เมื่อฮเยจินจำได้ว่าในคืนนั้นเธอจูบหัวหน้าฮง เธอจึงถามเขาว่าเกิดอะไรขึ้นหรือเปล่า แต่เขาปฏิเสธว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น ฮเยจินเล่าเรื่องนี้ให้มีซอนฟังและคิดว่าหัวหน้าฮงแกล้งทำเป็นไม่รู้ ฮเยจินตั้งใจว่าต่อไปนี้จะไม่ข้องเกี่ยวกับเขาอีก
เช้าวันต่อมาฮเยจินแวะไปซื้อกาแฟที่ร้านของโอชุนแจและได้พบกับหัวหน้าฮงที่นั่น เขาถามอาการของเธอด้วยความเป็นห่วงเพราะตากฝนเมื่อวานนี้ แต่เธอบอกเขาว่าไม่ต้องมาจุ้นจ้านกับชีวิตเธอเพราะมันน่ารำคาญ ฮเยจินไม่ต้องการให้หัวหน้าฮงชงกาแฟ จึงขอให้เถ้าแก่โอเป็นคนชง ถึงแม้รสชาติจะไม่ถูกปากเธอก็ตาม หัวหน้าฮงเห็นท่าทางเฉยชาของเธอจึงรู้ว่าเธอคงจำเหตุการณ์คืนนั้นได้แล้ว หัวหน้าฮงแวะไปตรวจสุขภาพฟันที่คลินิกของฮเยจิน ซึ่งเธอบอกว่าปกติดีแต่หากรู้สึกอึดอัดตรงไหนก็ให้บอก เขาจึงตอบว่าอึดอัดในความสัมพันธ์ระหว่างเขาและเธอ และหากเป็นเรื่องจูบในคืนนั้นก็ขอให้ถือว่าเป็นเรื่องทางชีววิทยาที่ชายหญิงจะเป็นเพื่อนแท้ต่อกัน
ขณะที่หัวหน้าฮงเดินอยู่กับหญิงสาวคนหนึ่งที่ชายหาด แต่ไม่พ้นสายตาของคนในหมู่บ้านและแอบถ่ายรูปส่งไปในกลุ่มแชท ฮเยจินไม่สนใจเมื่อมีซอนให้เธอดูรูปนั้น โอจูรีโดนพ่อตำหนิเรื่องเกรดและไม่อนุญาตให้เธอจัดฟัน ในคืนนั้นเธอจึงขโมยตู้เซฟขนาดเล็กของพ่อและไปหลบอยู่ที่บ้านของฮเยจิน หัวหน้าฮงไปตามหาเธอที่นั่นแต่จูรีไม่ยอมกลับ ฮเยจินจึงโทรบอกเถ้าแก่โอว่าคืนนี้จูรีจะค้างคืนที่บ้านของเธอ ในคืนนั้นจูรีเล่าให้ฮเยจินฟังว่าแม่ของเธอเสียชีวิตหลังจากที่คลอดเธอ พ่อจึงพยายามเป็นทั้งพ่อและแม่ให้กับเธอ หัวหน้าฮงแวะไปหาเถ้าแก่โอที่ร้านจึงเห็นเขากำลังนั่งดื่มเหล้าและร้องไห้อยู่คนเดียวเพราะคิดถึงและเป็นห่วงลูกสาว
เช้าวันต่อมาฮเยจินพาจูรีไปส่งที่บ้านและบอกเถ้าแก่โอว่าถึงแม้จูรีจะเป็นเด็ก แต่เธอก็มีโลกส่วนตัวซึ่งเถ้าแก่โอควรเข้าใจเธอบ้าง ฮเยจินและมีซอนเห็นหัวหน้าฮงเดินอยู่กับผู้หญิงคนเดิมเมื่อวานนี้ เธอจึงขอตัวแวะไปที่ร้านขายของชำ
