กูวอนจำหน้าตาของแม่ไม่ได้และไม่รู้ว่าเธอยังมีชีวิตอยู่หรือไม่ ฮวารันดูรายการสดด้วยความสะใจเพราะเธอเปลี่ยนบทสัมภาษณ์ให้ซารังถามกูวอนเกี่ยวกับเรื่องแม่ของเขา กูวอนลุกออกจากการสัมภาษณ์ไปชั่วขณะเพราะความไม่พอใจ ซารังจึงแก้ไขสถานการณ์ให้เขาและคั่นรายการด้วยการพูดถึงตัวเองที่ชื่นชมโรงแรมคิง กูวอนทำใจสักพักและกลับมาอีกครั้งแต่คราวนี้พวกเขาไม่สัมภาษณ์อีก แต่ยืนมองพระอาทิตย์ตกด้วยกันทำให้ภาพที่ออกมาเป็นที่ชื่นชมบนโลกออนไลน์ กูวอนต่อว่าซารังโดยที่เธอไม่รู้ว่าคำถามเหล่านั้นสร้างความเจ็บปวดให้กับเขา
สิ่งเดียวของแม่ที่กูวอนเก็บไว้ก็คือนาฬิกาพกเรือนเก่าที่เขาพกติดตัวไว้เสมอ พยองฮวามอบของขวัญตอบแทโรอุนด้วยผ้าพันคอเพื่อให้เขาไปมอบให้แม่
คอนเซปต์ในวันต่อมาก็คือรอยยิ้มซึ่งเป็นเรื่องยากสำหรับกูวอน เขาจำเป็นต้องแสยะยิ้มเพื่อถ่ายรูปคู่กับซารัง และลงเรือพร้อมกับเธอเพื่อถ่ายทำคลิปโปรโมตวัตถุดิบที่สดใหม่ของโรงแรมคิง กูวอนต้องฝืนใจทำเพื่อให้การถ่ายทำจบสิ้นโดยเร็ว ขากลับคนขับเรือโกหกว่าสภาพของเรือไม่ดีและพายุกำลังจะเข้า เพื่อให้กูวอนกับซารังไปพักที่โรงแรมเล็กๆของพ่อแม่เขาที่หมู่บ้านกาพาโด ทั้งคู่ที่ขัดแย้งกันทุกเรื่องและอยากเอาชนะกันเองแต่ต้องมาเผชิญชะตากรรมด้วยกัน กูวอนและชอนซารังดื่มเหล้าที่เจ้าของโรงแรมนำมาให้จนเริ่มเมาและพูดคุยกัน เธอเรียกเขาว่าคุณกูบ้าอำนาจ ส่วนเขาเรียกเธอว่าคุณชอนจอมปลอม กูวอนรับรู้ได้ว่ารอยยิ้มของซารังไม่ได้จอมปลอมอย่างที่เขาคิด แต่มันคือรอยยิ้มที่จริงใจจนทำให้เขาแอบมองเธอในยามเผลอ เขาพยายามตัดความรู้สึกนี้ทิ้งไปโดยออกคำสั่งไม่ให้เธอยิ้มต่อหน้าเขาอีก
ประธานกูอิลฮุนต่อว่ากูวอนที่ยังคงตามหาแม่ แต่เขากำลังตามหาความจริงบางอย่าง ประธานกูจึงบอกกับเขาว่าความรักไม่มีอยู่จริง นอกจากหน้าที่และกำไรหรือรายได้จากหุ้นเท่านั้น ซารังได้เลื่อนขั้นไปทำงานที่คิงเดอะแลนด์เพราะการทำงานที่ยอดเยี่ยมและเป็นพนักงานที่แสนดีของโรงแรมคิงสองปีซ้อน
กูวอนนั่งดูรูปของซารังที่ไปทำรายการด้วยกันที่เกาะเชจู รอยยิ้มในภาพของเธอทำให้เขายิ้มตามไปด้วยโดยไม่รู้ตัว กูวอนตอบแบบสอบถามจิตวิทยาที่ป๊อปอัปขึ้นมาและได้คำตอบว่าเขากำลังหลงรักเธอข้างเดียว และควรรีบสารภาพเพื่อให้ความสัมพันธ์พัฒนาขึ้น กูวอนตั้งใจซื้อขนมไปให้ซารังที่กำลังจะกลับบ้าน แต่เขาต้องหยุดชะงักเมื่อเห็นแฟนของเธอที่มารอรับเดินเข้าไปสวมกอดเธอ
