ชื่อเรื่องย่อหลัก


กูวอนไม่อาจรอทำตามขั้นตอนเพื่อขออนุมัติจากฮวารันในการใช้เฮลิคอปเตอร์ เพราะเขาต้องการไปช่วยซารังให้เร็วที่สุด 

เฮลิคอปเตอร์ของโรงแรมบินกลับไปแล้ว แต่กูวอนอยู่เป็นเพื่อนซารังบนหุบเขาจนกว่าทีมกู้ภัยจะมาช่วยในตอนเช้า เขาบอกว่าจะปกป้องเธอ ต่อมาไม่นานเถ้าแก่ขุดโสมตามมาช่วยพวกเขาและพาไปพักที่บ้านของเขาหนึ่งคืน 

กูวอนอยากให้ซารังตรวจร่างกายในตอนเช้าก่อนจะกลับไปทำงาน แต่เธอบอกว่าเป็นเพียงพนักงานตัวเล็กๆ ที่ไม่มีสิทธิ์เลือกว่าจะทำอะไร กูวอนจึงสัญญาว่าจะไม่ให้เรื่องเหล่านี้เกิดขึ้นกับเธออีก ทั้งสองคนใช้เวลาด้วยกันอย่างใกล้ชิดและข้าใจกันมากขึ้น ก่อนเดินทางกลับในตอนเช้า 

ซารังต้องการมอบโสมที่เธอขุดมาได้ให้กับเถ้าแก่ แต่เขาขอให้เธอนำกลับไปให้คนในครอบครัวเพราะเป็นของมีค่าที่หายาก ซารังจึงบอกว่าเธอเหลือเพียงคุณย่าคนเดียวเท่านั้น มิตรภาพของซารังทำให้เถ้าแก่รับปากว่าจะส่งโสมให้กับโรงแรมคิงทันทีหากว่าเขาขุดพบ ทั้งที่ก่อนหน้านั้นเขารับปากกับโรงแรมเฟิร์สรอยัลไว้แล้ว 

เลขาโนขับรถมารับกูวอนและซารัง ระหว่างทางพวกเขาแวะซื้อของกินที่จุดพักรถและคุยกันอย่างเป็นกันเอง ทำให้กูวอนรู้สึกน้อยใจซารังและอ้างว่าตัวเองเป็นคนแรกที่มาช่วยเธอไว้ เลขาโนท้องเสียและปล่อยให้กูวอนขับรถกลับไปกับซารังเพียงสองคน 

กูวอนแวะไปส่งเธอที่บ้านคุณย่าเพื่อนำโสมไปให้ แต่กูวอนอยู่รอที่ด้านนอกโดยที่เธอไม่รู้ คุณย่าจึงวานให้เขาช่วยปอกหัวหอมอยู่ที่ด้านหลังร้านขณะที่ซารังช่วยเสิร์ฟอาหารให้ลูกค้าอยู่ด้านใน ต่อมาคุณย่าจึงรู้ว่ากูวอนเป็นเพื่อนร่วมงานของหลาน ซารังพากูวอนไปซื้อของที่ตลาดและแวะเล่นเกมปลาคราฟยักษ์ที่เธอชอบตั้งแต่เด็กๆ กูวอนรีบปกป้องซารังทันทีเมื่อได้ยินเสียงดังจากร้านข้าวพอง กูวอนติดใจรสชาติข้าวต้มและกิมจิของคุณย่า ท่านจึงเตรียมไว้ให้เขาอีกหนึ่งชุดก่อนเดินทางกลับ และให้ค่าแรงขั้นต่ำกับพวกเขาทั้งสองคนที่ช่วยงานในร้าน คุณย่าถูกใจกูวอนที่เป็นคนมารยาทดีและอ่อนโยนกับท่าน

ซารังขอบคุณกูวอนสำหรับทุกอย่างจนกระทั่งมาส่งเธอกลับถึงบ้าน แต่เขาต้องการให้เธอเลี้ยงข้าวและออกเดตเป็นการตอบแทนในคราวหน้า ซารังจึงยิ้มเป็นการตอบรับอย่างเต็มใจ 

กูวอนนำข้าวต้มของคุณย่าไปฝากพ่อซึ่งท่านติดใจในรสชาติเช่นกัน กูวอนถูกพ่อตำหนิเล็กน้อยที่นำเฮลิคอปเตอร์ไปใช้อย่างพละการ แต่ท่านก็เข้าใจและภูมิใจที่กูวอนต้องการช่วยชีวิตพนักงานแม้จะเพียงคนเดียวเท่านั้นก็ตาม

ยูรี ลูกสาวคนเล็กของเฟิร์สรอยัลโฮเต็ลและคู่หมั้นของกูวอน เธอมาจัดเลี้ยงวันเกิดที่ชั้นวีไอพีของโรงแรมคิง กูวอนมอบของขวัญให้เธอและคุยกันอย่างสนิทสนม ซารังรู้สึกน้อยใจกับภาพที่เห็นก่อนที่จะออกเวรและกลับบ้าน

ในคืนนั้นซารังและเพื่อนสนิททั้งสองคนดื่มด้วยกันและทั้งเต้นทั้งร้องเพลงกันอย่างสนุกสนาน พวกเขาสั่งอาหารมาส่งตลอดทั้งคืนตามลำดับ ซารังออกไปเปิดประตูครั้งสุดท้ายเพราะคิดว่าเป็นเด็กส่งอาหาร แต่คนที่ยืนอยู่หนาประตูก็คือกูวอนที่ออกมาจากงานเลี้ยงที่โรงแรม