อีฮยอนยอมให้เพื่อนๆของอ๊คนัมไปค้างที่บ้านด้วย เพราะห้องของอ๊คนัมแคบเกินไป
อีฮยอนถามอ๊คนัมเรื่องการตายของสามีอ๊คนัม อ๊คนัมจึงบอกว่าสามีของเธอตกเขาตาย อีฮยอนจึงถามว่าที่ปลายหน้าผาที่มีอิมะรึเปล่า อ๊คนัมจึงถามว่าเขารู้ได้อย่างไร อีฮยอนจึงบอกว่าเขาเห็นกวางตัวนึงและเห็นหน้าผาและมีคนนอนตายอยู่
อีฮยอนพาอ๊คนัมไปที่เขากเยรยงเพื่อจะฟื้นความจำ และไม่อยากให้กึมตามไปด้วย แต่กึมก็วิ่งตามรถของอีฮยอนจนในที่สุดก็ได้ไปด้วยอีกคน
และก็เป็นอีกครั้งที่ขับรถหลงทาง ทั้งหมดลงจากรถและเดินไปตามทาง อีฮยอนเห็นดอกไม้ระหว่างทาง และมีเรื่องบางอย่างแว๊บขึ้นมา
และอยู่ๆอ๊คนัมเก็บดอกไม้ไปทัดหูของกึมจนอีฮยอนหมั่นไส้และปาก้อนหินใส่กึม
ทั้งสามเดินต่อไปเรื่อยๆจนฟ้าเริ่มมืดลง อากาศเริ่มหนาว และเริ่มหิวกันแล้ว
แต่อยู่ๆเมื่อเดินไปจนถึงที่นึง อีฮยอนคุ้นเคยกับสถานที่ตรงนั้น และเห็นเจ้ากวางตัวนึง และเจ้ากวางตัวนั้นบอกว่ามันคืออีฮยอน อีฮยอนทั้งกลัวและตกใจและพยายามจะถอยหนีไป จนกลิ้งล้มลงไปและขยับตัวไม่ได้ และรู้สึกตัวขึ้นมาอีกทีก็รู้ว่าตัวเองพลัดกลิ้งตกลงมาจนข้อเท้าแพลง อ๊คนัมกับกึมตามไปช่วยอีฮยอนขึ้นมา
กึมอาสาจะไปที่รถเพื่อเอามือถือไปชาร์จและตามคนมาช่วย อ๊คนัมรออยู่กับอีฮยอน
กึมหายไปนาน อ๊คนัมเป็นห่วงว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับกึม และจะออกไปตามหากึมเพราะกลัวว่ากึมจะเจอสัตว์ร้ายหรือตกหน้าผา อีฮยอนบอกให้อ๊คนัมรออีกสักหน่อยและบอกว่ากึมต้องไม่เป็นอะไรแน่ แต่อ๊คนัมก็ยังกังวลใจ อีฮยอนจึงบอกว่าเพราะสามีอ๊คนัมไปทำงานและหายไป อีฮยอนเข้าใจดีว่าเธอรู้สึกเช่นไร
อีฮยอนกับอ๊คนัมว่ายิ่งเขาเห็นภาพพวกนั้นมากเท่าไหร่เขาก็ยิ่งกลัวว่าอ๊คนัมจะไปจากเขามากเช่นกัน เขาว้าวุ่นใจเหลือเกิน เขาโอบกอดอ๊คนัมไว้และค่อยโน้มตัวลงจูบอ๊คนัม โดยไม่รู้ว่ากึมได้มาถึงและเห็นทั้งคู่กำลังจูบกัน
