ชื่อเรื่องย่อหลัก


หลังจากที่จูบดงชานไป มีรันเองก็ไม่กล้าสู้หน้าเขา เธอโทรหาดงชานและขอโทษดงชานและบอกว่าที่เธอจูบดงชานเพราะว่าเธออยากจูบใครสักคนก่อนตาย แต่ทว่าเธอกลับไม่ตายและยังมีชีวิตอยู่ ดงชานไม่เข้าใจว่าทำไมมีรันต้องขอโทษเขาด้วย มีรันคิดว่าดงชานไม่รับคำขอโทษจากเธอและบอกว่าดงชานเป็นคนใจแคบ

พ่อกับแม่ของมีรันเปิดให้เช่าห้องใต้หลังคา และก็เป็นโอกาสทองของบยองชิม
เขารีบโทรและขอเช่าห้องใต้หลังคานั้นทันที

ท่านประธานขอให้ดงชานได้ไปพบกับคิมชีซอกอดีตประธานของสถานี
และดงชานยังได้พบกับอีซอกดู ประธานอุนซองกรุ๊ปด้วย ดงชานตกใจมากเพราะว่า
เขาหน้าตาเหมือนกับคนที่อยู่ในแคปซูลแช่แข็ง

เช้าวันต่อมาเมื่อเจอหน้ากัน ทั้งมีรันและดงชานยังคาใจและกังวลเรื่องจูบ มีรันพยายามจะขอโทษเพื่อให้เรื่องนี้จบไป แต่สำหรับดงชานแล้ว เขาไม่เคยให้ผู้หญิงเริ่มจูบก่อน
เขาจึงต้องการเวลาเพื่อเข้าใจเรื่องนี้ และยิ่งมีรันขอโทษแบบนี้มันทำให้รู้สึกว่ามีรันมองเรื่องนี้ว่าเป็นเรื่องเล็กน้อย มีรันจึงบอกว่าเธอไม่ได้มองว่าเป็นเรื่องเล่นๆ เธอเองอายมากและไม่อยากพูดถึง ดงชานถามมีรันว่ามีรันบอกว่าที่จูบเขาเพราะอยากจูบใครสักคนก่อนตายนั้น ถ้าหากคนคนนั้นไม่ใช่เขา มีรันจะจูบรึเปล่า มีรันจึงถ้าหากเธออยู่กับผุ้ชายคนอื่นเธอจะไม่จูบเขา ดงชานจึงบอกว่าไม่ต้องขอโทษเขาก่อนจะเดินจากไป

มีรันได้เจอกับยูจาอดีตหมอดูที่เคยทำนายทายทักมีรันเอาไว้ และยูจาก็บอกมีรันว่า ดงชานคือคนคนนั้นที่โชคชะตานำพาให้มีรันได้เจอกับเขาและนั่นทำให้มีรันเองรู้สึกหวั่นไหว

ดงชานไปดูสถานที่ถ่ายทำต่างจังหวัด ก่อนจะไปดงชานบอกให้มีรันดูแลตัวเองอย่าให้ป่วยและอย่าลืมพกเข็มฉีดยาลดไข้ด้วย

มีรันได้ไปสำรวจเทรนด์ของวัยุร่นสมัยนี้ที่ฮงแดกับจีฮุน จีฮุนจึงอาสาเป็นไกด์ให้มีรัน
ทั้งคู่สนุกสนานกันมาก

ฮายองตามดงชานไป และไปพักโรงแรมเดียวกับดงชาน เธอโทรบอกดงชานว่าเธอมาทำงานและพักที่โรงแรมเดียวกับเขา เธอเฝ้ารอดงชานแต่สุดท้ายแล้วดงชานก็ไม่มา เธอได้แต่นอนร้องไห้

เมื่อกลับมาที่สถานี มีรันซื้อของฝากมาให้ดงชานหลังจากที่ได้ไปสำรวจเทรนด์ที่ฮงแด

มีข้อความจากคยองจามาหามีรัน ว่าเธอกำลังเดือดร้อนและขอยืมเงินมีรัน มีรันจึงโอนเงินไปให้ แต่จริงๆแล้วนั้น มีรันโดนหลอก มีรันเสียใจมาก

เธอนั่งดื่มโซจูจนเป็นลมน็อคไป ทันทีที่ได้รับข้อความว่าอุณหภูมิร่างกายของมีรันอยู่ระดับวิกฤต ดงชานจึงรีบไปหามีรันทันที และเจอมีรันกำลังนั่งร้องไห้อยู่

มีรันบอกกับดงชานว่าเธอปรับตัวเข้ากับโลกใบนี้ไม่ได้ เธอพยายามและระมัดระวังไม่อยากทำให้ตัวเองเดือดร้อน แต่สุดท้ายก็ล้มและต้องขายหน้าตลอด

ดงชานจึงบอกว่าเขาเองก็ลำบากเพราะเธอ มีรันจึงบอกว่าไม่ต้องลำบากเพราะเธอ
เธอไม่เป็นไรและไม่ต้องรู้สึกผิด เธอไม่โกรธดงชานไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับเธอก็ตาม ดงชานบอกกับมีรันว่าถ้าหากมีรันยังเป็นแบบนี้ต่อไป เขาอาจจะเริ่มชอบเธอ..