ชื่อเรื่องย่อหลัก

หมอยังไม่เห็นด้วยกับการทำงานของทีมจีนี่ เพราะการทำอะไรเพื่อผู้ป่วยในวาระสุดท้ายคือการตอกย้ำว่าพวกเขากำลังจะตาย แต่เขาก็อนุญาตให้ใช้มอร์ฟีนกับเซฮีเป็นครั้งสุดท้ายในฐานะของหมอเท่านั้น

คังแทชิกที่เคยรับการรักษาโรคมะเร็งตับที่โรงพยาบาลแห่งนี้ซึ่งหมอบอกว่าเขาจะอยู่ได้ไม่เกินหกเดือน แต่ผ่านมาแล้วสองปีและตอนนี้โรคร้ายก็กลับมาอีก เขาขอร้องหมอยังเพื่อให้เขาได้ทำตามคำขอของคนไข้รายอื่นให้เป็นจริงในช่วงเวลาที่เขายังเหลืออยู่

พ่อแม่ของเซฮีมาดูการแสดงของเธอที่จัดขึ้นในโรงพยาบาล รวมทั้งคนรักของเธอที่ต้องทิ้งความฝันการเป็นนักแสดงละครเวทีเพราะตุ่มเนื้อที่เส้นเสียง พโยกยูแทให้คนรักของเซฮีขึ้นมาแสดงคู่กับเธอ ซึ่งอาจเป็นการแสดงครั้งแรกและครั้งสุดท้ายของพวกเขา เมื่อจบการแสดงเซฮีบอกกับทุกคนเพื่อเป็นการอำลาว่าเธอจะกลับบ้านในคืนนี้ เธอขอบคุณและขอโทษในสิ่งที่ผ่านมาโดยเฉพาะคุณนายโอซึ่งเป็นญาติผู้ป่วยร่วมห้องที่เคยบาดหมางกับเธอขณะที่ร้องเสียงดังด้วยความเจ็บปวด

กยอรเยบังเอิญเห็นหัวหน้าคังแทชิกรับเงินจากพ่อแม่ของเซฮี และนำไปเก็บไว้ในกล่องที่อยู่ในรถพยาบาลซึ่งมีทองคำอยู่ในนั้นด้วย

คุณป้ายอมซุนจาดีใจเมื่อลูกชายโทรมาหาจากประเทศอังกฤษ แต่ท่านก็ผิดหวังและน้อยใจที่เขาไม่สามารถกลับมาหาท่านได้ในปลายปีนี้ซึ่งก็เป็นเวลาสามปีแล้ว

เซฮีเขียนจดหมายขอบคุณทุกคนที่โรงพยาบาลและจากไปอย่างสงบที่บ้านของเธอ
พยาบาลซอยอนจูได้รับรู้ว่ากยอรเยไม่เคยมีความฝันหรือความสุข และไม่เคยกินของอร่อยหรือได้รับความรักและการปลอบใจจากใคร เธอจึงขอให้เขาหาความสุขสักครั้งก่อนตายด้วยการทำทุกอย่างไปพร้อมกับทีมจีนี่ และสักวันเธออาจะให้ในสิ่งที่เขาต้องการก็ได้ ซึ่งกยอรเยก็ไม่รู้ว่าตัวเองต้องการอะไร

กยอรเยชวนจุนกูมากินอาหารพร้อมกับทีมจีนี้เพื่อขอบคุณที่เคยช่วยดูแลน้องหมาของเขา จุนกูแปลกใจที่เพิ่งเห็นรอยยิ้มของกยอรเยเป็นครั้งแรก หมอยังอยากให้กยอรเยฝึกการห้ามเลือดและทำซีพีอาร์และนำน้องหมาไปเลี้ยงที่อื่น

กยอรเยสงสัยหัวหน้าคังแทชิกหลายๆ เรื่อง ทั้งการรับเงินจากญาติผู้ป่วยและทองคำที่ซ่อนไว้ในรถ รวมทั้งประวัติการฆ่าคนตายที่กยอรเยบังเอิญได้ยินหัวหน้าแก๊งนักเลงพูดกับแทชิก แต่คังแทชิกไม่มีคำตอบใดๆให้กยอรเยทั้งสิ้น