ในวันประชุมหมู่บ้าน จางยองกุกแจ้งว่าอีกสองอาทิตย์จะมีงานเทศกาลประภาคาร จึงขอความร่วมมือจากทุกคนให้เข้าร่วมประกวดร้องเพลงซึ่งจะมีรางวัลเป็นเงินสดสามล้านวอน หัวหน้าฮงโดนยุให้ประกวดร้องเพลงคู่กับฮเยจิน โจนัมซุกจึงบอกว่าตอนนี้หัวหน้าฮงกับฮเยจินเลิกกันแล้ว ฮเยจินไม่พอใจและโต้ตอบออกไปว่าเธอไม่เคยเป็นอะไรกับหัวหน้าฮง และถ้าใครนินทาเรื่องนี้อีก เธอก็จะไม่ยอมอยู่เฉย จากนั้นฮเยจินก็ลุกออกไปจากที่ประชุมด้วยความไม่พอใจ หัวหน้าฮงจึงรีบตามไปและบอกไม่ให้เธอใส่ใจ อย่างน้อยก็บอกพวกเขาเหล่านั้นว่าเขาและเธอเป็นเพื่อนกัน แต่ฮเยจินบอกว่าเธอไม่ใช่เพื่อนของเขาและขอให้เขาหยุดล้ำเส้นกับเธอเสียที
เมื่อถึงวันงานเทศกาลและทุกคนกำลังสนุกสนานอยู่ในงาน หัวหน้าฮงเห็นข้อเท้าของจูรีบาดเจ็บในขณะที่เธอนั่งอยู่หลังเวที เขาจึงมาตามฮเยจิน จูรีไม่ ยอมไปหาหมอเพราะดึงดันจะเต้นประกวดให้ได้เพื่อนำเงินรางวัลไปจัดฟัน ฮเยจินและหัวหน้าฮงจึงนำเก้าอี้ไปให้จูรีนั่งร้องเพลงและพวกเขาก็ช่วยเป็นแดนเซอร์ให้เธอ ผู้ชนะการประกวดร้องเพลงในคืนนี้ได้แก่เด็กน้อยชเวโบรา และจูรีได้เงินรางวัลเพียงหนึ่งล้านวอนเท่านั้น ฮเยจินจึงขอนำเงินจำนวนนี้ไปและบอกกับจูรีว่าเป็นค่าจัดฟัน ส่วนที่เหลือจูรีสามารถผ่อนใช้ได้ในอนาคต หลังจากนั้นศิลปินจูนและวงดีโอเอสก็ขึ้นมาทำการแสดงเพื่อเป็นอีเวนท์พิเศษ ทั้งฮเยจินและจูรีต่างก็ดีใจเพราะเป็นแฟนคลับของจูน
เมื่อจบการแสดงโอชุนแจให้จูรีขี่หลังเพื่อตามไปส่งจูนที่รถ จูนจำได้ว่าจูรีคือเด็กผู้หญิงมีเขี้ยวอยู่ที่ร้านกาแฟซึ่งเคยบ่นว่าเขาเป็นตัวปลอม แต่จูนบอกว่าเขาให้อภัยเพราะเห็นว่าจูรีน่ารัก จูรีเปลี่ยนใจไม่จัดฟันเพราะคำชมของจูน แม้ว่าพ่อของเธอนำเงินรางวัลที่ได้เพื่อช่วยค่าทำฟันก็ตาม ฮเยจินมองความน่ารักของพ่อลูกคู่นี้อยู่ห่างๆและคิดถึงพ่อของเธอเอง จากนั้นเธอจึงโทรหาพ่อและบอกว่าต้นวาสนาที่พ่อส่งให้ในวันเปิดคลินิกนั้นกำลังออกดอก ซึ่งเจ็ดปีจะออกดอกเพียงครั้งเดียวเท่านั้น พ่อของเธอจึงบอกว่าคนที่เห็นดอกของมัน จะได้พบกับความโชคดีที่มีหนเดียวในชีวิต ในขณะที่หัวหน้าฮงเดินมาหาเธอพอดี พวกเขาจึงไปเดินเล่นดูดอกไม้ไฟด้วยกัน หัวหน้าฮงโดนชนจนเกือบพลาดท่าตกน้ำ จีซองฮยอนเข้ามาช่วยไว้ทันและได้พบกับฮเยจินซึ่งเขาบอกว่ามาตามหาเธอ ฮเยจินเคยเจอหัวหน้าฮงโดยบังเอิญเมื่อตอนเรียนมัธยม เพียงแต่เธอจำเขาไม่ได้
