ประธานยุนไม่สนใจที่จะรับคนไข้ทั่วไป เขาเน้นแต่คนไข้วีไอพีเพื่อจะหาเงินเข้าโรงพยาบาล ทำให้บรรยากาศในโรงพยาบาลเต็มไปด้วยความตึงเครียด อาจารย์ชเวก็ผ่าตัดแต่คนไข้วีไอพีตามที่ประธานยุนสั่ง และเรื่องสำคัญที่ประธานยุนเน้นย้ำนั่นก็คือการปลูกถ่ายหัวใจฮันมินชิกครั้งนี้ห้ามมีปัญหาเด็ดขาด
เด็กน้อยยุนซอ มีไข้สูงมากว่าอาทิตย์นึงแล้ว ไปหาหมอที่โรงพยาบาลแถวบ้านก็บอกว่าเป็นไข้หวัดแต่ไข้เธอก็ไม่ยอมลด เธอกับแม่จึงมาโรงพยาบาลแทซาน หลังจากตรวจกับหมอเด็กแล้วถึงได้รู้ว่ายุนซอเป็นกล้ามเนื้อหัวใจอักเสบ ค็อกซากี อีกทั้งพ่อแม่ของเด็กยังหูหนวกและเป็นใบ้ทั้งคู่ เมื่อซูยอนได้ยินแบบนั้นจึงบอกหมอพัคว่ายูบินลูกสาวของอาจารย์ชเวก็เป็นกล้ามเนื้อหัวใจอักเสบ ค็อกซากี เหมือนกัน
และยุนซอจะต้องรอรับการปลูกถ่ายหัวใจ และจะต้องรอคิวบริจาคหัวใจและบังเอิญว่า กรุ๊ปเลือดและเนื้อเยื่อของยุนซอตรงกับฮันมินชิกและสามารถรับหัวใจดวงเดียวกับฮันมินชิกได้ ทันทีที่ประธานยุนรู้เรื่องนี้จึงสั่งอจารย์ชเวว่า ไม่ว่ายังไงฮันมินชิกจะต้องได้คิวบริจาครายแรก
อาการของยุนซอทรุดหนักและจะต้องต่อเครื่องเอคโม่และคิวการรับบริจาคหัวใจยุนซอจะได้ก่อนเป็นคิวแรก ประธานยุนจึงสั่งให้หยุดและจะปล่อยให้เด็กตาย แต่ซูยอนไม่ยอมและทำซีพีอาร์และต่อเครื่องเอคโม คิวบริจาคของยุนซอจึงเป็นคิวแรกและนั่นยิ่งทำให้ประธานยุนโมโหมากยิ่งขึ้น ประธานยุนจึงวางแผนและเปลี่ยนหมอเจ้าของไข้ของยุนซอเป็นอาจารย์ชเว นั่นก็เพราะในการผ่าตัดแล้วหมอเจ้าของไข้จะเป็นคนตัดสินว่าจะให้หัวใจกับใคร
ในวันผ่าตัดฮันมินชิก ซึ่งเป็นข่าวใหญ่โต ในระหว่างที่กำลังรอหัวใจที่รอรับบริจาคอยู่นั้น หมอพัคก็หายไปพร้อมกับหัวใจบริจาค ตำรวจตามรถของแทซูไปจนดักจับได้ในที่สุด และเอากล่องหัวใจกลับคืนไป แต่ทว่าในกล่องที่ได้ไปนั้นเป็นกล่องเปล่า
