ฮเยจินเพิ่งรู้ว่าหัวหน้าฮงและรุ่นพี่จีซองฮยอนรู้จักกันก่อนหน้านี้แล้ว นอกจากนั้นผู้หญิงที่เดินกับหัวหน้าฮงเมื่อวันก่อนก็คือนักเขียนวังจีวอนซึ่งมาทำรายการที่นี่กับซองฮยอน จากนั้นพวกเขาก็ไปกินอาหารด้วยกันกับชาวบ้าน ซองฮยอนแนะนำตัวเองว่าเป็นโปรดิวเซอร์รายการทีวีที่กำลังจะทำรายการวาไรตี้ในหมู่บ้านกงจิน หลังจากที่ไม่เจอกันนานเป็นสิบปี ซองฮยอนและฮเยจินจึงมีเรื่องคุยกันมากมายอย่างสนิทสนม
โจนัมซุกอดอยากรู้อยากเห็นไม่ได้และคิดว่าสองคนนี้อาจจะกำลังคบกันอยู่ ฮเยจินรู้สึกอึดอัดจึงขอตัวกลับก่อน หัวหน้าฮงและซองฮยอนจึงเดินไปส่ง พวกเขาทั้งสามคนแวะดื่มกันต่อที่บ้านหัวหน้าฮงและดื่มคุยกันอย่างสนุกสนาน จนกระทั่งซองฮยอนชวนหัวหน้าฮงเล่นเกมเพื่อชักชวนให้เขาไปเป็นไกด์ในรายการ ในคืนนั้นซองฮยอนเมาหลับอยู่ที่บ้านหัวหน้าฮง ฮเยจินตั้งใจจะกลับบ้านในกลางดึกคืนนั้น แต่เห็นหัวหน้าฮงนั่งหลับอยู่นอกบ้าน เธอจึงพยุงเขากลับเข้ามาในบ้านและหลับอยู่ข้างๆ เขานั่นเอง
เช้าวันต่อมา ไม่พ้นสายตาของโจนัมซุกที่เห็นฮเยจินและซองฮยอนเดินออกจากบ้านหัวหน้าฮงมาพร้อมกัน ซองฮยอนขอเบอร์โทรของฮเยจินและต่อมาก็ส่งข้อความไปหาบอกว่าดีใจที่ได้พบเธออีกครั้ง หัวหน้าฮงตัดสินใจเป็นไกด์ให้กับทีมงานรายการของซองฮยอน ซองฮยอนตั้งใจว่าจะใช้บ้านของคุณยายกัมรีเป็นสถานที่ทำรายการซึ่งจะใช้เวลาประมาณสิบห้าวัน แต่คุณยายกัมรีไม่อนุญาตเพราะท่านอยู่ที่นี่มานานและจะไม่ยอมออกไปพักที่อื่น
ซองฮยอนไม่ยอมถอดใจ เขาซื้อข้าวของไปฝากคุณยายและช่วยซ่อมแซมหลอดไฟรวมทั้งช่วยเหลืองานบ้าน เขาวนเวียนไปหาคุณยายทุกวันโดยไม่พูดถึงเรื่องบ้านอีก จนกระทั่งวันหนึ่งที่เขาไม่ได้มา คุณยายมองหาเขาด้วยความรู้สึกเหงาและว้าเหว่
ยองกุกบอกกับฮวาจองว่าเขาอยากไปกินข้าวกับครูโชฮีตามลำพัง แต่ฮวาจองบอกว่าเธอจะไปด้วยเพราะเป็นคำเชิญของครู จากนั้นเธอก็นัดวันเวลาและสถานที่ เมื่อถึงวันนัดยองกุกลื่นล้มในห้องน้ำและไปไม่ได้ ฮวาจองและโชฮีจึงมาหาที่บ้านและช่วยกันปฐมพยาบาล
มีซอนแวะไปที่ร้านของชำและซื้อลอตเตอรี่ไปฝากชเวอึนชอล แม้เขาไม่อยากรับไว้ก็ตาม ฮเยจินแวะเอากระเป๋าสตางค์ไปคืนคุณยายที่บ้าน หัวหน้าฮงที่กำลังช่วยซักผ้าห่มจึงชวนเธอมาซักด้วยกัน พวกเขาย่ำผ้าในกาละมังด้วยกันอย่างสนุกสนาน หลังจากนั้นคุณยายจึงทำของว่างให้พวกเขา ซองฮยอนแวะเอาขนมเค้กมาให้คุณยายจึงได้เจอกับฮเยจินและหัวหน้าฮง เมื่อเห็นว่าซองฮยอนกำลังจะไปกินข้าวกับจูนข้างนอก คุณยายจึงชวนทุกคนกินข้าวด้วยกันที่บ้านของท่าน ฮเยจินอดดีใจไม่ได้ที่ได้เจอกับจูนอีกครั้ง โอจูรีรีบวิ่งมาหาจูนตามข้อความที่ฮเยจินส่งไปบอก เมื่อทุกคนอิ่มแล้ว ซองฮยอนจึงช่วยคุณยายล้างจานและคุยกับท่านอย่างอบอุ่น วันต่อมาคุณยายจึงฝากหัวหน้าฮงไปบอกซองฮยอนว่าท่านเปลี่ยนใจยอมให้ยืมบ้านเพื่อถ่ายทำรายการ
ซองฮยอนแวะเอาของกินใส่ตะกร้าไปวางไว้หน้าบ้านของฮเยจินในวันหยุดเพราะคิดว่าเธอคงยังไม่ตื่น พวกเขานัดกันว่าคราวหน้าจะไปกินของอร่อยด้วยกัน ชเวอึนชอลซื้อไก่หมุนของโปรดไปให้มีซอนเพื่อเป็นการตอบแทนที่เขาถูกลอตเตอรี่ที่เธอซื้อให้
หัวหน้าฮงและซองฮยอนทำสัญญาการขอยืมบ้านของคุณยายด้วยเงื่อนไขต่างๆ หลังจากนั้นซองฮยอนก็ถามหัวหน้าฮงว่าตอนนี้ฮเยจินกำลังคบกับใครอยู่หรือเปล่า หัวหน้าฮงรู้สึกอึดอัดกับคำถามนี้และตอบว่าเธอไม่ได้คบใคร แต่ในใจนั้นเขารู้ดีว่าซองฮยอนกำลังสนใจฮเยจิน หัวหน้าฮงนึกถึงภาพในคืนที่เขาเมาและร้องไห้อยู่หน้าบ้าน เขาซบไหล่ฮเยจินและบอกว่าอย่าทิ้งเขาไปไหน ฮเยจินจึงปลอบเขาและรับปากว่าเธอจะไม่ไปไหนทั้งนั้น
