ฮเยจินไม่ได้รับคำตอบจากหัวหน้าฮงและเดินออกจากบ้านของเขาไป ฮวาจองเจอฮเยจินระหว่างทางเห็นเธอกำลังร้องไห้จึงชวนเธอไปกินข้าวที่บ้าน ฮวาจองบอกฮเยจินว่าใครๆ ในหมู่บ้านไม่รู้เรื่องราวของหัวหน้าฮงเท่าไรนัก หลังจากที่เขาจบจากมหาวิทยาลัยและออกจากกรมได้สักพัก เขาก็กลับมาอยู่ที่กงจินด้วยท่าทางที่เป็นทุกข์และสีหน้าที่ว่างเปล่า แต่ช่วงนี้เขาดูมีความสุขที่สุดตั้งแต่คบกับฮเยจิน บางเรื่องที่พูดง่ายสำหรับบางคนอาจจะเป็นเรื่องยากของใครอีกคนก็ได้ หัวหน้าฮงมีความเป็นผู้ใหญ่ตั้งแต่เด็กและเรียนรู้แต่วิธีอดกลั้น จึงไม่รู้วิธีที่จะระบายออกมา ฮวาจองคิดว่าฮเยจินน่าจะเป็นต้นไม้ที่พักใจของหัวหน้าฮงได้
ฮเยจินและหัวหน้าฮงตกลงกันว่าจะห่างกันสักพักเพื่อให้เวลากันและกันได้ทบทวนว่าตัวเองต้องการอะไรและจะทำอย่างไรต่อไป
ช่วงนี้ชเวอึนชอลซื้อของราคาแพงไปฝากมีซอนทุกวันจนเธอแปลกใจว่าเขาเอาเงินมาจากไหน ต่อมาเธอจึงรู้ว่าเขาซื้อขายออนไลน์อุปกรณ์ของเล่นเกี่ยวกับทหารและพอมีเงินเก็บอยู่บ้างสำหรับอนาคต มีซอนจึงเปิดใจว่าเธอก็มีเงินเก็บเช่นกัน ทั้งคู่จึงพูดถึงอนาคตที่จะชีวิตด้วยกัน
ในวันทำความสะอาดหมู่บ้าน ครูโชฮีเปิดใจพูดกับยองกุกว่าเธออยากให้เขาและฮวาจองกลับไปเริ่มต้นกันใหม่อีกครั้งด้วยใจจริง และสิ่งที่ฮวาจองอยากได้ยินจากเขาไม่ใช่แค่คำว่าขอโทษ ฮวาจองยืนมองทั้งคู่คุยกันอยู่ห่างๆ ด้วยความน้อยใจ โจนัมซุกแวะไปหาฮวาจองที่ร้าน และเห็นเธอปิดร้านเร็วกว่าปกติ ฮวาจองกำลังนั่งดื่มอยู่คนเดียว นัมซุกรู้ใจของฮวาจองดีว่าเธอยังมีเยื่อใยให้กับยองกุก เมื่อฮวาจองเมาหลับคาโต๊ะ นัมซุกจึงส่งข้อความไปบอกยองกุกให้รีบมา เพราะฮวาจองกำลังดื่มอยู่กับคู่เดตคนใหม่ ยองกุกจึงรีบมาทันทีด้วยความกระวนกระวายใจ จากนั้นยองกุกก็สารภาพความจริงใจของเขาออกมาและไม่ต้องการให้เธอไปเดตกับใคร เขายอมรับว่าเป็นคนผิดเองและขอโทษสำหรับทุกอย่างที่ผ่านมา ยองกุกขอเริ่มต้นใหม่กับเธออีกครั้งโดยรับปากว่าจะปรับปรุงตัวให้ดีขึ้นเพราะเขารู้แล้วว่าเธอมีค่าแค่ไหน ทั้งคู่สวมกอดกันทั้งน้ำตา
ฮเยจินทบทวนสิ่งที่ฮวาจองบอกเธอเกี่ยวกับหัวหน้าฮง ในขณะที่หัวหน้าฮงดูรูปถ่ายครอบครัวของพัคจองอู รุ่นพี่ที่จากไปแล้วและนึกถึงอดีต ในตอนนั้นที่พวกเขาสนิทสนมกันราวกับเป็นพี่น้อง อยู่มาวันหนึ่งพัคจองอูเสียชีวิตลง ซอนอาภรรยาของเขาที่เคยเลือกสูทให้หัวหน้าฮงโทษว่าเป็นความผิดของเขา
พ่อแม่ของฮเยจินส่งเครื่องเคียงมาให้ฮเยจิน เพื่อนรุ่นพี่ของฮเยจินโทรมาหาฮเยจินเพราะที่มหาวิทยาลัยมีตำแหน่งศาสตราจารย์คลินิกว่าง รุ่นพี่จึงแนะนำฮเยจินไป
ฮเยจินแวะเอาเครื่องเคียงไปให้หัวหน้าฮงและบอกว่าหากเขาให้ความมั่นใจว่าสักวันจะเปิดใจให้เธอ เธอก็จะรอและหวังว่าในอนาคตจะได้เดินร่วมทางกัน
ทุกคนรวมตัวกันไปงานเลี้ยงปิดกล้องร่วมกับทีมงานของซองฮยอน หัวหน้าฮงและฮเยจินปลีกตัวไปคุยกันข้างนอกเพื่อนัดคุยกันอย่างเปิดใจที่บ้านของเขา เมื่อพวกเขากลับเข้ามาในงาน คิมโดฮารีบเดินเข้ามาถามหัวหน้าฮงว่าเขาชื่อฮงดูชิกที่เคยทำงานที่วายเคบริหารสินทรัพย์รึเปล่า และรู้จักคิมกีฮุนไหม หัวหน้าฮงจึงนึกถึงที่โดฮาเคยบอกว่าพ่อของเขาเป็นอัมพาตครึ่งล่าง โดฮาชกหน้าหัวหน้าฮงด้วยความโกรธแค้นท่ามกลางความตกใจของทุกคน..
บทส่งท้าย
ในบักเก็ตลิสต์ของหัวหน้าฮงข้อที่6
เขาเขียนว่า ทำให้คุณมีความสุขและกาทิ้งไป และเขียนใหม่ว่า "มีความสุขกับคุณไปนานๆ"
