อัยการคังตั้งใจจะหลอกให้อันและแจอินไปที่สถานีเซกี แต่จริงๆแล้วเขาอยู่ที่สถานีคังกุก อันจึงรีบโทรหานักสืบอึนให้ไปที่สถานีคังกุกเพื่อหยุดอัยการคังให้ได้
อัยการคังหาตัวคังอึนแทคจนเจอ อัยการคังพยายามจะฆ่าคังอึนแทคแต่ทันใดนั้นนักสืบอึนก็ตามหาอัยการคังจนเจอและพยายามห้ามเขา และกลับกลายเป็นว่านักสืบอึนโดนคังอึนแทคแทง นักสืบอึนบอกกับอัยการคังว่าการแก้แค้นไม่สามารถเยียวยาแผลในใจอัยการคังได้ เขาไม่ใช่ปีศาจ และยังบอกให้อัยการไปหาแม่
เมื่อทุกคนรู้เรื่อง อันเห็นคังอึนแทควิ่งหนีออกมาจากสถานีจึงรีบวิ่งตามไปยังที่ที่คิดว่าเขาจะต้องไปซ่อนตัวและในที่สุดอันก็เจอคังอึนแทค และจับตัวเขาไว้ ทันทีที่อันสัมผัสกับคังอึนแทค อึนจึงเห็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทั้งหมด และสับสนว่าทำไมอัยการคังถึงอยู่ในเหตุการณ์ไฟไหม้ที่สถานพยาบาลฮันมิน และคังอึนแทคยังบอกว่าการที่อัยการคังช่วยอันนั้นเพียงแค่ต้องการให้อันเชื่องเท่านั้นเอง
นักสืบอึนเสียชีวิตท่ามกลางความเสียใจของทุกคน อัยการคังยังตามล่าหาตัวคังอึนแทค
อันเสียใจและโทษตัวเองว่าเขาเป็นสาเหตุทำให้นักสืบอึนต้องตาย
และยิ่งตามสืบหาความจริงมากเท่าไหร่ ทั้งอันและแจอินต่างยิ่งปวดใจ อันกับแจอินไปหาคังอึนจู และได้รู้เรื่องของคังอึนจูเกี่ยวกับการแอบใช้ชื่อคนอื่นเพราะเธอกลัวว่าคังอึนแทคจะหาเธอเจอ เธอจึงใช้วิธีเดียวกับเขาก็คือไม่ใช่ชื่อจริง และไม่มีที่อยู่ จะได้ไม่มีใครหาเจอ และเธอได้เล่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นที่สถานพยาบาลฮันมิน และเธอย้ำว่าเธอไม่ได้เจอกับอัยการคังเลยหลังจากเหตุการณ์ไฟไหม้ที่ยองซองอพาร์ทเม้นท์
อันเห็นเรื่องราวผ่านคังจูอึนทำให้รู้ว่าจริงๆแล้ว คังอึนแทคไม่ได้เป็นคนวางเพลิงที่ยองซองอพาร์ทเม้นท์และไม่ได้ฆ่าคนพวกนั้น
