หลังจากที่ฮเยจาได้อัดเสียงให้รถขายไข่ไก่ เถ้าแก่ซูเปอร์มาร์เก็ตก็ต้องการให้ฮเยจาอัดเสียงเพื่อประชาสัมพันธ์ขายของแผนกอาหารและได้รับสิ้นค้าในซูเปอร์เป็นค่าตอบแทน
ยองซูชวนฮเยจามาร่วมไลฟ์กับเขา
ยิ่งเห็นว่าชีวิตจุนฮาต้องลำบากและแย่ขนาดไหน พ่อกับแม่ที่ทะเลาะกันแทบทุกวัน ฮเยจาอธิษฐานขอให้ตัวเองกลับไปเป็นเหมือนเดิมอีกครั้ง และแล้วเมื่อตื่นขึ้นมาวันใหม่ ฮเยจาได้ยินคุณยายขาประจำที่มาทำผมที่ร้านพูดว่าเธอยังสาวอยู่ ฮเยจาส่องกระจกและเห็นว่าเธอกลับไปเป็นฮเยจาที่อายุ 25 อีกครั้ง ฮเยจากรี๊ดดดดด ด้วยความดีใจสุดขีด ฮเยจารีบออกไปวิ่งอย่างเร็วสุดขีด กระโดโลดเต้น วิ่งขึ้นลงบันไดอย่างบ้าคลั่ง
และนั่งรอพ่อกลับมาจากทำงาน และเมื่อเห็นพ่ออีกครั้งที่ยังดูแข็งแรง ฮเยจาก็ดีใจมากกว่าสิ่งไหน
ฮเยจาเห็นจุนฮาเดินผ่านไป จึงตามจุนฮาไปและเจอจุนฮากำลังเอาก้อนหินทุบหัวตัวเอง ฮเยจาจึงไปห้ามและกอดจุนฮาไว้ จุนฮาร้องไห้ด้วยความเจ็บปวด
ฮเยจากับจุนฮานั่งคุยกัน จุนฮาเล่าเรื่องในครอบครัวให้ฮเยจาฟัง และนั่งดื่มเบียร์ด้วยกัน หลังจากนั้นจุนฮาก็เดินไปส่งฮเยจาที่บ้านและบอกฮเยจาว่าเจอกันพรุ่งนี้
เช้าวันต่อมาฮเยจาจึงแต่งตัวสวยเพื่อมาเจอกับจุนฮา ทั้งคู่เที่ยวด้วยกัน ระหว่างนั้นจุนฮาแอบไปซื้อดอกไม้ให้ฮเยจาอีกด้วย ทั้งคู่มีความสุขกันมาก ก่อนกลับ ฮเยจาบอกกับจุนฮาว่าให้สัญญากับเธอว่าจะต้องเป็นนักข่าวให้ได้ จุนฮาจึงบอกว่างั้นฮเยจาจะต้องเป็นแฟนเขาโดยที่ไม่ต้องถามเหตุผล และอยู่ๆดอกไม้ในมือของฮเยจาก็ร่วงหล่นลง มือของฮเยจาและร่างของฮเยจาค่อยๆจางเลือนหาย ฮเยจาค่อยๆลืมตาขึ้นมาอีกครั้งและบอกจุนฮาว่าเธอขอกอดเขาสักครั้ง จุนฮารีบเข้าไปกอดฮเยจาไว้ และบอกจุนฮาว่าอย่าลืมเธอและจำเธอให้ได้นะ ฮเยจาบอกว่าเธอกลายเป็นคุณยายแก่ๆ พอเธอตื่นจากฝันนี้ เธอก็ต้องกลายเป็นคุณยายแก่ๆ ฮเยจาร้องไห้และกอดจุนฮาไว้
ฮเยจาตื่นขึ้นมาและฮเยจาในวัย25 นั่นก็คือสิ่งที่เธอฝันทั้งหมด
เธอบอกกับยองซูว่าเธอจะยอมไลฟ์กับเขาแต่ขอส่วนแบ่งเป็น 90%
ฮเยจากับคุณยายชาแนลได้เป็นเพื่อนกันแล้ว ทั้งสองชวนกันไปที่ศูนย์นิทรรศการ และที่นั่นฮเยจาได้เจอคุณตาแก่ๆคนนึง ฮเยจาช่วยไปจัดผ้ากันเปื้อนให้เขาและถามคุณตาว่าต้องการอะไรมั้ย และฮเยจาได้เห็นนาฬิกาที่อยูบนข้อมือคุณตา เป็นนาฬิกาเรือนที่ฮเยจาเจอและใช้ย้อนเวลาจนทำให้เธอต้องกลายเป็นคุณยายแก่ๆ และนาฬิกาเรือนนั้นยังเดินอยู่
