คิมซอจินขอให้ฮยอนแชไปแสดงการเล่นไวโอลินในงานการกุศลของบริษัทในฐานะภรรยาของผู้บริหาร ซึ่งท่านรัฐมนตรีจะมาร่วมงานด้วย ก่อนไปงาน ดาบิน ซึ่งเป็นลูกสาวเพียงคนเดียวของพวกเขา พยายามติดสติ๊กเกอร์ดาวเรืองแสงในห้อง ทำให้เธอตกจากบันไดและเป็นแผลที่นิ้ว ฮยอนแชจึงทำแผลและปิดพลาสเตอร์ให้ลูก จากนั้นเธอก็เตรียมชุดไปงานให้ดาบินและบอกให้แม่บ้านพี่เลี้ยงพาดาบินไปร่วมงานด้วย เพราะเธอต้องรีบออกไปซ้อมก่อนการแสดงจริงในคืนนี้
เมื่อไปถึงงานและเห็นคิมซอจินกำลังคุยกับแขกอาวุโส ป้าแม่บ้านจึงพาดาบินไปหาของกินก่อน ดาบินทำแก้วแตกจึงถูกซอจินดุที่ทำให้แขกในงานตกใจ และหากไม่ทำตัวดีๆ ก็ให้กลับบ้าน เธอร้องไห้และบอกว่าอยากมาดูแม่เล่นไวโอลิน จากนั้นเขาก็สั่งให้แม่บ้านดูแลดาบินให้ดีๆ
ระหว่างที่ทุกคนกำลังจดจ่อกับการแสดงของฮยอนแชอยู่นั้น ป้าแม่บ้านมัวแต่เล่นโทรศัพท์ จนไม่รู้ว่าดาบินหายไปพร้อมกับตุ๊กตาหมี เธอจึงออกตามหาเพราะคิดว่าดาบินไปห้องน้ำ แต่หาไม่เจอจึงรีบมาบอกคิมซอจินและฮยอนแชว่าดาบินหายตัวไป คิมซอจินและคังฮยอนแชช่วยกันตามหาจนทั่วแต่ก็ไม่พบวี่แววของลูก
ซอจินและฮยอนแชอยู่ที่สถานีตำรวจทั้งคืน แต่เจ้าหน้าที่ก็ยังไม่พบเบาะแสของดาบิน ซอจินแปลกใจที่เห็นซอโดคยอนและเลขาอีแทกยูมาที่สถานีด้วย โดคยอนอ้างว่ามาช่วย และขอให้ซอจินกับฮยอนแชกลับไปพักผ่อนที่บ้านก่อน แม้ว่าโดคยอนพยายามอุดเงินให้หัวหน้าพัคโฮยองซึ่งเป็นเจ้าของคดี แต่เขาไม่ก็ยอมรับสินบนจากโดยอน
ฮันแอรีทำงานอย่างหนักที่ร้านสะดวกซื้อเพื่อเก็บเงินเป็นค่าผ่าตัดหัวใจให้แม่ วันหนึ่งเธอพบดาบินอุ้มตุ๊กตาหมีตัวโปรดเข้ามาซื้อไอศกรีมในร้าน แอรีรู้สึกเอ็นดูดาบินและคิดว่าเธอมาคนเดียว จึงเดินตามออกไปดูที่หน้าร้านและเห็นดาบินวิ่งกลับไปที่รถ แอรีได้รับแจ้งจากโรงพยาบาลว่า ตอนนี้มีผู้บริจาคหัวใจแล้ว เธอจึงรีบพาแม่ไปโรงพยาบาลเพื่อตรวจสุขภาพก่อนการผ่าตัด จึงฝากอิมกอนอุคให้ช่วยทำงานแทนเธอ
ระหว่างที่กวักซองจากเข้าไปตรวจสุขภาพ แอรีจึงนั่งคำนวณค่าใช้จ่ายต่างๆ ซึ่งตอนนี้เธอมีเงินเก็บสามสิบกว่าล้านวอนแล้ว สุขภาพของกวักซองจายังไม่สู้ดีนัก หมอจึงให้เธอพักรักษาตัวก่อนโดยยังไม่มีการผ่าตัด และการผ่าตัดหัวใจของผู้บริจาค ก็ไม่สามารถเลื่อนออกไปได้ กวักซองจาจึงต้องอยู่ในรายชื่อผู้รอรับบริจาคต่อไป
แอรีกลับบ้านและเห็นซุปสาหร่ายที่แม่ทำไว้ให้ก่อนไปโรงพยาบาล จึงนึกได้ว่าวันนี้เป็นวันเกิดของเธอ เธอคิดถึงพ่อที่จากไป จึงบันทึกเสียงตัวเองในโทรศัพท์ของเขา และขอให้ช่วยปกป้องแม่ด้วย เมื่อรู้ตัวว่าโทรศัพท์ของตัวเองหายไป แอรีจึงใช้เบอร์ของพ่อโทรไปที่เบอร์เธอ
ซอจินกลับมาบ้านเวลา 22.33 น. และบอกฮยอนแชว่าเขาแจกใบปลิวตามหาลูกแล้ว และหวังว่าจะมีคนติดต่อกลับมา สภาพของฮยอนแชอิดโรยมากตั้งแต่ดาบินหายตัวไปสิบเอ็ดวัน ระหว่างที่ซอจินกำลังอาบน้ำ เขาจึงไม่ได้ยินเสียงโทรศัพท์ที่แอรีกำลังโทรเข้ามา แต่เมื่อโทรกลับไป ก็ไม่สามารถติดต่อได้แล้ว
