ซลฮีสารภาพกับโดฮาว่าเธอสามารถจับโกหกได้ โดฮาเชื่อเธอจากหลายๆ เหตุการณ์ที่ผ่านมาและยังคงปฏิบัติกับเธอเหมือนเดิม เขาไปช่วยซลฮีเก็บกวาดร้านและได้รู้จักกับแบคชีฮุนที่เป็นติ่งของชีอน
ลูกค้าร้านเบเกอรี่ยอนซอของโบโรโวยวายขอรับเงินคืนโดยอ้างว่ามีแมลงสาบในขนมปัง ซลฮีรู้สึกแปลกๆ และเชื่อว่าเหตุการณ์นี้ไม่มีใครโกหก รูปขนมปังมีแมลงสาบถูกโพสต์ประจานบนโลกโซเชียลทำให้โบโรเครียดและขายไม่ดี
โดฮาและซลฮีไปกินอาหารที่ร้านแห่งหนึ่งและพบอีคังมินโดยบังเอิญ อีคังมินไม่เชื่อว่าพวกเขาคบกันจริงๆเพราะโดฮาสั่งมะเขือม่วงโดยไม่รู้ว่าซลฮีกินไม่ได้
ประธานโจไม่สบายใจเรื่องชเวออมโฮที่ยังคงตามหาโดฮา เขาไม่พอใจเมื่อรู้ว่าโจแจชานน้องชายตัวเองไถเงินโดฮามาตลอด โดยอ้างบุญคุณที่เคยช่วยเหลือโดฮาไว้ในคดีชเวออมจีที่หายตัวไป
ความช่วยเหลือของโดฮาและซลฮี ทำให้ความจริงเปิดเผยว่าสองสามีภรรยานายหน้าอสังหาริมทรัพย์ ได้จัดฉากทำให้ร้านเบเกอรี่ของโบโรเสียชื่อเสียง เพราะต้องการได้ตึกนั้นเพื่อยกให้ลูกชายตัวเอง
จองยอนมี (แม่ของโดฮา) เสียหน้าและพลาดโอกาสที่จะได้ตำแหน่งผู้ว่าราชการจังหวัดเพราะประวัติของลูกชาย แต่ท่าน ส.ส.ต้องการให้เธอเป็นผู้ช่วยหญิงสาวที่อายุน้อยกว่าและมีคุณสมบัติที่เหมาะสม จองยอนมีขอร้องโดฮาให้ไปเรียนต่อที่เยอรมัน แต่โดฮาปฏิเสธเพราะรู้ดีว่าแม่ของเขาอ้างบุญคุณและใช้เขาเป็นเครื่องมือเพื่อไต่เต้าตำแหน่งทางการเมืองมาโดยตลอด
ชีอนสวมหน้ากากและหมวกเพื่อไปดักซุ่มรอโดฮา แต่แฟนคลับของเธอจำได้และขอถ่ายรูปด้วย แบคชีฮุนเข้ามาขัดจังหวะโดยอ้างว่าเธอเป็นแฟนของเขาที่สวยกว่านักร้องชีอน จากนั้นเขาก็พาไปหลบที่คาเฟ่ไพ่ทาโรต์ ซลฮีและชีอนต่างก็จำกันได้ ซลฮีบอกเพียงว่าเป็นเพื่อนบ้านของโดฮาและไปกินข้าวด้วยกันเป็นครั้งคราว ชีอนเสนอเงินให้ซลฮีเพื่อให้ย้ายไปอยู่ที่อื่นและตัดขาดจากโดฮา เธอไม่เชื่อว่าซลฮีเป็นเพียงแค่เพื่อนบ้าน เพราะโดฮาไม่เคยเปิดเผยชื่อหรือใบหน้าและไม่เคยไปกินข้าวกับใคร เมื่อซลฮีปฏิเสธข้อเสนอ ชีอนจึงบอกว่าเธออยู่ไม่ได้หากไม่มีโดฮา แต่ซลฮีคิดว่าชีอนขู่ฆ่าตัวตายจนติดเป็นนิสัย ชีอนจึงบอกว่าเธอต้องการเรียกร้องความสนใจจากโดฮา โดยใช้วิธีซ้ำเติมจุด่อนของเขาที่เคยฆ่าคนตาย
ต่อมาซลฮีถามโดฮาตรงๆเรื่องที่ชีอนบอกกับเธอ เขาจึงบอกว่าตนเองเคยตกเป็นผู้ต้องสงสัยคดีฆาตกรรมแต่เขาไม่ได้ฆ่าใคร
