ร้านอาหารที่เขาทำงานอยู่ พวกเขาจึงมีเรื่องชกต่อยกันเพราะซัมชิกไม่พอใจที่ถูกหลอกใช้จนตัวเองต้องติดคุก ฮายองบอกกับพ่อว่าชีวิตของพ่อจะไม่มีอุปสรรคใดๆทั้งสิ้น ถ้าความทรงจำของคังโฮไม่กลับคืนมา โอแทซูจึงส่งคนไปกำจัดคังโฮขณะที่ยองซุนไม่อยู่บ้าน เพราะเธอไปขอยาแก้ปวดจากผู้ใหญ่บ้านเหมือนเช่นเคยและบอกว่ากำลังรอผลตรวจการส่องกล้อง คังโฮได้ยินเสียงคนเดินและคิดว่าแม่กำลังกลับมา แต่ทว่าคนร้ายไม่สามารถทำอะไรคังโฮได้ เพราะลูกน้องของประธานซงทั้งสองคนที่แอบอยู่ในตู้เสื้อผ้าออกมาช่วย