ขณะที่ยังไม่ได้โทรศัพท์กลับคืน แอรีจึงจำเป็นต้องใช้เบอร์ของพ่อไปก่อน พัคซูจองเพื่อนสนิทของเธอแนะนำให้ซื้อเบอร์ใหม่ แต่แอรีบอกว่าเธอเพิ่งซื้อเบอร์นี้ได้ไม่นาน
ระหว่างที่พัคโฮยองกำลังคุยกับซอจินว่าคดียังไม่มีความคืบหน้า จู่ๆชายปริศนาก็โทรบอกซอจินว่าดาบินสบายดี หลังจากนั้นพัคโฮยองและลูกทีม จึงนำเครื่องบันทึกเสียงและอุปกรณ์ติดตาม ไปที่บ้านของซอจิน เพื่อรอให้คนร้ายโทรมาอีกครั้ง และขอให้ซอจินยื้อเวลาคุยกับคนร้ายให้นานที่สุด เพื่อจะจับตำแหน่งที่แน่นอน
แอรีชวนพัคซูจองและอิมกอนอุคไปกินอาหารเพื่อฉลองวันเกิดย้อนหลัง เมื่อถึงเวลา 22.33 น. เธอเห็นข้อความมิสคอลจากเบอร์ของเธอเอง จึงโทรกลับไปเพื่อทวงโทรศัพท์กลับคืน แต่ซอจินบอกว่าเธอโทรผิดเพราะนี่คือเบอร์ของเขา หลังจากนั้นคนร้ายโทรเข้ามาและบอกซอจินว่าพรุ่งนี้ดาบินจะได้กลับบ้าน แต่เจ้าหน้าที่ระบุตำแหน่งได้เพียงคร่าวๆเท่านั้น เพราะการสนทนาไม่นานพอ พัคโฮยองจึงรอให้คนร้ายโทรเข้ามาอีกครั้ง และแปลกใจที่คนร้ายไม่ได้พูดถึงเรื่องเงินเลย ถ้าหากว่าเป็นคดีลักพาตัวเพื่อเรียกค่าไถ่ จึงสงสัยคนที่เกี่ยวข้องกับคิมซอจินทั้งหมด แต่หลังจากสอบปากคำทุกคนแล้ว ตำรวจก็ไม่พบใครที่น่าสงสัย
ซอจินและฮยอนแชตั้งตารอลูกกลับบ้านวันนี้ตามที่คนร้ายบอก แต่สิ่งที่พวกเขาได้รับคือกล่องพัสดุที่มีนิ้วมือของดาบิน ฮยอนแชจำพลาสเตอร์ที่เธอแปะที่นิ้วของลูกได้ ซอจินและฮยอนแชร้องไห้ออกมาปิ่มว่าจะขาดใจ เจ้าหน้าที่จึงขอนำไปพิสูจน์ดีเอ็นเอก่อน
แอรีได้รับข้อความจากซอจินอีกครั้งในเวลา 22.33 น. ซึ่งเป็นใบปลิวประกาศตามหาเด็กหาย แอรีจำได้ว่าเคยเห็นดาบินอุ้มตุ๊กตาหมีไปซื้อไอศกรีมในร้านที่เธอทำงาน จึงส่งข้อความตอบกลับว่าเธอเคยเห็นดาบิน วันต่อมาแอรีจึงปริ๊นท์รูปดาบิน และช่วยติดประกาศตามหา แต่เธอแก้ไขเดือนในใบปลิวย้อนหลังไปหนึ่งเดือนเพราะมันไม่ตรงกับปัจจุบัน
ผลตรวจดีเอ็นเอของนิ้วมือตรงกับของดาบิน ตำรวจจึงสรุปว่าเธอเสียชีวิตไปแล้ว ฮยอนแชเกิดอาการช็อคและหมดสติไปจนต้องเข้าโรงพยาบาล
ซอจินเฝ้าอาการของฮยอนแชอยู่ที่โรงพยาบาล และถูกเธอต่อว่าที่เป็นต้นเหตุให้ลูกหายไป เพราะเขาให้ความสำคัญกับงานมากเกินไปจนละเลยลูก หลังจากที่ซอจินต้องรีบกลับไปสะสางงาน ฮยอนแชได้หายตัวไปจากโรงพยาบาล โดยฝากข้อความไว้ว่า เธอไม่อาจอยู่ต่อไปได้โดยไม่มีดาบิน ซอจินและเจ้าหน้าที่ตำรวจช่วยกันตามหาตำแหน่งสุดท้ายของฮยอนแชที่สะพาน แต่ก็ไม่พบร่างของเธอ ซอจินสิ้นหวังกับชีวิตที่เสียทั้งลูกและเมีย เขาจึงตัดสินใจจะตายตาม แต่ทันใดนั้นเองเขาเพิ่งได้รับข้อความจากแอรีในเวลา 22.33 น. ซอจินจึงมีความหวังอีกครั้งและโทรเพื่อขอนัดพบกับเธอ
