ด็อกมีตัดสินใจบอกไรอันว่าให้เลิกเป็นแฟนหลอกๆ ทั้งที่ในใจของด็อกมียังคงคิดถึงแต่ไรอันอยู่ตลอดเวลา และถึงจะไม่อยากเจอหน้าไรอันมากขนาดไหนแต่ด็อกมีก็ต้องไปทำงาน และต้องเจอกับไรอัน ด็อกมีทำได้แค่เพียงอยู่เงียบๆและตั้งใจทำงาน ทุกคนในแกลเลอรีเองก็อึดอัดที่ด็อกมีเป็นแบบนี้ และคิดว่าด็อกมีกับไรอันต้องทะเลาะกันและน่าจะเพราะชเวดาอิน ทุกคนจึงโทษว่าเป็นความผิดไรอันที่นอกใจด็อกมีและทิ้งด็อกมี
ไรอันถามด็อกมีตามตรงว่าที่ด็อกมีบอกเขาว่าเลิกเป็นแฟนหลอกๆกันหมายความว่ายังไง และถามเหตุผลกับด็อกมี ด็อกมีพยายามเบี่ยงประเด็นและบอกว่าเพราะข่าวลือและช.อ.แพตช์ก็โดนลบออกไปแล้ว ไรอันที่อยากจะสารภาพความรู้สึกออกไปแต่ก็พูดออกไปไม่ได้..
การทำงานที่แกลเลอรีเต็มไปด้วยความตึงเครียด เพราะทั้งไรอันและด็อกมีต่างบึ้งตึงต่อกันจนทำให้ทุกคนที่แกลเลอรีเครียดตามไปด้วย
พ่อกับแม่ด็อกมีมาหาไรอันกับด็อกมีและทำอาหารมาฝาก ไรอันกับด็อกมีออกไปกินข้าวเที่ยงกันมาแล้ว ด็อกมีจึงบอกให้พ่อกับแม่กลับไป แต่ไรอันรีบบอกว่าเขายังหิวอยู่จึงชวนพ่อกับแม่ด็อกมีไปหาที่นั่งทานอาหารกัน แม่ของด็อกมีถักตุ๊กตาสิงโตมาให้ไรอัน ด็อกมีบอกกับแม่ว่าเขาชื่อไรอันไม่ใช่ไลออน แต่ไรอันรีบขอบคุณคุณแม่สำหรับตุ๊กตา ทำให้ด็อกมีรู้สึกดีและมีความสุขไปด้วย ทั้ง4ได้ถ่ายรูปด้วยกัน และคุณแม่ยังให้ไรอันกับด็อกมีถ่ายรูปคู่กันสองคนด้วย
ด็อกมีอึดอัดใจมาทั้งวันและเมื่อกลับมาถึงห้อง อึนกีเตรียมอาหารมารอด็อกมีเพราะรู้ว่าด็อกมีกำลังหงุดหงิด และได้รู้ว่าจริงๆแล้วด็อกมีรู้สึกเสียใจและหงุดหงิดที่เลิกเป็นแฟนหลอกๆกับไรอัน..
ด็อกมีนอนไม่หลับ จึงไปเล่นอินเทอร์เน็ตและสร้างห้องแชทขึ้นมา เพื่อคุยกับคนที่นอนไม่หลับด้วยกัน จนกระทั่ง"คุณลาเต้" ได้เข้ามาที่ห้องแชท และเล่าเรื่องของเขาให้ด็อกมีฟัง ด็อกมีให้กำลังใจคุณลาเต้และไม่รู้ว่าคุณลาเต้คือไรอัน และแนะนำคุณลาเต้ว่าให้ชีอันจะให้กำลังใจกับลาเต้ได้
วันต่อมาด็อกมีออกไปถ่ายรูปชีอัน เพื่อให้ลืมความเศร้าไปบ้างแต่ก็ดูเหมือนไม่ช่วยให้ตัวเองรู้สึกดีขึ้นมาเลย
ด็อกมีจะต้องไปประชุมกับไรอัน ดาอินและชีอัน ด็อกมีอึดอัดใจมากที่ต้องเจอหน้าไรอันกับดาอิน และพยายามทำใจและคิดถึงแต่ชีอัน ด็อกมีใจลอยไม่อยู่กับเนื้อกับตัวจนสะดุด จานของว่างที่จะนำไปเสิร์ฟตกแตก จนทุกคนอดเป็นห่วงไม่ได้
ด็อกมีไปที่ร้านไม้เพื่อรับไม้แทนดาอิน แต่เมื่อไปถึงไม่มีใครอยู่ที่ร้านเลยด็อกมีจึงต้องนั่งรอ ด็อกมีคิดถึงวันที่ช่วยกันทำโต๊ะกับไรอัน และเอามือถือขึ้นมาดูรูปไรอัน ด็อกมีน้ำตาไหล และคิดถึงไรอัน คิดถึงเรื่องราวที่ผ่านระหว่างเธอกับไรอันที่ผ่านมา
ด็อกมีกดดูข้อความที่คุณลาเต้ส่งถามว่า ความรู้สึกของเขาทำให้คนคนนั้นกดดันจริงเหรอ ด็อกมีจึงตอบคุณลาเต้กลับไปว่า จริงๆแล้วเธอโกหกเขา เธอไม่ได้สารภาพกับคนคนนั้นเพราะว่าเธอไม่อยากเจ็บปวดก็เลยทำตัวเหมือนคนขี้ขลาด และตอบคุณลาเต้ไปว่า คนคนนั้นอาจจะไม่ได้รู้สึกกดดันเพราะความรู้สึกของคุณลาเต้ก็ได้ และคนคนนั้นอาจจะรู้สึกไม่อยากเจ็บปวดและขี้ขลาดเหมือนกับเธอก็ได้ ด็อกมีจึงบอกให้คุณลาเต้รวบรวมความกล้าไปบอกเธออีกครั้ง
และทันใดนั้นไรอันก็เดินเข้ามาที่ร้านไม้ และยืนอยู่ตรงหน้าด็อกมี ด็อกมีถามไรอันทั้งน้ำตาว่าการที่ต้องเป็นแฟนหลอกๆกับเธอนั้นมันลำบากใจมากและไม่ชอบมากขนาดนั้นเลยเหรอ ไรอันตอบว่าสั้นๆว่าครับ ยิ่งทำให้ด็อกมีเสียใจและบอกว่าเธอไม่ได้ตามตื้ออะไรไรอัน และแกล้งเป็นแฟนเธอแค่ช่วงสั้นๆเท่านั้นเอง สำหรับเธอแล้วเธอทั้งตื่นเต้นและมีความสุข ไรอันจึงบอกว่าเพราะว่ามันไม่จริง และเขาไม่ชอบที่ต้องเป็นแฟนหลอกๆกับด็อกมี เขาอยากจะคบกับด็อกมีจริงๆ และเข้าไปจูบด็อกมีด้วยความรู้สึกที่เขามีจริงๆ..
