พ่อของออมจีไม่ได้ฆ่าลูกสาวตัวเอง แต่เขาไม่ได้แจ้งความเพราะต้องการเงินประกันของเธอ เขาบอกกับโดฮาว่าโจแจชอนแอบชอบออมจีและตามติดเธอบ่อยๆ พีดีชาเซกวังให้นามบัตรของตัวเองกับหัวหน้ากวัก หากว่าเขาเปลี่ยนใจอยากให้ข้อมูลคดีฆาตกรรมชเวออมจี
โดฮาไปหาประธานโจดึกชานเพื่อถามที่ซ่อนตัวของแจชาน ดึกชานอ้างบุญคุณเมื่อห้าปีก่อนเพราะไม่พอใจโดฮาที่กำลังสงสัยแจชาน อีคังมินถามโดฮาอีกครั้งซึ่งยอมรับว่าไม่ได้นั่งดูฟุตบอลในคืนเกิดเหตุ แต่เขาเดินกลับบ้านเพียงลำพังหลังจากที่ทะเลาะกับออมจี ชายเสื้อแดงที่เดินกลับไปหาออมจีในคืนนั้นอาจจะเป็นโจแจชานก็ได้ เพราะเขาแอบรักเธอข้างเดียว
หนูน้อยมินจี (ลูกสาวของหัวหน้ากวัก) อาการโคม่าหลังจากที่ป่วยมาเจ็ดปี หมอจึงบอกหัวหน้ากวักให้ทำใจเผื่อไว้ จองยอนมียื่นข้อเสนอการเลื่อนตำแหน่งให้กับหัวหน้ากวักแต่เขาอาจจะต้องย้ายไปสถานีอื่น ถ้าหากว่าเธอชนะการเลือกตั้งตำแหน่งผู้ว่าราชการจังหวัด หัวหน้ากวักแอบอัดคลิปไว้ตลอดการสนทนาโดยที่จองยอนมีไม่รู้ตัว เขาไม่ต้องการตกเป็นทาสบุญคุณของจองยอนมีหรือถูกข่มขู่อีกต่อไป ถ้าหากลูกสาวของเขาจะต้องตายซึ่งเขาไม่ต้องรับเงินค่ารักษาจากจองยอนมีอีก แต่จองยอนมีก็ใช้วิธีอื่นเพื่อจะควบคุมเขา
หัวหน้ากวักตัดสินใจบอกความจริงกับคังมินว่ารับเงินจากจองยอนมี เพราะต้องการค่ารักษาพยาบาลของลูกสาว เขามอบแหวนของออมจีที่พบในหลุมศพเพื่อให้คังมินสืบคดีนี้ต่อไป จากนั้นหัวหน้ากวักจึงไปพบพีดีชาเซกวังพร้อมกับคลิปสนทนาระหว่างตนเองกับจองยอนมี เพราะต้องการเปิดเผยความจริงและรับผิดชอบความผิดของตนเองที่ผ่านมาทั้งหมด
อีคังมินสืบเรื่องแหวนจนกระทั่งรู้ว่ามีการสั่งทำถึงสองครั้ง โดยผู้สั่งทำใช้ชื่อว่าคิมซึงจู (โดฮา) แต่การทำครั้งที่สองไม่ใช่ไซส์เดิม โดฮายืนยันว่าตนเองสั่งทำแหวนเพียงครั้งเดียวและโยนทิ้งทะเลหลังจากที่ขอเลิกกับออมจี เบอร์โทรของผู้สั่งทำครั้งที่สองคือบาร์เหล้าซึ่งโจแจชานเป็นเจ้าของในตอนนั้น
โจดึกชานนำเงินไปไถ่ตัวโจแจชานจากกลุ่มมาเฟียเจ้าของบ่อนและพาแจชานไปอยู่ที่บ้านของตนเอง แต่เขาโกหกโดฮาว่าไม่พบแจชานนานแล้ว เพื่อต้องการพิสูจน์คำโกหกของดึกชาน โดฮาและซลฮีจึงร่วมมือกันโดยนัดพบดึกชานที่คลับแจ๊ส โดยที่เธอซ่อนตัวอยู่ด้านหลังเพื่อจับคำโกหก แม้ว่าทุกคำตอบของดึกชานจะเป็นคำโกหก แต่ซลฮีจับได้ว่าเขาพูดเรื่องจริงเมื่อบอกว่าแจชานกำลังเดินทางไปฮักชอนเพื่อมอบตัว
