ชื่อเรื่องย่อหลัก

หัวหน้าฮงใช้เวลากับฮเยจินอย่างมีความสุข และในคืนหนึ่งเขาฝันร้ายเห็นตัวเองอีกคนหนึ่งที่ถามว่าเขามีความสุขจริงหรือ ฮเยจินไปหาเขาตอนตีสี่ครึ่งเพื่อจะไปดูพระอาทิตย์ขึ้นที่ริมหาดด้วยกัน แต่อากาศในวันนั้นไม่เป็นใจ ฮเยจินลิสต์รายการเป็นร้อยที่ตั้งใจทำกับหัวหน้าฮง

อีจุนได้รางวัลเหรียญเงินจากการแข่งขันคณิตศาสตร์ ฮวาจองภูมิใจในตัวลูกและเปิดวิดีโอคอลให้เขาได้คุยกับพ่อ จากนั้นเธอก็นัดกินข้าวด้วยกันสามคนพ่อแม่ลูกในสุดสัปดาห์นี้เพื่อเป็นการฉลองให้อีจุน ผู้ช่วยบันยองฮุนนำเครื่องดื่มสุขภาพมาให้ยองกุกเพื่อบรรเทาอาการเอวเคล็ดที่เขาเคยลื่นล้มก่อนหน้านี้ ยองกุกไม่ได้เฉลียวใจเพราะคิดว่าผู้ช่วยบันคงอยากได้รางวัลเจ้าหน้าที่ดีเด่นประจำหมู่บ้าน

ฮเยจินไปหาหัวหน้าฮงที่บ้านเพื่อเริ่มทำตามรายการในลิสต์ของ หัวหน้าฮงคิดไปไกลเมื่อฮเยจินบอกให้เขาไปอาบน้ำเพื่อจะได้ทำอะไรด้วยกัน แต่รายการแรกที่ฮเยจินตั้งใจทำนั่นคือการเล่นโยคะกับเขา ทั้งคู่มีความสุขในกิจกรรมที่ทำและต่างฝ่ายก็หอมแก้มลักยิ้มของกันและกัน หัวหน้าฮงอยากจูบฮเยจินแต่เธอบอกว่าต้องแปรงฟันก่อน จากนั้นทั้งคู่ก็ไปแปรงฟันให้กันและกันและใส่ชุดนักเรียนมัธยมเพื่อถ่ายรูปคู่ ฮเยจินและหัวหน้าฮงตกลงกันว่าจะไปเดตด้วยกันที่โซลในวันสุดสัปดาห์ที่จะถึง

ขณะที่สามคนพ่อแม่ลูกกำลังกินอาหารด้วยกัน ฮวาจองบอกกับอีจุนว่าเธอไม่ได้ฉลองที่เขาได้รางวัลแต่เพราะความตั้งใจเรียนและความพยายามของเขาต่างหาก จากนั้นเธอก็อนุญาตให้อีจุนนำเม่นกลับมาเลี้ยงที่บ้านได้

ทีมงานของซองฮยอนและนักเขียนวังกลับมาทำรายการที่หมู่บ้านอีกครั้ง ฮเยจินสังเกตว่าซองฮยอนผ่ายผอมและซีดเซียวมากกว่าเดิม ถึงแม้ว่าภายนอกเขาจะดูร่าเริงสดใสตามปกติก็ตาม

ซองฮยอนขอให้หัวหน้าฮงช่วยคัดเลือกคนในหมู่บ้านห้าคนเพื่อมาร่วมออกรายการเรียลไทม์ของเขา แม้ทุกคนจะตื่นเต้นขณะถ่ายทำแต่ซองฮยอนเห็นว่าเป็นธรรมชาติดีโดยไม่มีสคริปต์และสามารถตัดต่อภาพและเสียงได้ในภายหลัง ก่อนงานเลี้ยงฉลองปิดกล้องฮเยจินฝากหัวหน้าฮงให้ช่วยดูแลซองฮยอนเพราะเขาชอบกินน่องไก่ หัวหน้าฮงน้อยใจและแอบหึงที่เธอเป็นห่วงชายอื่น

มีซอนปลีกตัวออกมาข้างนอกขณะที่หัวหน้าฮงและฮเยจินอยู่ในบ้าน เธอตั้งใจไปซื้อไก่หมุนและพบเจ้าหน้าที่ชเวอึนชอลระหว่างทาง ในขณะที่รอไก่หมุนเจ้าหน้าที่อึนชอลสารภาพความในใจกับเธอ จากนั้นทั้งคู่ก็ตัดสินใจที่จะคบกัน

เถ้าแก่โอเสิร์ฟไก่ทอดในงานเลี้ยงปิดกล้องแต่หัวหน้าฮงแย่งกินน่องไก่ที่ซองฮยอนชอบ ทุกคนในงานทั้งคุยและถกเถียงกันเสียงดัง หัวหน้าฮงจึงปลีกตัวออกมาข้างนอก ซองฮยอนตามออกมาเพราะคิดว่าหัวหน้าฮงไม่พอใจอะไรบางอย่าง หัวหน้าฮงจึงบอกว่าฮเยจินเป็นห่วงและฝากดูแล แต่ซองฮยอนบอกว่าเป็นคู่รักที่น่าอิจฉาเพราะมีแง่งอนและหึงหวงกันบ้าง

