ดงชานกับมีรันต่างต้องปรับตัวหลังจากที่ฟื้นขึ้นมาหลังจาก 20 ปี
ทุกสิ่งอย่างในโลกนี้เปลี่ยนไปมาก
รวมถึงคนรอบข้างของพวกเขาเองก็อายุเพิ่มขึ้น 20 ปี
ดงฮยอกแฟนเก่าของมีรัน คิดว่าตัวเองเห็นภาพหลอนเพราะมีรันเป็นนักศึกษาในชั้นเรียนของเขาด้วย ทำให้เขาเองแทบคุมสติไม่อยู่และคิดว่าตัวเองเห็นภาพหลอนอยู่ตลอด
ฮายองรวบรวมความกล้าและนัดเจอกับดงชาน ฮายองถามดงชานว่าเขายังมองว่าเธอคือผู้หญิงคนนึงมั้ย ดงชานตอบว่าเขายังมองว่าเธอคือผู้หญิงคนนึง
ดงชานยังปรับตัวกับการทำงานไม่ได้
เพราะเวลาที่ผ่านไปถึง 20 ปีโลกเปลี่ยนไปไกลมากแล้ว
จากที่เขาเคยเป็นผู้กำกับมากฝีมือ แต่ตอนนี้เขากลายเป็นคนล้าหลังไปหมด
ดงชานต้องทำการบ้านอย่างหนักเพื่อรับมือกับเรื่องงาน
ด็อกเตอร์ฮวังฟื้นขึ้นมาแต่ความทรงจำของเขากลับหายไป เขาจำอะไรไม่ได้เลย กีบอมพยายามรื้อฟื้นความทรงจำให้ด็อกเตอร์
ฮยอนกีรวบรวมเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น 20 ปีที่ผ่านมาให้ดงชานดูและศึกษา
มีรันขอนัดเจอกับคนที่เกี่ยวข้องกับโครงการแช่แข็ง
เธอเรียกร้องเงินชดเชยจากทางสถานีตามสัญญาที่เคยทำเอาไว้
ซึ่งเป็นจำนวนเงินมหาศาลจากประธานและฮยอนกีรวบถึงดงชานกับเวลาที่เธอต้องเสียไป 20 ปี
มีรันนัดเจอกับเพื่อนสนิท คยองจา ยองซอน
ทั้งสองตกตะลึงเพราะมีรันไม่เปลี่ยนไปเลยสักนิด
ทั้งสามได้นั่งคุยกัน ทั้งสองต่างซักถามว่ามีรันหายไปไหนและทำอะไรมา
จึงไม่ติดต่อพวกเธอมาเลย ทั้งสองสงสัยและคิดว่ามีรันมีเรื่องที่ปิดบังพวกเธอไว้
มีข่าวของดงชานแพร่ออกมาว่า เขาโผล่มาอีกครั้งหลังจากหายไป20 ปี
และข่าวถูกนำเสนอว่าที่เขาหายไปนั้น อาจจะมีการทดลองอะไรหรือเปล่า และมุ่งประเด็นว่าทางสถานีปิดบังอะไรอยู่
ดงชานรู้สึกว่าร่างกายของเขาผิดปกติ จึงได้รู้ว่าหลังจากที่เขาฟื้นขึ้นมานั้นอุณหภูมิร่างกายของเขาอยู่ที่ 31.5 องศา และจุดวิกฤต คือ33 องศา และนั่นทำให้เขาเองเป็นห่วงมีรันด้วย
ดงชานไปหารุ่นน้องที่เป็นสายสืบ เพื่อหาข้อมูลเรื่องการทดลอง ที่คนที่เกี่ยวข้องที่ทำให้ด็อกเตอร์เกิดอุบัติเหตุ จึงทำให้รู้ว่าตอนที่เขาหายตัวไปนั้น ทางสถานีปิดบังเรื่องนี้ไว้ และไม่ได้ตามหาเขาเลย ดงชานโมโหมากจึงไปถามเรื่องนี้กับฮยอนกี
มีรันต้องการให้ดงชานช่วยหางานให้เธอ และเธอต้องการทำงานที่สถานีด้วย..