ฮเยจินดีใจเมื่อรู้ว่ามีซอนกับอึนชอลตกลงจะคบกัน มีซอนจึงบอกว่าถ้ามีโอกาสก็อยากจะตั้งแคมป์พร้อมกันทั้งสองคู่เพราะอึนชอลกับหัวหน้าฮงก็สนิทกัน หัวหน้าฮงแวะไปขอโทษฮเยจินที่เขาแอบหึง ฮเยจินไม่ได้ถือสาอะไรและบอกว่าเธอเริ่มค้นพบเสน่ห์ในตัวเขามากขึ้นพร้อมกับหยิกแก้มของขาและชมว่าน่ารัก

หัวหน้าฮงและฮเยจินขับรถไปเที่ยวที่โซลและแวะดูภาพที่หอศิลป์แห่งหนึ่ง เธอเห็นหัวหน้าฮงตั้งใจดูภาพภาพหนึ่งจึงรู้ว่าเขาเคยศึกษาประวัติศาสตร์ศิลป์และคิดว่าเขาคงเคยมีแฟนในตอนนั้น แต่หัวหน้าฮงไม่ได้ตอบอะไร จากนั้นพวกเขาก็ไปช้อปปิ้งด้วยกัน ฮเยจินตั้งใจซื้อชุดให้หัวหน้าฮงเพื่อเป็นของขวัญวันเกิดที่ใกล้จะถึง จากนั้นเธอก็ซื้อสร้อยเพชรราคาแพงให้กับตัวเอง หัวหน้าฮงบังเอิญเจอรุ่นพี่แทกยองที่ตัดพ้อว่าเป็นห่วงหัวหน้าฮงและติดต่อไม่ได้เลย หัวหน้าฮงจึงบอกว่าเขากลับไปอยู่ที่บ้านเกิด จากนั้นแทกยองก็ให้นามบัตรของเขาก่อนจะรีบไปทำธุระ ขณะที่กินข้าวด้วยกันฮเยจินสังเกตว่าหัวหน้าฮงเงียบขรึมไป เธอจึงคิดว่าเขาไม่พอใจที่เธอใช้เงินฟุ่มเฟือยเพื่อซื้อสร้อยเพชร

ผู้ใหญ่บ้านยองกุกเพิ่งรู้ความจริงว่าทั้งซุปแก้แฮงก์และเครื่องดื่มบรรเทาปวดที่ผู้ช่วยบันเอามาให้กินนั้น ล้วนแต่เป็นของที่ฮวาจองฝากมาด้วยความเป็นห่วงทั้งสิ้น หลังจากนั้นเขายังรู้จากเถ้าแก่โออีกว่าฮวาจองเคยแอบได้ยินเขาคุยกับเถ้าแก่โอในขณะที่เมาว่าเขาแต่งงานกับเธอเพราะความผูกพันธ์ในความเป็นเพื่อนและสงสารที่เธออยู่ตัวคนเดียวเท่านั้น ยองกุกจึงคิดได้ว่าทุกสิ่งที่เกิดขึ้นเป็นเพราะตัวเขาเอง

โปรดิวเซอร์จากช่องอื่นทาบทามนักเขียนวังให้ไปร่วมงานด้วย จากนั้นเธอก็บอกซองฮยอนว่าทำงานกับเขามาเจ็ดปีแล้วและไม่อยากทำต่อไปอีก เธฮเชื่อว่าแม้ไม่มีเธอซองฮยอนก็สามารถทำงานได้ดีเหมือนเดิม ซองฮยอนรู้สึกใจหายที่ต้องเสียเธอไป จึงบอกว่าต่อไปเขาจะไม่ทำอะไรงี่เง่าเหมือนที่ผ่านมาอีก แต่นักเขียนวังบอกว่าทุกอย่างเป็นเพราะตัวเธอเอง

ฮเยจินยังคงไม่สบายใจเพราะคิดว่าหัวหน้าฮงไม่พอใจเธอเรื่องสร้อยคอราคาแพงเพราะเขาตอบข้อความของเธอเพียงสั้นๆเท่านั้น เธอโทรนัดเขากินข้าวเย็นด้วยกันแต่เขาปฏิเสธว่าต้องทำงานจนดึก

ฮเยจินไปรอหัวหน้าฮงที่บ้านและต้องแปลกใจระคนความสุขที่เขาพาไปยังเต๊นท์ริมหาดที่จัดไว้ หัวหน้าฮงบอกกับเธอว่าไม่ได้โกรธเรื่องสร้อยเพราะเธอสมควรซื้อของขวัญให้ตัวเองหลังจากที่ทำงานหนักมาตลอด หัวหน้าฮงมอบกล่องใส่เครื่องประดับที่ทำเองกับมือให้ฮเยจิน แต่เธอบอกว่าขายสร้อยเส้นนั้นไปแล้วแต่ก็ยังมีเครื่องประดับอีกมากที่เธอจะเก็บไว้ในกล่องที่เขาให้ ฮเยจินบอกกับเขาว่าเธอมีความสุขและชอบที่นี่มากเพราะมีหัวหน้าฮงอยู่ด้วย หัวหน้าฮงบอกรักฮเยจินและฮเยจินก็บอกรักเขาเช่นกัน